Juryj Antonaŭ raskazaŭ, jak jon zmahajecca ź pierapadami cisku. Kaža, jamu vielmi heta dapamahaje
«Treba ŭziać zvyčajnuju folhu».
Muzykant Juryj Antonaŭ, jaki doŭhi čas žyŭ u Biełarusi, raskazaŭ «Kamsamołcy», što jon mieteazaležny čałaviek, mocna reahuje na pierapady cisku.
Ale ŭ jaho jość sposab, jak zmahacca ź pierapadami arteryjalnaha cisku.
— Treba ŭziać zvyčajnuju folhu, skłaści jaje ŭ niekalki płastoŭ i nadzieć na hałavu, a źvierchu zvyčajnuju spartovuju šapačku. Praz chvilin 15 usio prachodzić. Va ŭsiakim razie ŭ mianie tak. Kali mahnitnyja bury ci soniečnaja aktyŭnaść, heta mnie dapamahaje, — zapeŭnivaje jon.
Juryj Antonaŭ, viadomy kampazitar i śpiavak, naradziŭsia ŭ 1945 hodzie ŭ Taškiencie. Paśla vajny siamja Antonavych pierajechała ŭ Maładziečna, dzie Juryj skončyŭ muzyčnuju škołu, a zatym muzyčnaje vučylišča pa kłasie narodnych instrumientaŭ. Tut jon stvaryŭ svoj pieršy estradny arkiestr i pačaŭ vystupać. Paśla vučylišča byŭ raźmierkavany vykładčykam muzyki ŭ Minskuju dziciačuju muzyčnuju škołu, a ŭ 1969 hodzie dałučyŭsia da lehiendarnych «Pieśniaroŭ» jak pijanist i aranžyroŭščyk. Paśla pierajechaŭ u Maskvu.
Ciapier čytajuć
«Franak, adnosiny pamiž ludźmi mohuć budavacca nie tolki na manipulacyjach». Prakop‘jeŭ daŭ vodpaviedź Biaspałavu. I Viačorku37
Kamientary
Jaki soram nieprykryty!