«Paśla Novaha hoda možam apynucca na vulicy». Naviedalisia ŭ šełtar, jaki daje dach nad hałavoj palitviaźniam, vymušanym pakinuć Biełaruś
Šełtar u Varšavie na vulicy Bałotnaj, jaki adkryŭsia tut u 2022 hodzie i pieršapačatkova dapamahaŭ žančynam-uciakačkam ź dziećmi ź Biełarusi i Ukrainy, siońnia daje prytułak biełaruskim dobraachvotnikam i palitviaźniam, vymušanym pakinuć rodnuju krainu. Trochpaviarchovy dom, ścieny jakoha za try hady pierasłuchali šmat śloz i strašnych historyj, tut nazyvajuć Cieramkom, za ruch u jakim adkazvaje Hanna Fiedaronak. 54-hadovaja žančyna raniej žyła pad Pastavami — u pasiołku Varapajeva — u vialikim domie z mužam i dźviuma dočkami. A potym da bolu znajomy mnohim scenar: zbor podpisaŭ, sproba adstajać svaje hałasy, dvajnaja emihracyja i bukiet kryminalnych spraŭ z radzimy.
Pabyvali ŭ Cieramku i daviedalisia, chto ŭ im i jak žyvie siońnia. Spojler: paśla Novaha hoda ŭsie jaho žychary mohuć apynucca na vulicy.
«Raniej my ŭsich represavanych mahli zasialać, ale ciapier tolki palitviaźniaŭ, bo popyt vialiki»
Zranku ŭ šełtary pavolny vajb vialikaj roznaŭzrostavaj siamji — kalekcyja abutku ŭsich pamieraŭ na ŭvachodzie adrazu dadatkova paćviardžaje pieršaje ŭražańnie. Adny ŭžo daŭno pračnulisia i pajechali pa pobytavych spravach, druhija prymajuć duš, inšyja prybirajucca ŭ svaim pakoi, zaparvajuć harbatu na kuchni ci jašče dahladajuć son.
Na siońnia tut žyvuć 16 čałaviek, a jašče marskaja śvinka pa mianušcy Pepe, jakaja naležyć adnamu z chłopčykaŭ. U asnoŭnym heta mužčyny-palitviaźni, a taksama niekalki žančyn ź dziećmi.
«Tolki za hety hod u supracy z «Bajchełpam» my dapamahli ŭžo 137 biełarusam. Heta realnaja dapamoha — «Bajsoł» vyvozić, a my zasialajem. Navat kali čałaviek tolki vyjechaŭ i my nie viedajem, kali jon da nas dabiarecca, my trymajem jamu miesca, kab na nas možna było adrazu raźličvać», — raskazvaje Hanna, dadajučy, što ŭ Biełarusi zasialeńnia čakaje novaja porcyja ludziej, ale miescy nie zaŭsiody chutka vyzvalajucca.
Adnačasova i z kamfortam šełtar moža prymać 20 čałaviek. Znachodzicca tut jany mohuć dva miesiacy, kab paśpieć vyrašyć pytańnie pa lehalizacyi, znajści pracu i stałaje miesca žycharstva.
«Raniej my ŭsich represavanych mahli zasialać, ale ciapier tolki palitviaźniaŭ, bo popyt vialiki», — praciahvaje ŭvodzić u kurs spraŭ Hanna.
Adzin maleńki pakoj na pieršym paviersie, dzie stajać, jak tut žartujuć, čarhovyja nary, pustuje admysłova.
«My vyrašyli, što na pastajanna jaho zasialać nie budziem. Jon zapatrabavany tymi, chto pryjazdžaje nienadoŭha, kab čysta pieranočyć: naprykład, biełaruskimi vajarami, jakija viarnulisia z vajny — pakul jany lehalizujucca i znojduć pracu ŭ Polščy, to žyvuć u nas. I siemji vajaroŭ my taksama zasialajem. Darečy, ja viedaju tolki ich pazyŭnyja, nijakich asabistych danych nie prašu — takija ŭ ich umovy.
