«Prarvalisia Šarykavy, kudy ad ich padziecca», - kaža režysior.
Pra heta paviedamiŭ sam narodny artyst Rasii paśla anšłahavaha śpiektaklu ŭ Breście.«U maich płanach byŭ śpiektakl ŭ Minsku, ale źnik. Admianiŭsia śpiektakl. Napeŭna, pryčyna nie ŭ hledaču, bo ŭ nas ŭsiudy anšłah, i 11 apošnich pastanovak u Rasii, i va Ŭkrainie, i tyja śpiektakli, što byli ŭ Biełarusi. Niejkaja druhaja pryčyna».
Antrepryzu paśpieli pakazać u Navapołacku i Hrodnie, jość jašče damovy na pakaz u Słucku i Baranavičach. Stavim heta, tamu što aktualna, kaža Valeryj Załatuchin:
«Prarvalisia Šarykavy, kudy ad ich padziecca. Jany kiravali dziaržavaj. Ad Šarykava pazbavicca niaprosta. Heta — spadčyna.Niezdarma kažuć: „saŭki“. Voś hetaja nacyja „saŭkoŭ“ — heta i jość nacyja šarykavych».
-
U Homielskim dramatyčnym teatry — kadravyja čystki. Znoŭ praz «palityku»
-
«Budzie śmiešna i baluča»: «Kupałaŭcy» prezientujuć zaŭtra novy śpiektakl. U hałoŭnych rolach — Manajeŭ, Biełachvościk, Harcujeva
-
«Rašeńnie pryjšło zvonku». Što adbyvajecca ŭ viciebskim teatry, dzie ŭ śpiektakli prahučała «Žyvie Fłandryja!» i pačałasia čarada zvalnieńniaŭ?
Ciapier čytajuć
Staŭ hierojem Mahiloŭskaha ŭniviera, źbiraŭ falkłor, pracavaŭ na biełarusizacyju sadkoŭ — raskazvajem pra Jaŭhiena Bojku, asudžanaha za salidarnaść z palitviaźniami

Kamientary