4000 na start. Jak chłopiec biez dośviedu ŭ biznesie zapuściŭ klininh, a ciapier dapamahaje z hetym inšym

«Pieršy «blin» vyjšaŭ kamiakom: u supracoŭnikaŭ byŭ zusim nievialiki dośvied u klininhu»

— Klininhavuju słužbu ja adkryŭ paśla prahladu vebinara Ajaza Šabutdzinava. Kab startavać, mnie treba było 7000 rubloŭ. Niejkija hrošy pazyčyŭ u svaich znajomych, niejkija — pryciahnuŭ, pradaŭšy dolu ŭ budučaj kampanii.

U mianie było mała viedaŭ pra toje, jak adkryć jurasobu — ja vyrašyŭ pracavać praz užo niadziejučuju na toj momant kampaniju svajho baćki. I heta było pamyłkaj: taja kampanija adkryvałasia pad taksi, i hod paśla mnie ŭsio roŭna daviałosia źmianić jurasobu. Akazałasia, adkryć novuju možna litaralna za sutki — i abyšłosia heta mnie ŭ adnu bazavuju (na toj momant 40 rubloŭ).

Pieršyja maje vydatki: zarpłata buchhałtara, elektronny kluč, kab zdavać spravazdačy (kali ja nie pamylajusia, heta kaštavała niedzie kala 200 rubloŭ), nu i roznyja žurnały — žurnał rehistracyi, pa achovie pracy i hetak dalej.

Ja znajšoŭ tarhietołahaŭ z dośviedam u majoj ža nišy — i damoviŭsia ź imi pra zapusk rekłamy ŭ Instagram. Pieršuju pryborku my rabili za vodhuk ad błohiera. Na žal, «blin» vyjšaŭ kamiakom: u supracoŭnikaŭ, jakich ja naniaŭ, byŭ zusim nievialiki dośvied u klininhu, u mianie samoha jaho nie było zusim — tak što čyściniu ŭ pamiaškańni naviali, ale vynik byŭ nie toje kab «ach».

U čym była maja pamyłka: klinier pavinien razumieć, jak pracuje chimija i jak i čym admyvać roznyja pavierchni, — ale maje chłopcy pra heta ničoha tołkam nie viedali. Ja ž syšoŭ u «Miłu» i zakupiŭsia čyściačymi srodkami pa rekamiendacyi svajoj mamy (dumaŭ, jana pryborku doma robić — značyć, raźbirajecca). U vyniku, vykanaŭšy dźvie-try ŭborki, usio heta joj i addaŭ.

Tydzień paśla ja naniaŭ supracoŭnicu z kałasalnym dośviedam u klininhu — bolš za 13 hadoŭ. My sieli ź joj razam i raśpisali: jakija prafiesijnyja srodki zakupić, što čym admyvać.

«Dapuściŭ pamyłku jak kiraŭnik. Kolkaść zamovaŭ rezka ŭpała ŭ razy»

My pačali pracavać u listapadzie — a da kanca śniežnia ŭ nas užo było pa piać zamovaŭ u dzień.

Ale potym ja dapuściŭ novuju pamyłku jak kiraŭnik: vyrašyŭ źmianić tarhietołaha i adklučyŭ rekłamu, niahledziačy na toje, što jana prynosiła nam zajaŭki ad klijentaŭ. Kolkaść zakazaŭ rezka ŭpała ŭ razy — vydatki źjadali i biez taho nievialikuju vyručku, i kab vyratavać situacyju, mnie daviałosia zaniać jašče hrošaj u siabroŭ.

Pamyłak u mianie ŭ pryncypie było niamała: naprykład, ja naniaŭ mieniedžaram pa prodažach dziaŭčynu biez dośviedu — i nie kantralavaŭ jaje. A jana «źlivała» prodažy — zajaŭki časam visieli sutki abo dvoje, pakul jana voźmiecca apracavać, a to i ŭvohule hublalisia, a heta aznačaje, što i my hublali klijentaŭ.

I tak, ja zrazumieŭ, što ŭ biznesie treba pryznavać svaje pamyłki adrazu: pamyliŭsia — pryznaj heta i vypravi. Kali my niešta rabili nie tak, my raźbirali kožnuju situacyju ŭsie razam, kab paźbiehnuć paŭtareńnia. Ja vielmi adkryta razmaŭlaju z kamandaj i starajusia być sumlennym z klijentami.