Kali šełtar byŭ dastupny tolki dla maci ź dziećmi, ja dobraachvotnikam-biełarusam tut davała schovišča na svoj strach i ryzyku».
Na kuchniu pakrysie ściahvajucca žychary Cieramka. Adzin ź ich — Andrej Sałapura, jaki litaralna tydzień tamu źjechaŭ ź Biełarusi, adsiadzieŭšy paŭtara hoda pa narodnym 342-m artykule za žnivieńskija pratesty ŭ Breście paśla vybaraŭ-2020.
«Ja svajo całkam adsiadzieŭ, za mnoj nie było nahladu — tolki štotydzień treba było adznačacca ŭ milicyi. Ale ja ŭsio ž źjechaŭ, bo adčuvaŭ pastajanny strach. Paśla taho, jak ciabie pieramałoła sistema pa adnoj pstryčcy palcaŭ, nie chaciełasia bolš znachodzicca ŭ stanie viečnaj niavyznačanaści i biezdapamožnaści, z ryzykaj, što zaŭtra niechta znoŭ prymie rašeńnie, što ŭmoŭna «ŭ nas novy refierendum, davajcie «niebiaśpiečnych» ludziej previentyŭna zakryjem».
Svabody jak takoj u Biełarusi ŭžo niama dla nas. Za miažoj taksama moža być niaprosta, ale ja chacia b nie adčuvaju bolš damokłavaha miača nad hałavoj».
Andrej — vykładčyk zamiežnych moŭ, jaki da zatrymańnia pracavaŭ u ajci-kampanii. U mahiloŭskaj kałonii jon pierasioksia z asudžanym na 12 hadoŭ Alaksiejem Hałaŭko pa spravie, zaviedzienaj na aktyvistaŭ anarchisckaha ruchu z Bresckaj vobłaści.
«Była takaja situacyja, što na bresckaj «Viaśnie» jaho pavinšavali z dniom narodzinaŭ — i za heta jamu adrazu dali 10 sutak ŠIZA. U pryncypie, tam takaja tradycyja, što dziasiatku tabie adrazu dajuć u padarunak pa pryjeździe. Bolš ja ŭ ŠIZA nie traplaŭ — u mianie jość škoła armii, i ja razumieju, jak va ŭsich takich ustanovach treba siabie pavodzić. Ale jasna, što na dziejańni «ekstremistaŭ» tam hladziać pad łupaj».
Andreju prapanavali napisać prašeńnie na pamiłavańnie, ale za miesiac da vyzvaleńnia, i jon nie bačyŭ sensu ŭ takim «preziencie».
«Tut ja žyvu ŭ pakoi jašče z dvuma chłopcami — z usimi ładzim. Ludzi, jakija prachodziać taki šlach, paśla praściej da ŭsiaho staviacca, na moj pohlad. Ź Biełarusi ja pryvioz z saboj upeŭnienaść, što lubuju prablemu možna vyrašyć i pieraadoleć. Paśla ŭsiaho, što pieražyŭ, na mnohaje praściej hladziš».
Hanna dapaŭniaje, što za try hady ŭ šełtary ŭ ich vybuchnuła tolki try bujnyja kanflikty. Adzin z apošnich — z palitviaźniem-błohieram Juryjem Čudzinovičam, jaki, pa słovach kiraŭnicy, nie padavaŭ sihnałaŭ kryŭdy, pražyvajučy ŭ šełtary, a paśla paraŭnaŭ umovy tut z adzinočnaj kamieraj u Žodzinie — apošniaja, na jaho mierkavańnie, lepšaja.
