Пінігін паставіў у Купалаўскім спектакль пра талерантнасць. Прэм’ера — у канцы красавіка
Яшчэ не ўсе ахвотныя паспелі паглядзець дзве сёлетнія прэм’еры Купалаўскага тэатра (гаворка ідзе пра «Рэвізор» і «Зямлю Эльзы»), як у афішах фігуруе новая пастаноўка: 27 і 28 красавіка ў Купалаўскім адбудуцца паказы «Талерантнасці» па п’есе Ясміны Рэза «Бог разні».
Гэта ўжо другі тэкст гэтай французскай пісьменніцы і драматурга, за які бярэцца рэжысёр Мікалай Пінігін (з 2015 года на сцэне Купалаўскага можна ўбачыць спектакль «ART» па яе тэксце).
Чаму Пінігін так любіць гэтую аўтарку? Сам ён кажа, што ўся справа ў яе пачуцці гумару. «Рэза — цудоўны драматург, які добра разумее псіхалогію людзей і мае выдатнае пачуццё гумару. Я люблю прыводзіць цытату савецкага рэжысёра Георгія Таўстаногава: «Гумар — гэта крытэрый праўды». Для мяне гэта сапраўды так. І Рэза цудоўна захоўвае раўнавагу паміж сур’ёзнымі рэчамі і гумарам», — распавёў «НН» Мікалай Пінігін.
У напісанай драматургам гісторыі расказваецца пра дзве бацькоўскія пары, якія знаёмяцца пасля таго, як іх сыны сыходзяцца ў школьнай бойцы. Пры гэтым кожная пара аспрэчвае бацькоўскія навыкі іншай. І гэта замест таго, каб разглядзець ўласныя праблемы.
У арыгінале п’еса называецца «Бог разні», у Беларусі гледачы ўбачаць яе пад назвай «Талерантнасць». Пінігін тлумачыць, што выявіў у тэксце шмат праблем, звязаных з так званай еўрапейскай талерантнасцю. Калі людзі размаўляюць пра правы чалавека, пра высокае, а могуць паводзіць сябе, як звяры: забіваць, здзяйсняць тэракты і гэтак далей.
«Канечне, гэта не беларуская п’еса, тут няма відавочнага нам кантэксту і чагосьці пра беларускую талерантнасць. Усё ж у нас яна своеасаблівая. Беларусы вымушаныя жыць талерантна, таму што існуюць паміж Захадам і Усходам, паміж бясконцымі войнамі, у якіх маглі б загінуць. Мы былі вымушаныя стаць талерантнымі і ў рэлігійным сэнсе, і ў этнічным, і ў чалавечым. Гэта своеасаблівы дзэн: сысці ад бойкі ў пэўны момант, не ўвязацца ў яе. Але ў тэксце Рэза я ўбачыў больш глыбокія рэчы, агульначалавечыя. Пра існаванне паміж людскім і жывёльным. Ненавідзець адзін аднаго, а пры гэтым кідацца напышлівымі фразамі — тут вось пра гэта», — працягвае Мікалай.
П’еса «Бог разні» была перакладзена на 35 моваў і пастаўлена ў шматлікіх тэатрах свету. Але Пінігін спецыяльна не глядзеў нічога, што было зроблена па тэксце раней. Так што нас чакае нешта выключна купалаўскае.
За касцюмы і сцэнаграфію ў пастаноўцы адказваюць таленавітыя майстры сваёй справы: Алена Ігруша і Руслан Вашкевіч.
-
У Гомельскім драматычным тэатры — кадравыя чысткі. Зноў праз «палітыку»
-
«Будзе смешна і балюча»: «Купалаўцы» прэзентуюць заўтра новы спектакль. У галоўных ролях — Манаеў, Белахвосцік, Гарцуева
-
«Рашэнне прыйшло звонку». Што адбываецца ў віцебскім тэатры, дзе ў спектаклі прагучала «Жыве Фландрыя!» і пачалася чарада звальненняў?
«Пераапрануўся ў амапаўца і дырыжыраваў чорнай дубінкай». Адзін з заснавальнікаў «Вольнага хору» — пра акцыі ў гандлёвых цэнтрах у 2020‑м і працу ў філармоніі ў Літве55
Каментары