«Ścieny jość — i dziakuj». Maładuju doktarku prymušajuć pracavać u vioscy z žachlivymi bytavymi ŭmovami
Vypusknica miedycynskaha ŭniviersiteta Maryja Suraviec pa raźmierkavańni trapiła na piacihadovuju adpracoŭku ŭ Žytkavickuju balnicu. Adtul jaje nakiravali pracavać doktarkaj ahulnaj praktyki ŭ pasiołak Čyrvonaje. Tam joj nadali žyllo — dvuchpakajovuju kvateru. Hazu tam nie było, jak i haračaj vady, kvatera była strašna zaniadbanaja, paŭsiul — antysanitaryja. Hałoŭny doktar na pretenzii adkazaŭ: «A što vy chacieli? Ścieny jość — i na tym dziakuj!», piša BGMedia.
Dziaŭčyna pačała šukać inšaje žyllo — jak u Čyrvonym, tak i Žytkavičach, ale marna. Jana pasprabavała atrymać pieraraźmierkavańnie, bo maje prava: muž žyvie i pracuje ŭ Kalinkavičach, maje ŭłasnaje žyllo. Ale i tut maładaja śpiecyjalistka atrymała admovu.
Dziaŭčyna pajšła na pryjom da namieśnika staršyni Homielskaha abłvykankama Dźmitryja Alejnikava. Jon aburyŭsia ŭmovami žylla dla maładych śpiecyjalistaŭ, nazvaŭ ich «nieprymalnymi» i paabiacaŭ razabracca.
Aficyjna: małady śpiecyjalist abaviazany adpracavać, u chacie pakleili špalery
«Kropku ŭ spravie» pastaviła Ministerstva achovy zdaroŭja.
«Ministerstva praanalizavała kadravuju situacyju pa daktarach ahulnaj praktyki ŭ Žytkavickaj i Kalinkavickaj balnicach, kudy maładaja śpiecyjalistka chacieła pieraraźmierkavacca. Śpiecyjalnaja kamisija vyrašyła, što dla niedapuščalnaści paharšeńnia dastupnaści miedycynskaj dapamohi ŭ Žytkavickaj balnicy maładoj śpiecyjalistcy treba adpracavać naležny čas u ambułatoryi pasiołka», — da takoj vysnovy pryjšło ministerstva.
«Homielskaja praŭda» napisała, što ŭ domie, dzie źbiralisia pasialić dziaŭčynu, praviedzieny ramont i pakazała pakoi sa śviežymi špalerami. Adnosna ličylnika na haz hazieta napisała, što jaho daduć, kali maładaja śpiecyjalistka padpiša damovu. Pra adsutnaść haračaj vady vydańnie pramaŭčała.
Heta adzinkavy vypadak? — Što kažuć ludzi
Kamientatary ŭ tyktoku ŭ asnoŭnym paškadavali maładuju doktarku.
«Na žal, tut jašče nie ŭsio takoje kiepska. U mianie siabroŭka adpracoŭvała ŭ Kalinkavickim rajonie, u vioscy Vialikija Aŭciuki. Joj dali žyllo (dom), a ŭ hetym domie niama ničoha dla žyćcia. Navat banalnaha tualeta i vanny. Adsutničała aciapleńnie (była piečka, ź jakoj ciakła vada), a ŭ dadatak da doma išła haspadarka z kurej i kata, za jakimi jana pavinna była dahladać, i dźvie taburetki pasiaredzinie haścioŭni — taksama «na adpracoŭku 5 hadoŭ».
«Zaraz nabiahuć kamientatary, jakija skažuć, što heta «narmalnaje žyllo», i naohuł, «jašče čaho zachacieli, usio vam biaspłatna padavaj». A kali surjozna, maja mama kaliści taksama adpracoŭvała raźmierkavańnie (praŭda, u horadzie), dyk joj naohuł vydzielili tolki łožka-miesca ŭ internacie z zabrudžanaj prybiralniaj. Ale heta jašče ŭ saviecki čas było».
«Prafsajuz Minzdaroŭja, vykanaŭčaja ŭłada, šaryki, ściahi, miascovaje SMM. Usio prosta i zrazumieła: studenta zahnali ŭ pryhonnaje prava, adkrytaje chamstva, dapamahajem biežancam, budujem prytułki dla sabak, a tut takoje — u Hod uparadkavańnia niadrenny rapart dla słužbovych asob, hod ža jašče nie skončyŭsia».
«Niekatorym adnahrupnikam majoj žonki dla žylla dali pałaty ŭ infiekcyjnym adździaleńni, u niekatorych byli damy paŭrazburanyja».
Minščyna ŭ lidarach pa niedachopie miedykaŭ. Što adbyvajecca ŭ biełaruskaj miedycynie?
«Paliklinika čakała novaha traŭmatołaha, a toj źnik». Kolki miedykaŭ źjechała ź Biełarusi?
«Dzie hetyja ludzi, chto im dazvoliŭ nie pracavać?» Łukašenka ŭziaŭsia za vypusknikoŭ, jakija adkupilisia ad raźmierkavańnia
Novaje zapryhońvańnie miedykaŭ: ułady mianiajuć praviły ardynatury — z adpracoŭkaj piać hadoŭ i hihanckimi štrafami
Kamientary