«Mnie ŭ takija situacyi kryŭdna navat nie za siabie. Mnie kryŭdna za ludziej, jakija nam dapamahajuć — šukajuć nam hrošy, dasyłajuć ź Italii paduški i koŭdry. I potym voś niechta kaža «horš, čym u žodzinskaj turmie». Ale ja ŭdziačnaja ludziam, jakija pišuć dobryja kamientary. Taja ž nastaŭnica Tania Krapinievič žyła ŭ nas i da siońnia kaža, jak u nas było ŭtulna i pa-siamiejnamu. My ŭvohule amal z usimi eks-žycharami ŭ kantakcie — i vy b viedali, jak pryjemna atrymlivać ad ich vialikuju kolkaść vinšavańniaŭ na śviaty», — emacyjna kamientuje haspadynia Cieramka.
Camoj Hańnie paśla vyniasieńnia kanfliktu na prastory sacsietak taksama prylacieła za apubličvańnie danych šełtaraŭcaŭ. Ale jana ličyć, što ŭ hetaj situacyi nikoha nie padstaviła — Juryj Čudzinovič — błohier, jaki i tak publična pracuje ŭ poli. «A jaho imia i proźvišča i tak usim viadomyja».
«Mužčyny našy płačuć, i heta dobra, im tady lahčej robicca»
Televizary, ladoŭni, adzieńnie, bializnu, kanapy i łožki, pradmiety pieršaj nieabchodnaści siudy pa zakliku pryvozili roznyja biełarusy i inšyja dobryja ludzi. Ježu dastaŭlajuć z pratestanckaj ukrainskaj carkvy i arhanizacyi «Da voli». U haražy chavajecca šmat karobak z humanitarkaj — adzieńniem, cackami. Čarhovyja pakiety z rečami pryjechali niadaŭna dla siamji Antaniny Kanavałavaj.
«Ciapier voś u nas adna prałka złamałasia, było b dobra, kab ź joj niechta dapamoh», — skardzicca Hanna.
Sama jana ŭ spravach šełtara 24 na 7.
«U vychodnyja ja nie pryjazdžaju, ale zaŭsiody na suviazi, u luby čas. Novieńkim ja addaju ceły dzień zvyčajna — usio treba pakazać, raskazać pra lehalizacyju. Plus jašče hadziny dźvie vysłuchać, bo čałavieku, jaki vyjšaŭ z turmy, pieršaje, što treba — vyhavarycca. Ja tut amal psichołaham stała. Kali ŭ nas byli maci ź dziećmi z Ukrainy, było jašče ciažej — ślozy hadzinami, raskazy pra bambavańni… I mužčyny našy taksama płačuć, i heta dobra, im tady lahčej robicca».
Hanna za svaju pracu pa zasialeńni i vysialeńni ludziej, pošuku finansavańnia i afarmleńnia spravazdač, dohladzie za stanam aktualnych i pakupcy novych rečaŭ atrymlivaje zarobak (sumu Hanna nie zachacieła ŭdakładniać, kaža, što jon nievialiki).
«Tamu ja chadžu pa sieradach prybirać ofisy i kvatery dadatkova (dziakujučy hetaj padpracoŭcy u mianie choć strachoŭka źjaviłasia, dyj plus 228 jeŭra niališnija). A ŭvohule ŭ mianie muž-dalnabojnik, i kali b jaho nie było, ja b daŭno tut nie pracavała, jak by mnie ni padabałasia, kažu ščyra. Bo tady b ja nie mahła arandavać sabie i dačce małodšaj žytło.
Dobra, što starejšaja ŭžo ŭładkavałasia na pracu i sama zdymaje trochpakajoŭku ź dziećmi. Jana trenierka pa płavańni, zajmajecca ź dzietkami z aŭtyzmam i sindromam Daŭna, maje svaju bazu klijentaŭ. Sama ja ŭžo nažyłasia pa pakojach — u Kijevie my ŭšaścioch u adnym u svoj čas byli, paśla zdymali doŭha svoj pakoj, ale ŭ kvatery toj było 10 čałaviek na adzin unitaz. I kali my zaraz źniali svaju, ale maleńkuju kvateru, ja sieła na ŭnitaz, i takoje ščaście było, što jon ciapier tolki naš! (paśmichajecca)».