«Maje mieniedžary pryjazdžajuć na miesca, aceńvajuć abjom rabot»

Ja arhanizavaŭ praces nie tak, jak usie astatnija ŭ hetym biźniesie: pierš čym pradać pasłuhu, my pravodzim ahlad — maje mieniedžary pryjazdžajuć na miesca, aceńvajuć abjom rabot i vystaŭlajuć klijentu dakładny košt, maksimalna ahavorvajučy ŭsie detali.

Kanviersija vyjezdaŭ — prykładna 50%. Kali ja sam jedu jak mieniedžar pa prodažach (takoje taksama zdarajecca), to zaklučaju ździełku ŭ 70% vypadkaŭ: to bok na dziesiać ahladaŭ u mianie siem prodažaŭ. Heta vielmi vysokaja kanviersija!

Ahlady pravodzić vyhadna, bo jany vyklikajuć davier klijentaŭ. Vyvučyŭšy abjekt, mieniedžar moža skazać, što nam realna pa siłach zrabić, a što — nie (i tak, što dla klijenta brudna — dla nas moža być uvohule nie prablema, tamu što my vałodajem technałohijaj prybirańnia i hramatna vykarystoŭvajem prafchimiju). Heta taksama daje i nam samim razumieńnie, jaki abjom rabot treba vykanać na kankretnym abjekcie. Tak što ahlad dapamahaje nam paźbiehnuć nieparazumieńniaŭ.

Akramia mieniedžaraŭ i klinieraŭ u nas jašče jość administratary: jany pryjazdžajuć na prybirańnie z ček-listam — kab klijent bačyŭ, što kankretna budzie zroblena. Jany ž pryvoziać sumki z prafchimijaj i ŭsim, što spatrebicca klinieram u pracesie prybirańnia. A ŭ kancy atrymlivajuć hrošy (i tak, my biarom pieradapłatu z klijenta — nie poŭnuju, a 50%, heta dapamahaje abaranicca ad situacyj, kali klijent nie maje namieru płacić za prybirańnie).

«Kab pačać svoj biźnies z nula, zaraz mnie b spatrebiłasia 3500-4000 dalaraŭ»

Asnoŭnaja śpiecyjalizacyja majoj kampanii zaraz — prybirańnie paśla ramontu. Abjom rabot dastatkova vialiki, a siaredni ček — vysoki, kala 600 rubloŭ. Mahu jašče nazvać samuju vialikuju našu vyručku ŭ dzień — heta 3600 rubloŭ: treba było pryvieści ŭ paradak vielizarny ofis paśla ramontu.

Zaraz ja dapamahaju inšym pradprymalnikam adkryvać svaje kampanii.

Kab pačać svoj biźnies z nula, zaraz mnie b spatrebiłasia 3500-4000 dalaraŭ. Ź ich 1000 pajšła b na abstalavańnie i chimiju, a astatniaje — na rekłamu, ofis, zarpłatu supracoŭnikam. Hetaj sumy chapiła b na pieršyja try miesiacy pracy, pakul biźnies nie pačnie akuplacca.

Ale što vielmi važna: ja b nie staŭ pracavać, pakul nie znajšoŭ kanał prodažaŭ — navat chimiju kuplać nie padumaŭ by. Jak ja baču zaraz, spačatku varta zapuścić markietynh i prodažy, a potym užo — samu pasłuhu. U advarotnym vypadku budzieš siadzieć z chimijaj i ŭsim nieabchodnym invientarom, ale biez klijentaŭ i biez hrošaj.

«Ja stvaraju sabie ž kankurentaŭ? Nie, ja nie hladžu na heta tak»

Dapamahaje ci mnie dziaržava — adkažu tak: ja zaŭsiody raźličvaŭ tolki na svaje siły i bolš ni na što.

Treba pracavać — a pośpiech pryjdzie. Ja voś vielmi redka adpačyvaju: paŭnavartasnaha adpačynku ŭ mianie nie było z momantu adkryćcia — voś užo 4 hady. Vychodnyja — dzieści raz na miesiac (ale heta zaraz, kali ja naładziŭ mnohija pracesy).

U svajoj kampanii kim mnie tolki nie davodziłasia być, kali ščyra: administrataram — tak, mieniedžaram — viadoma, klinieram — pryznajusia, voś hetymi samymi ručkami prybiraŭ. I tak, heta taksama maje pamyłki jak kiraŭnika: nie praduhledzieŭ rezierv (a supracoŭnik uziaŭ i nie vyjšaŭ na pracu) — a abjekt terminovy, treba zakryć za adzin dzień, naprykład.

