Мінчанку ў снежні ўджаліла аса. Навуковец растлумачыў, як такое магчыма
Прычым адбылося гэта ў мінскай кватэры.
З Onliner звязалася Валерыя і расказала, што сёння раніцай яе нечакана ўджаліла аса. «Я толькі паспела прачнуцца і пацягнулася да тумбачкі па гумку для валасоў, як раптам руку працяў рэзкі боль, — кажа суразмоўца. — Калі апамяталася, на падлозе заўважыла асу. Але ж цяпер снежань, і нават для кватэры жывая аса — гэта нешта дзіўнае!»
Раніца ў пятніцу ў Валерыі не ўдалася з самага пачатку: яе ўджаліла аса. Сумненняў у гэтым не было — насякомае ляжала на падлозе каля ложка.
— Я выпіла антыгістамінны прэпарат, бо кісць пачала моцна ацякаць, і толькі пасля занялася пошукам прычыны. Вядома, я зусім не здзівілася б, калі б гэта адбылося, напрыклад, улетку, але каб у снежні — нават уявіць сабе такога не магла!
Адкуль аса магла з’явіцца ў кватэры, і што ўвогуле адбываецца з гэтым відам насякомых зімой, журналісты спыталі ў кіраўніка Цэнтра навуковага пчалярства, загадчыка галіновай лабараторыі Дзмітрыя Рахматуліна:
— У адрозненне ад пчол, восы і чмялі зімуюць паасобку — у выглядзе так званых полаваспелых самак, якія на наступны год будуць фармаваць новае гняздо.
І, у адрозненне ад жывёл, кузуркі не ўпадаюць у анабіёз, як многія думаюць. Для насякомых характэрная дыяпаўза — запаволенне працэсаў у арганізме, пры якім яны ўсё адчуваюць і могуць нават абараняцца.
Сітуацыя, хутчэй за ўсё, узнікла таму, што самка ўтульнае месца для зімоўкі знайшла ў нейкай рэчы, увайшла ў дыяпаўзу і спакойна зімавала. Але пасля, напрыклад, аса разам з гэтай рэччу трапіла ў цёплае памяшканне, сагрэлася — і ў яе запусціліся біялагічныя працэсы.
На думку навукоўца, кузурка магла памыліцца і «падумаць», што ўжо надышла вясна. Таму, адчуўшы небяспеку, яна магла атакаваць і ўджаліць. Дзмітрый адзначыў, што восы могуць трапляць у кватэру разам з цёплымі рэчамі, гароднінай або садавіной, якія прыносяць з балкона.
— Умоўна кажучы: на балконе ў вас захоўвалася паліто, у якім аса знайшла ўтульнае месца і пайшла на зімоўку. А калі вы занеслі паліто ў дом, яна выбралася з кішэні і ўджаліла вас. Гэта нармальна з пункту гледжання вос, але ненармальна з пункту гледжання біялагічнага гадзінніка самой асы.
Цяпер чытаюць
Пра Мелказёрава ў яго апошні дзень: «Было адчуванне, што ён стомлены, бракуе энергіі, рысы твару былі запалыя»1
Каментары