«My možam apynucca na vulicy — z usimi hetymi kanapami, ladoŭniami, meblaj»
Ciapier Hanna bolš pieražyvaje nie za finansavy stan siamji, a za budučyniu šełtara.
«Na arendu hetaha doma ŭ palaka my addajem amal try tysiačy jeŭra na miesiac, jašče tysiača sychodzić na kamunałku, bo tut žyvie šmat ludziej. Raniej hetyja raschody pakryvali donary ź Italii (pryčym pra toje, što ich finansavańnie skančvajecca, my daviedalisia za 10 dzion da samoha skančeńnia). A siońniašni donar pracuje z nami pakul tolki da Novaha hoda, dalej — nieviadoma što. My možam apynucca na vulicy — z usimi hetymi kanapami, ladoŭniami, meblaj, jakaja farmalna naležyć mnie. Pry hetym patreba ŭ dapamozie ludziam nie źnikaje, a kali Łukašenka pačnie vypuskać novych palitviaźniaŭ, jana tolki ŭzraście.
Tamu my ŭžo zaraz sprabujem niešta pradprymać — napisali z Paŭłam Łatuškam list śpiecpradstaŭniku MZS Polščy Adamu Chałacinskamu — jon abiacaŭ prasoŭvać našu prablemu. My chočam u tym liku zaprasić jaho da nas u dom, kab jon na svaje vočy pabačyŭ ludziej tut, parazmaŭlaŭ ź imi».
Adras šełtara viadomy mnohim ludziam. Novy ŭłaśnik nieŭzabavie choča ŭstalavać na terytoryi kamiery. Ale bieź ich ci nie pieražyvaje Hanna biaśpieku — svaju i padapiečnych?
«U nas tut zakrytaja terytoryja. U kožnaha jość svoj kluč. Zabaroniena pryvodzić nieznajomych ludziej (kali siabry ci svajaki chočuć, ja zaŭsiody pavinna pra heta viedać zahadzia, biez dazvołu nielha). Ja ž sama, što tolki ni pieražyła — było na moj adras šmat sms, pra toje što «my viedajem, dzie ty pracuješ». Camymi ciažkimi paviedamleńniami byli pra toje, što jany nibyta viedajuć, u jakuju škołu chodzić małodšaja dačka.
Plamieńnicu maju ŭ Biełarusi zabirali try razy, u maci vobšuki byli. Jany sprabavali mianie złamać, ale, jak ja kažu, pahladzim jašče, chto kaho. Ja sa svajakami śpiecyjalna nie kamunikuju, ale nie praz kryŭdy ź niejkaha boku, prosta nie chaču ich padstaŭlać».
«Praściej uziać na pracu zabojcu, čym ciabie»
Dzieciam represavanych biełarusak Hanna dapamahaje ŭ tym liku ŭładkavacca ŭ škołu i sadok — kaža, dyrektarki blizkich da šełtara ŭžo jaje viedajuć i sustrakajuć vitalnym «Pani Anio!». Taksama pa svaich kantaktach jana dapamahaje pajści na pracu ŭ klininh ci na budoŭlu, kab emihranty mahli naźbirać za dva miesiacy choć niejkija hrošy i vykarystać ich dla arendy svajho kutka ŭ budučyni.
Tak, na budoŭlu zaraz źbirajecca pajści adzin z žycharoŭ šełtara Kirył (imia źmienienaje pa prośbie hieroja — NN). Ź Biełarusi jon źjechaŭ kala troch miesiacaŭ tamu, da hetaha adsiadzieŭšy bolš za try hady pa dvuch artykułach KK — 342 (udzieł u pratestach) i 339 (chulihanstva).