U pieršy hod pracy takoha było šmat, zaraz — užo nie. Ale pavinien dadać, što ŭ kožnaj sa svaich rolaŭ ja staraŭsia adpracoŭvać na 10 z 10.

Uvohule zaraz mnie bolš cikava maja inšaja sprava — dapamahać pradprymalnikam adkryvać svaje kampanii. Spačatku da mianie pryjšoŭ za kansultacyjaj čałaviek, jaki chacieŭ adkryć klininhavy biźnies (i tak, ja ŭžo dapamoh adkryć dźvie takich kampanii, na čarzie — treciaja). A ciapier u mianie jość i inšyja klijenty.

Ja stvaraju sabie ž kankurentaŭ? Nie, ja nie hladžu na heta tak. U nas niama kankurencyi pa zamovach, mahła b być pa piersanale, bo heta i jość samy vialiki bol u klininhu — znajści adekvatnych, daśviedčanych supracoŭnikaŭ, jakija vykanajuć usiu pracu. Ale chłopcy, čyje biźniesy ja dapamoh adkryć, — dla mianie chutčej partniory. Pry nieabchodnaści my možam pieradać im zamovu, padzialicca z supracoŭnikami — i naadvarot.

Maje supracoŭniki atrymlivajuć siaredniuju pa rynku zarpłatu. Ale ja prapanuju šerah kankuretnych pieravah, dziakujučy čamu im u mianie kamfortna:

• u inšych kampanijach kliniery samastojna pryjazdžajuć na zamovu z sumkaj z chimijaj, u nas sumku pryvozić administratar;
• maje kliniery nie vyrašajuć pytańni apłaty z klijentam — heta my biarom na siabie, kab klinier zajmaŭsia kankretna svajoj pracaj, to-bok prybirańniem.

Ja maksimalna adkryta i sumlenna razmaŭlaju ź piersanałam, kab usim kamfortna pracavałasia ŭvohule na ŭsich uzroŭniach.

«Jak kiraŭnik ja «siaredniačok». A jak biźnies-kansultant vyšej za siaredniaha»

Ci dasiahnuŭ ja taho, što płanavaŭ u pačatku, — nie, ja ŭsio jašče niešta pierabudoŭvaju ŭ svajoj kampanii, starajusia zrabić lepš, čym jość.

Ja časam dumaju: ech, kali b u mianie byŭ dobry mientar, kali ja tolki pačynaŭ vieści svoj biźnies! Voś maje mienci sa startu viedajuć maje pamyłki — i nie dapuskajuć ich u svaich kampanijach. A mnie davodzicca pierabudoŭvać usio ŭ pracesie — a heta zaŭsiody idzie składana, sa skrypam i nie tak chutka, jak chaciełasia b.

U niejkija miesiacy ja dasiahaŭ taho prybytku, jaki mnie byŭ nieabchodny, a ŭ niejkija — nie. Ale zaraz my idziom da stabilnaha rostu.

Kali ščyra, to zaraz mnie chaciełasia b ad klininhu patrochu adychodzić — ja płanuju pradać bolšuju častku doli, kab vyjści z kiravańnia. Chaču bolš zajmacca kansultavańniem — tamu što ŭ mianie heta atrymlivajecca lepš raz u 10, i mnie heta padabajecca.

Da mianie prychodziać ludzi sa svajoj idejaj — i ja joju zaharajusia. I kajfuju ad taho, što dapamahaju jaje raźvivać, uvasablać. Mnie padabajecca nazirać vyniki: da čaho pryjšli maje mienci dziakujučy mnie.

Ja ŭśviedamlaju, što jak kiraŭnik ja «siaredniačok», možna i lepš — u mianie zdarajucca fejły. A voś jak biźnies-kansultant ja vyšej za siaredniaha (choć pra heta lepš pytacca maich klijentaŭ). U mianie jość nahladnaść, ja viedaju, jak zazirnuć «pad kapot», mahu razhledzieć ideju pad roznymi kutami, «pavaročvać» jaje z usich bakoŭ.

Chłopcy, jakich ja kansultavaŭ pa adkryćci klininhavych servisaŭ, — užo vyjšli na pakazčyki lepšyja, čym maje ŭłasnyja. I ja hetym taksama hanarusia na samoj spravie. Heta ž kłasna!

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0