Indyjskija murašy źmianšajuć mozh, kab zaniać miesca karalevy, a kali nie atrymlivajecca — viartajuć jamu papiarednija pamiery
Indyjskija murašy mohuć źmianiać pamier svajho mozha i jaječnikaŭ, kab zaniać miesca byłoj karalevy. A kali im heta nie ŭdajecca, praporcyi ŭnutranych orhanaŭ adnaŭlajucca.
Bolšaść murašoŭ žyvuć kastami, prynaležnaść da jakich vyznačajecca na stadyi ličynki. U kałonii murašoŭ za kožnaj asobinaj zamacoŭvajecca svaja rola i funkcyja. Naprykład, murašy-«rabočyja» pavinny budavać murašnik i sačyć za čyścinioj.
Kałonijaj kiruje karaleva, i tolki jana ŭ murašniku vałodaje repraduktyŭnaj zdolnaściu. Jany vyłučaje fieramony, jakija pieraškadžajuć inšym samkam adkładvać jajki. Karaleva, jak praviła, bolšaja pa pamiery za astatnich murašoŭ i žyvie daŭžej, piša The Guardian.
Kali pamiraje karaleva, to kałonija zvyčajnych murašoŭ źnikaje. Adnak siamja indyjskich murašoŭ bieśśmiarotnaja: paśla śmierci karalevy pačynajecca baraćba za tron, jakaja moža doŭžycca niekalki miesiacaŭ.
U hety čas jaječniki «rabočych» murašak pavialičvajucca ŭ pamiery ŭ piać razoŭ, a mozh paralelna źmianšajecca na 20-25%. Samkam bolš nie treba tracić razumovyja resursy na pošuk ježy i abaronu žytła, tamu jany zasiarodžvajucca na tym, kab adkładać jajki.
Takija muraški stanoviacca psieŭdakaralevami. Zvyčajna ich 5—10 na sto asobin. Kali jany viartajuć zdolnaść razmnažacca, to padaŭžajuć svajo žyćcio, bo takija murašy žyvuć da piaci hadoŭ, u toj čas jak zvyčajnyja — paŭhoda.
Amierykanski daśledčyk Klint Pienik dakazaŭ, što hety praces źjaŭlajecca zvarotnym. Kali psieŭdakaralevy byli izalavanyja z kałonii, jany pierastali adkładać jajki i pačali viartać svaje orhany da zvyčajnych pamieraŭ.
Indyjskija murašy — pieršyja nasiakomyja z takimi zdolnaściami. Heta adkryćcio dazvolić bolš padrabiazna vyvučyć miechanizmy, jakija kantralujuć źmieny pamieraŭ mozha.
Ciapier čytajuć
«Ja byŭ u takoj dupie, ale pahladzicie na mianie». Staŭki daviali biełarusa da dna — jon raskazvaje, jak vybraŭsia nazad2
Kamientary