«Jak vyjšaŭ z kałonii, jašče paru miesiacaŭ pabyŭ u Biełarusi. Pracu było znajści ciažka: kali chacieŭ uładkavacca ŭ dziaržaŭnuju ŭstanovu, mnie skazali, što im praściej uziać na pracu zabojcu, čym mianie. Zmoh paśla naprasicca da pryvatnika, ale vyrašyŭ źjechać: ja razumieŭ, što mianie zmohuć jašče zatrymać, bo heta mahčyma zrabić i biazdokazna.
Ja nie moh navat u čatach pisać na niejkija temy, tamu što ŭ mianie pastajanna praviarali telefon. Paśla vyzvaleńnia ja byŭ vymušany pastajanna prachodzić praz cenzuru — chiba heta žyćcio? Dla mianie niemahčyma było ŭ takoj atmaśfiery žyć. Chaj budzie ciažej u emihracyi, ale dychać budzie praściej».
U ŠIZA mužčyna pabyvaŭ dvojčy.
«Pieršy raz byŭ, kali ŭ škłoŭskaj kałonii palitviaźniam źnianacku zabaranili naviedvać biblijateku. Ja na telefonnych zvankach baćkam heta kazaŭ, razumiejučy, čym heta moža adhuknucca, ale nie moh inačaj. I na nastupny dzień paśla telefanavańnia mianie adrazu adpravili ŭ ŠIZA, pryčym z surjoznymi parušeńniami — biez aktu, biez pracedury napisańnia tłumačeńniaŭ i razhladu ŭsiaho hetaha načalnikam kałonii. Ale supracoŭniki patłumačyli, što hetyja čaćviora sutak u ŠIZA nibyta za toje, što ja z kimści nie pavitaŭsia».
Druhi raz Kirył atrymaŭ ŠIZA za admovu pisać zajavu na pamiłavańnie.
«Pačali masava pryjazdžać pradstaŭniki prakuratury — mianie taksama vyklikali, ale siadzieć mnie zastavałasia kala piaci miesiacaŭ, tamu ja admoviŭsia niešta padpisvać. Paśla admovy mianie adpravili ŭ ŠIZA na piać sutak. Ja byŭ taki nie adzin — jak minimum try čałavieki admovilisia padpisvać. Adnaho ź ich za heta trymali ŭ ŠIZA paŭtara miesiaca, da samaha kanca terminu».
Na budoŭli Kirył pracavaŭ i ŭ Biełarusi, tamu dośvied, kaža, jość.
«Kaniečnie, jość płany realizavać siabie ŭ mastackim varušniaku, bo ja niabłaha maluju, ale treba zarablać hrošy, tamu pakul ja znoŭ pajdu na budoŭlu», — paśmichajecca mužčyna. «Ja atrymaŭ časovy dakumient. Znajšoŭ sabie pakoj i chutka płanuju, kali ničoha nie abłamajecca, žyć tam».
Da razmovy dałučajecca susied Kiryła. Jon u šełtary roŭna tydzień. Mužčyna pracavaŭ u Biełarusi ŭ IT i płanuje viarnucca ŭ prafiesiju — mienavita tamu jon abraŭ Polšču dla novaha žyćcia: «Siudy pierajechała vialikaje kamjunici ź Biełarusi i Ukrainy, tut bolš šancaŭ ruchacca pa pracy».
U babrujskaj kałonii, dzie jon adbyvaŭ termin pa 293-m artykule KK («masavyja biesparadki») jon taksama pabyvaŭ u ŠIZA, u sumie pravioŭ tam 70 sutak — «to nie pahaliŭsia, to nibyta źmieściva maich torb nie supadaŭ z zapisanym śpisam rečaŭ. Ale na spravie hetymi ŠIZA ciabie davodziać da taho, kab ty prosta žorstka pačaŭ zajmacca samacenzuraj, i ty pavinien sam da hetaha dajści».
Mužčyna dzielicca adnoj ź niadaŭnich radaściaŭ svabody — pakataŭsia na jachcie. I kaža, što turemny dośvied jaho tolki ŭmacavaŭ.
