Aksana Kavaleŭskaja: Siońniašnija «Kraski» jeździać i adkryvajuć rot pad moj hołas

«Ty užie vzrosłyj, ty bolšie nie lubiš hruppu «Kraski» — kali vy hetaha nie čuli hety pop-chit, to dakładna nie žyli ŭ Biełarusi ŭ «nulavyja».

Minski hurt «Kraski» z vakalistkaj Aksanaj Kavaleŭskaj byŭ jak virus: jany na karotki čas vybili z pola takich kłasikaŭ žanru, jak «Tatu» i «Ruki vvierch!».

Ich źniknieńnie ź biełaruskaj sceny było takim ža imklivym: uviesnu 2003-ha ŭ ofis «Krasak» uryvajecca AMON, adbyvajecca vobšuk i zatrymańni, źviazanyja z abvinavačańniem u vymahalnictvie. Pavodle słovaŭ pradziusara hurtu, toj vypadak zdaryŭsia paśla taho, jak muzyki znajšli ŭ dziaržaŭnaj kramie piracki dysk sa svaimi pieśniami i vystavili pretenzii jaje dyrektaru.

«Kraski» pieranieśli dziejnaść za miažu, nie pierastajučy naradžać lehiendy: pa Rasii jeździli ich dvajniki, na vybarach 2006-ha hurt padtrymaŭ Alaksandra Milinkieviča, a pieśniu «Mama, ja palubiła bandyta» skapijavała ŭ «Krasak» Brytni Śpirs…

Što tut praŭda, što mana? «Naša Niva» adšukała Aksanu Kavaleŭskuju praź dziesiać hadoŭ. Aŭtarski styl adkazaŭ zachavany.

«Naša Niva»: U 2006-m vy syšli z «Krasak». Čamu?

Aksana Kavaleŭskaja: Ja i jość hurt «Kraski». Jak ja mahła syści, kali dahetul jezdžu na hastroli dosyć paśpiachova! Ale paralelna zapisvaju novyja pieśni pad imiem i proźviščam Aksana Kavaleŭskaja, prašu zaŭvažyć — maim sapraŭdnym imiem, a to niekatoryja kažuć, što heta nie majo imia (uśmichajecca). U 2009 hodzie ja skončyła vystupać pad nazvaj «Kraski».

Toje, što pišuć i kažuć novyja salistki hurtu — heta prosta ludzi chočuć zarabić hrošy na tych pryŭkrasnych i cudoŭnych pieśniach. Na žal, jany jeździać i adkryvajuć rot pad moj hołas….

Vy viedajecie, ja spačatku kryŭdziłasia, paśla zmahałasia, paśla pierastała źviartać uvahu! Idu napierad, niahledziačy na ŭsie paklopy ŭ moj adras!

NN: Na pačatku «nulavych» rasiejskamoŭnych pop-hurtoŭ było šmat, jak biełaruskaja kamanda stała fłahmanam pop-ruchu Rasii?

AK: My źjavilisia ŭ patrebny čas, u patrebnym miescy. U Biełarusi padobnych hurtoŭ nie było. I, pavinna vam skazać, pośpiech zaŭsiody znachodziŭsia ŭva mnie. Ja była svojeasablivym «paravozam», jaki zaŭsiody ciahnuŭ za saboj vahončyki. Ahramadnaja kolkaść ciepłyni i śviatła, jakija ja abaviazana nieści ŭ dušy praz svoj hołas.

NN: Jak stvarałasia pieśnia «Ty užie vzrosłyj»? Ci adrazu vy ŭbačyli jaje chitovy patencyjał?

AK: Ja była pierakananaja ŭ jaje pośpiechu, ja vieryła! Heta realnaja historyja, a realnyja historyi nie mohuć pakinuć ludziej abyjakavymi!

NN: Čamu ŭ vyniku abrali rasijski rynak?

AK: Chutčej, jon mianie vybraŭ. Nie bjusia za miesca ŭ Maskvie, niejak usio samo saboj atrymałasia. Vidać, uzrovień uziaŭ svajo.

NN: Mahčyma, heta źviazana z tym, što ŭ Biełarusi paśla 2003-ha Vy nie možacie vystupać? Što tady adbyłosia?

AK: Nie lublu brudny pijar, nie lublu chłuśniu… Tamu ź niekatorymi kalehami daviałosia raźvitacca. Nakont hetaj historyi ŭsio dziŭna.

Prosta naš pavažany prezident skazaŭ, što mała biełaruskaj muzyki i ŭkazaŭ u nazvach: «Što za «Kraski», «Tatu»…» Heta ad niedaśviedčanaści. Heta majo mierkavańnie. Nie viercie čutkam.

[Raniej u śpiavački była inšaja viersija. «U krainie, dzie zmahajucca roznyja palityčnyja siły, mahčyma ŭsio, — kazała Aksana ŭ 2006-m «Komsomolskoj pravdie». — U maštabach Biełarusi naš hurt mieha-papularny. Ułada chacieła, kab ja pracavała na jaje. Ale ja nie pajšła na hetuju zmovu. Niezaležnaść mnie daražejšaja». — NN]

NN: Tamu na vybarach 2006 hoda vy padtrymali Alaksandra Milinkieviča?

AK: Na vialiki žal, ale da ščaścia — heta niapraŭda.

Ja zaŭždy padtrymlivała Alaksandra Ryhoraviča Łukašenku. Toje, jak mianie imknulisia vystavić, było tolki pijar-chodam, absalutna nie ŭzhodnienym sa mnoj asabista!

[Nahadajem, napiaredadni vybaraŭ hurt raspaŭsiudziŭ zvarot da adzinaha kandydata ad apazicyi: «My nie pa čutkach viedajem, što takoje režym Łukašenki. My vymušanyja byli źbiehčy spačatku ŭ Hiermaniju, potym u Rasiju, a potym u ZŠA. Ale realnaść bolš žorstkaja, čym nam by taho chaciełasia, i ŭsia nadzieja ciapier tolki na Vas i našu supolnuju pieramohu!» — NN]

NN: U 2005 hodzie hurt aryštavali ŭ aeraporcie ŭ Hiermanii, što zdaryłasia tady?

AK: Heta źviazana z tym, što dźvie kampanii-kankurentki nie zmahli damovicca pamiž saboj nakont praviadzieńnia hastrolaŭ, ustaŭlali pałki ŭ koły adzin adnamu, u vyniku ciarpieli artysty.

NN: Vy ŭdzielničali ŭ trybjucie hurtu N.R. M. Čym zapomniŭsia hety zapis?

AK: Mnie padabajecca hety kalektyŭ. Prapanova, jakuju ja ad ich atrymała, mianie ŭzradavała. Ja z radaściu ŭziałasia śpiavać pieśniu «Try čarapachi».

NN: Praŭda, što vašu pieśniu skrała Brytni Śpirs?

AK: Brytni Śpirs?! Heta vydumki! Takija vialikija artysty ŭvohule nie viedajuć słova «kradziež».

NN: Jak časta vy byvajecie ŭ Biełarusi?

AK: U Lubimaj Biełarusi ja dosyć časta — dva tydni na miesiac. Tut usio majo žyćcio. Maje dzieci. Maje baćki. Maje braty. Moj RAJ, možna skazać.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0