Žychar Bresta Uładzisłaŭ Saŭčanka ŭłasnaručna zrabiŭ kupiel z pryrodnaha kamienia. Na prajekt u jaho syšło amal čatyry miesiacy, niekalki bałharak, dziasiatki ałmaznych dyskaŭ i tona ciarpieńnia, piša Onliner.by.
— Try z pałovaj miesiacy tamu ŭ mianie źjaviłasia ideja — stvaryć niešta sapraŭdy vialikaje. Ja pajechaŭ u miascovy karjer i paprasiŭ dyrektara pakazać samy vialiki kamień. Jon pakazaŭ, i ja jaho zabraŭ.
Pieršapačatkova Uład dumaŭ, što kamień važyć kala troch ton — ale heta akazałasia tolki viaršynia.
— Kali pryjechaŭ hruzić, vyśvietliłasia, što bolšaja častka kamienia była ŭ ziamli. Ekskavatar vykapaŭ, a manipulatarščyk pahladzieŭ i skazaŭ: «Uładzisłaŭ, ja takoje nie paviazu. Nie padnimu».
Niejak kamień kaŭšom zakinuli ŭ kuzaŭ, pryvieźli — i, kaniešnie, vyhruzić jaho manipulatar nie zmoh. Akazałasia, jon važyć siem z pałovaj ton. Daviałosia padymać pryčep i skidvać jaho kala majsterni.
Było strašna pačynać ź im pracavać. Navat nie z-za vahi, a tamu što ja nie viedaŭ, ź jakoha boku pačać, i razumieŭ, što luby niapravilny krok moh usio sapsavać.
Spačatku ja adrezaŭ asnovu, kab chacia b jak-niebudź jaho vyraŭniać. Potym chacieŭ pieraviarnuć kamień i vyklikaŭ dla hetaha pahruzčyk. Jon pasprabavaŭ, ale nie spraviŭsia: pahnuŭ viły i ledź sam nie pieraviarnuŭsia. Daviałosia vyklikać «Amkador» — tolki jon zmoh pieraviarnuć hetuju hłybu.
Dalej, pa słovach chłopca, pačałasia samaja ciažkaja častka — vyrazańnie čašy.
— Kamień akazaŭsia nievierahodna ščylny. Adzin vialiki ałmazny dysk «žyŭ» maksimum dva dni, maleńkaha chapała na hadzinu. Bałharki hareli adna za adnoj. Za hetyja 3,5 miesiacy ŭ ramont ja advioz piać bałharak, try ź jakich užo nie adnavić. Uvieś hety čas ja pracavaŭ amal navobmacak, ad pyłu i brudu ničoha nie było vidać. Časam litaralna rezaŭ navobmacak.
Ja razumieŭ, što heta pryrodny kamień, i ŭsiaredzinie moža chavacca ŭsio što zaŭhodna. Kali b u im była treščyna, to ŭsie maje siły i hrošy pajšli b marna. A tut tolki na raschodniki i instrumient pajšło 2460 dalaraŭ, heta nie ličačy času, łahistyki i koštu samoha kamienia.
Ale abyšłosia. Kupiel, jak Uład nazyvaje svajo tvareńnie, usio ž atrymałasia i źmiaščaje traich darosłych čałaviek.
— Paliroŭka — asobnaja historyja. Adzin numar davodziłasia paliravać pa try-čatyry dni, a takich numaroŭ vosiem. Fizična heta było vielmi ciažka. Ale kali ja ŭbačyŭ, jaki koler adkryŭsia ŭnutry kamienia, — zrazumieŭ, dziela čaho ŭsio heta było.
— A što ź joj budzie dalej?
— Ja płanuju jaje pradać, chaču kupić baćkam dom, ale mnie nie chapaje častki sumy. Za kolki — pakul skazać nie mahu, ale ŭ Rasii vyraby mienšych pamieraŭ kaštujuć ad 1 młn rubloŭ (kala $13 000).
Ciapier čytajuć
Žychary Hrušaŭki i Michałova zastajucca biez deputatki: čempijonka Mirončyk-Ivanova źbirajecca ŭ dekret3
Kamientary