«Kab syści ŭ mocnyja psichałahičnyja prablemy, treba pačać zajmacca hłybokim samaškadavańniem, a kali nie zajmacca, stavišsia da hadoŭ u niavoli nie jak da zhublenych — a chto skazaŭ, jaki mienavita dośvied vy musicie atrymać u žyćci, čamu ŭsio ŭ nas pavinna być hładka?» — zadajecca pytańniem surazmoŭca.
«Siarhieju Cichanoŭskamu idealna było b uziać paŭzu, pryjści ŭ siabie»
U šełtary ŭsie razmovy tak ci inakš u niejki momant zvodziacca da temy doma. Zhublenaha, razburanaha, časovaha, pošukaŭ novaha. Dom Hanny Fiedaronak ciapier apiačatany. Tam adklučyli śviatło, abrezali haz.
«Ja tak razumieju, što ciapier idzie zavočny sud, tamu što była kryminałka, pa jakoj ja vyjazdžała, plus jość kryminałki za akcyi, dla jakich stvarała płakaty typu «Hałasuj, nie hałasuj, usio roŭna atrymaješ… (i tam Łukašenka ŭ formie ch*ia). Nu i naš kanał «Łukašołki» — ekstremisckaje farmiravańnie.
Dadatkova ja išła z Alaksandram Azaravym u Kaardynacyjnuju radu, a potym zdaryłasia taja rassyłka dla padpisanych na płan «Pieramoha» z zaklikami hałasavać za jaho. Amal usia kamanda była ni snom, ni ducham pra heta. Mianie prosta razryvała, tamu ja syšła adtul jašče da vybaraŭ u KR. Pry hetym mianie ŭsio roŭna pryplali ŭ Biełarusi da płana «Pieramoha», i maju plamieńnicu druhi raz zatrymali i prymusili kazać na videa, što ja jaje ahitavała padpisacca na hety «płan».
Niadaŭna Hanna zmahła sustrecca i parazmaŭlać ź Siarhiejem Cichanoŭskim. Z dałučeńniem da jaho kamandy, zboru podpisaŭ u padtrymku Śviatłany Cichanoŭskaja i pačałasia jaje daroha da kryminalnych spraŭ.
«Što skazać pra Siarhieja? Jon pryjšoŭ z karabla na bal. Vydrany z 2020-ha ŭ 2025-ty z adzinočki. Jamu chočacca havaryć. Kali čałaviek maŭčaŭ piać hadoŭ, tut zrazumieła. Jon kaniečnie zusim nie ŭnik u situacyju pierš, čym rabić zajavy svaje, narabiŭ šmat pamyłak. Idealna było b uziać paŭzu, pryjści ŭ siabie. Ale ja asabista jamu daruju ŭsio, bo razumieju, kolki čałaviek pieražyŭ — i tady išoŭ sa svaim entuzijazmam naprałom, i ciapier praciahvaje rabić toje samaje».
Kali raniej Hanna maryła viarnucca ŭ svoj vialiki dom u Varapajeva — z prastornaj łaźniaj i asobnym pakojem dla łaźnievych pracedur, to ciapier kaža, što nastalhičnyja pačućci abrubiła.
«Kali mnie adrezali i śviatło, i haz i pakazali heta ŭ repartažy Ihara Tura, unutry ŭsio abarvałasia. Da hetaha ja i płakała časam, zhadvała, dzie tam u mianie jakaja taleračka staić, dzie kubačak… A ciapier niejak lahčej stała, nitki pierarezanyja kančatkova. Dy i kali b viarnucca, to nie ŭ Varapajeva: ja b užo nie zmahła žyć z tymi «jabaćkami», jakija tam i Łukašenku padtrymlivajuć, i Pucina. Darečy, dzieviać čałaviek u našym pasiołku pasadzili na 72 hadziny za łajk u «Adnakłaśnikach» na maju fatahrafiju z dačkoj, kali maju staronku pryznali ekstremisckaj. I siarod ich apynułasia adna «jabaćka»», — dzielicca kiraŭnička šełtara.
