Лукашэнка забараніў неабгрунтавана выклікаць беларусаў у міліцыю і КДБ
Указ Лукашэнкі ад 13 чэрвеня ўносіць змены ў ягоную ж дырэктыву аб дэбюракратызацыі дзяржапарату, якая дзейнічае яшчэ з 2006 года. У дакуменце сказана, што найважнейшыя задачы дзяржавы — абарона правоў і свабод грамадзян. А яе паспяховасць залежыць ад эфектыўнасці работы з насельніцтвам. На адзін з пунктаў звярнуў увагу blizko.by.
У дырэктыве Лукашэнка загадвае «выключыць выпадкі неабгрунтаванага выкліку грамадзян, прадстаўнікоў юрыдычных асоб у суды, органы пракуратуры, унутраных спраў, дзяржаўнай бяспекі, Камітэта дзяржаўнага кантролю, падатковыя, мытныя і іншыя дзяржаўныя органы, знаходжанне названых асоб у названых органах звыш часу, неабходнага для вытворчасці працэсуальных дзеянняў».
Пры прыняцці рашэнняў, якія закранаюць правы, свабоды і законныя інтарэсы грамадзян і юрыдычных асоб, патрабуецца «няўхільна выконваць патрабаванні заканадаўства, не дапускаць іх адвольнага тлумачэння пры ўжыванні. У выпадку няяснасці або недакладнасці прадпісанняў прававога акта рашэнні павінны прымацца зыходзячы з максімальнага ўліку законных інтарэсаў грамадзян і юрыдычных асоб».
Акрамя таго, чыноўнікам давядзецца папрацаваць да вечара. Кіраўнікам дзяржорганаў і іх намеснікам, а таксама старшыням выканкамаў усіх узроўняў і іх намеснікам прадпісваюць арганізоўваць асабістыя прыёмы беларусаў штотыдзень з 08:00 да 13:00 ці з 15:00 да 20:00. А мінімум раз на месяц такія мерапрыемствы павінны заканчвацца не раней за 20:00.
З'явяцца новыя клопаты і ў дзяржаўных медыя. Іх рэдакцыі павінны будуць асвятляць «станоўчыя прыклады рашэння пытанняў ад грамадзян, ход рашэння выяўленых рэзанансных праблемных пытанняў». На працягу двух дзён дзяржаўныя медыя абавязаныя апавяшчаць дзяржорганы аб апублікаванні матэрыялу пра невыкананне чыноўнікамі патрабаванняў законаў па рабоце з насельніцтвам. А дзяржорганы павінны разглядаць гэтыя публікацыі і прымаць захады.
Цяпер чытаюць
«Як Вольскі прыходзіў з ператрусам да Коласа, а Крапіва і Глебка даносілі на калег». Апублікаваныя жахлівыя ўспаміны Рыгора Бярозкіна пра рэпрэсіі 1920—1940-х1717
Каментары
Выканаўцам бы падумаць,што на самалёце для пабегу месца не будзе