Polski błohier naviedaŭ Biełaruś — niekatoryja jaho vysnovy vas ździviać
Polski jutub-kanał Tanie podróżowanie («Tannyja padarožžy») vypuściŭ sieryju videa pra toje, jak biudžetna padarožničać pa Biełarusi. Najpapularniejšym akazaŭsia vypusk pra Minsk — u stalicy polski błohier znajšoŭ šakujučyja ceny, akunuŭsia ŭ načnoje žyćcio i nabyŭ mierč Łukašenki.
U kanała Tanie podróżowanie na siońnia bolš za 89 tysiač padpisčykaŭ. Miarkujučy pa sacsietkach kanała, u padarožžy zvyčajna vypraŭlajucca dva čałavieki — aŭtar kanała sa spadarožnicaj.
Vierahodna, u Biełaruś błohiery pryjazdžali jašče letam, bo pra heta śviedčać ich lohkaje adzieńnie i stan pryrody ŭ kadry. Ale vykłali roliki jany tolki ciapier.
Ciapier na kanale jość dzieviać videa z taho padarožža, ździejśnienaha na kiempiery. Błohiery naviedali Brest i Bresckuju krepaść, Biełaviežskuju pušču, ruiny kancłahiera časoŭ mižvajennaj Polščy «Biaroza-Kartuzskaja», voziera Śviciaź i Mirski zamak.
Ale najbolš papularnym akazaŭsia rolik pra Minsk — jon nabraŭ za čatyry dni 96 tysiač prahladaŭ.
Pačynajecca videa z taho, što błohiery pakidajuć kiempier i jeduć u centr horada na hramadskim transparcie. Pieršaje, što ich začapiła, — novy budynak «Biełekspa»:
«Pahladzicie, jaki pryhožy budynak možna ŭźvieści biez datacyj ES. Niama tut nijakich šyldaŭ, nijakaha siniaha ściaha z załatymi zorkami».
Nie prajšoŭ palak i mima BiełAZa, što stajaŭ na vulicy la «Biełekspa», a potym vypraviŭsia ŭ pajezdku da Kurapataŭ. Jašče adna słavutaść, jakuju naviedaŭ błohier — minskaje mietro.
«Usio heta vyhladaje jak niešta z 1980-ch. Zdajecca, z taho času ničoha nie źmianiłasia. Vahon strašna trasie, pakul ty jedzieš, ale jość trochi nastalhii. U Varšavie takoha bolš nie znojdzieš», — apisvaje jon pajezdku.
Pakazaŭšy trochi stalinak na praśpiekcie Niezaležnaści, palak vypraviŭsia na Zybickuju, kab paznajomicca ź minskim načnym žyćciom. Špacyr navioŭ jaho na fiłasofskija dumki:
«Zusim nie padobna da pravincyjnaj Biełarusi. Kali biełarus ź vioski pryjazdžaje siudy, jon, napeŭna, dumaje, što trapiŭ u inšaje vymiareńnie, bo tut usio sapraŭdy vyhladaje inakš. Kali paraŭnać heta ź miescami, jakija vy možacie pabačyć u inšych častkach hetaj sieryi [pra Biełaruś], to heta jak dźvie roznyja krainy».
Jašče adno nazirańnie palaka: chacia na vulicach tady jašče letniaha Minska šmat ludziej, ale ŭ pabach nie tak šmatludna. Jon ździŭlajecca: mahčyma, u minčukoŭ niama hrošaj na paby?
Minsk mužčyna ličyć kasmapalityčnym horadam. I robić vielmi niečakanuju zaŭvahu:
«Jašče mianie ździviła, što ŭ mietro ja pabačyŭ niekalki adnapołych par, i mužčynskich, i žanočych. Nie pamiataju, kab u Varšavie ja bačyŭ dźviuch dziaŭčat, jakija b demanstratyŭna całavalisia, ci dvuch chłopcaŭ, jakija b trymalisia za ruki na vulicy […] Zrazumieła, što nichto hetaha nie chavaje, tut panuje poŭnaja talerantnaść».
Paśla špacyru pa horadzie palak pajšoŭ na zakupy — dla hetaha jon abraŭ handlovy centr «Stalica». I znoŭ, jak i ŭ vypadku z pabami, mužčyna adznačyŭ, što ludziej tam niašmat. Znoŭ vinavatyja ceny? Sam palak syšoŭ sa «Stalicy» tolki z adnym nabytkam: z usich kramaŭ jon vybraŭ kramu ź mierčam Łukašenki, dzie kupiŭ sabie cišotku z vyjavaj palityka.
Na dumku błohiera, u Minsku šmat kitajskich restaranaŭ, ale ž jon usio-tki znajšoŭ sabie jeŭrapiejskuju ježu. Za harodninu z bulbaj na hryli, draniki sa śmiatanaj i piva amatar biudžetnych padarožžaŭ addaŭ 78 rubloŭ. Jaho vysnova trochi śmiešnaja — stravy na smak byli drennyja, i hatavaŭ ich, vidać, biełarus.
Z usich muziejaŭ Minska błohier vybraŭ dla naviedvańnia Muziej Vialikaj Ajčynnaj vajny. Uražańni ŭ jaho pryjemnyja:
«Čakaŭ pabačyć tut saviecki bietonny błok, ale ž nie. Navat Muziej sučasnaha mastactva ŭ Varšavie nie pasaromieŭsia b mieć taki dyzajn».
Palaku spadabałasia ekspazicyja, jon pravioŭ u muziei try hadziny i padrabiazna raskazaŭ pra jaho. Ale adna zaŭvaha da muzieja ŭ jaho ŭsio ž jość.
Jana datyčyć pačatku Druhoj suśvietnaj: na adnoj z tabličak u muziei raskazvajuć pra toje, što vajna pačałasia 1 vieraśnia 1939 hoda, ale nie kažuć ni słova pra toje, što 17 vieraśnia 1939‑ha na terytoryju tahačasnaj Polščy ŭvajšli savieckija vojski. Błohier prajšoŭsia pa muziei — u jaho skłałasia ŭražańnie, što padziei druhoj pałovy vieraśnia 1939 hoda stvaralniki muzieja vyrašyli całkam prapuścić.
U kancy vypusku palak znajšoŭ niekalki dobrych słovaŭ, kab apisać uražańni ad Minska:
«Heta nie typovy šery i bietonny kamunistyčny horad, jak možna było b padumać, ničoha takoha. Tut vielmi šmat zielaniny i prastory. Heta toje, čaho asabista mnie ŭ apošni čas vielmi brakuje ŭ Polščy, bo ŭ nas zvužajuć darohi, robiać pałosy dla aŭtobusaŭ, prakładajuć niejkija tam viełaściežki.
Hladzicie, a tut [na darozie] try pałasy ŭ kožny bok, jość jašče miesca na vialiki hazon abapał, na tratuar i viełaściežku, i nichto nie stavić tut budynki la samaj darohi».
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆCiapier čytajuć
Polski błohier naviedaŭ Biełaruś — niekatoryja jaho vysnovy vas ździviać10
Kamientary