Siły Hańnie daje jaje humarystyčny prajekt «Łukašołki». Jaje piersanaž baba Hala z 2021 hoda paśpieŭ źjavicca i ŭ videazvarocie Śviatłany Cichanoŭskaj, i syhrać u klipie Juryja Stylskaha, jaje z naparnicaj zaprašali vieści rubryku na kanale Ściapana Puciły, chutka jany mohuć viarnucca i na «Biełsat», a zusim niadaŭna «Łukašołki» trapili na staronki New York Times.
«Ja vučyłasia ŭ Instytucie kultury na režysiorskim fakultecie — pastupiła z druhoj sproby pry konkursie 13 čałaviek na miesca. Uvieś čas była na našaj scenie ŭ Domie kultury to Babaj Jahoj, to Karłsanam. Ja pracavała jak IP, ale mienavita scena — majo paklikańnie dušy. Na žal, moj pieršy muž akazaŭsia abjuzieram, jaki zabaraniŭ mnie vystupać. A tut hetaja dziciačaja mara ažyćciaviłasia.
I heta dapamahaje mnie žyć, pieražyvać usie ciažkaści. Byvaje, što načami nie splu, idei lezuć u maju hałavu, a na nastupny dzień scenaryj dla novaha vypusku ŭžo hatovy».
Hałoŭnaj maraj Hanny zastajecca mara pra novy dom, ale nie dla siabie, a dla palitviaźniaŭ.
«Hety dom dobry, ale tut mała miescaŭ, na žal, navat kali zastaŭlać usio raskładuškami na noč. Idealna było b atrymać ad horada niejki zakinuty budynak na piać hadoŭ, my sami zrabili b tam ramont, apłačvali b kamunałku, ale nam nie treba było b štomiesiac šukać try tysiačy jeŭra na arendu. Karaciej, maja mara — sustreć Novy hod u novym pamiaškańni, dzie ŭsim znajšłosia b miesca».
Dapamahčy palitviaźniam i dalej atrymlivać pieršy biaspłatny načleh paśla emihracyi možna tut:
Pa hetaj spasyłcy možna zrabić razavy płaciež, a pa hetaj — aformić štomiesiačnuju padpisku.
Łatuška abviarhaje abvinavačańni ŭ charasmencie ad delehatki KR Karpušonak
Vialikaja hutarka z Franakam Viačorkam — pra kruhły stoł z Łukašenkam, pamyłki, chejtaraŭ i hałoŭnaje dasiahnieńnie
«Ja chaču spraviadlivaści — i dla žančyn, i dla siabie». Ščyraja hutarka z Andrejem Stryžakom pra skandał z dykpikami, zaležnaści i budučyniu
Ciapier čytajuć
Na liniejku ŭ «Minsk-Śviecie» pryjšło stolki ludziej, što baćki stajali za płotam. Ale ludzi aburany, što nie ŭsie kłasy paklikali13
Na liniejku ŭ «Minsk-Śviecie» pryjšło stolki ludziej, što baćki stajali za płotam. Ale ludzi aburany, što nie ŭsie kłasy paklikali
Źnikły Anatol Kotaŭ byŭ partnioram samaha vysokapastaŭlenaha biełaruskaha raźviedčyka, jaki pierajechaŭ u Polšču. Tut moža być kluč da razhadki jaho źniknieńnia7878
Źnikły Anatol Kotaŭ byŭ partnioram samaha vysokapastaŭlenaha biełaruskaha raźviedčyka, jaki pierajechaŭ u Polšču. Tut moža być kluč da razhadki jaho źniknieńnia78
Biełaruski psichijatr: Palihraf z 100 chłusaŭ nie vyjavić dvuch. A siemiarych tych, chto kaža praŭdu, abvinavacić u chłuśni — i heta pa aptymistyčnych acenkach1515
Kamientary
To, čto on napisał, vospolzovavšiś pomoŝju, tolko očieriednoj raz eto jarko diemonstrirujet.