Zvolnili mastackaha kiraŭnika ŭ jašče adnym biełaruskim teatry
Pra zvalnieńnie mastackaha kiraŭnika Viciebskaha teatra «Lalka» Viktara Klimčuka daviedałasia «Lusterka» ad dźviuch nie źviazanych pamiž saboj krynic.
Na sajcie teatra staronka, pryśviečanaja Klimčuku, jašče nie vydalenaja, adnak, pavodle infarmacyi «Lusterka», zvalnieńnie adbyłosia jašče niekalki dzion tamu.
Klimčuka nibyta abvinavacili ŭ nievykanańni płanaŭ, jakija stajać pierad teatram. Choć uvohule za hetuju zadaču niasie adkaznaść nie mastacki kiraŭnik, a dyrektar kalektyvu. Adnak Klimčuku vynieśli vymovu, što ŭrešcie i pryviało da jaho zvalnieńnia.
Viktar Klimčuk naradziŭsia ŭ 1946 hodzie na Brestčynie, atrymaŭ adukacyju jak akcior, a zatym jak režysior, u saviecki čas pracavaŭ u haradach Rasii i Ukrainy.
«Vypadkova pačuŭ, što ŭ Biełarusi ŭ Viciebsku źbirajucca adkryvać teatr. A ja naradziŭsia na Brestčynie, paciahnuła ŭ rodnyja miaściny. Napisaŭ list u abłasnoje ŭpraŭleńnie kultury i atrymaŭ adkaz, što pakul teatr lalek nie źbirajucca adkryvać, ale Kołasaŭski dumaje pra stvareńnie lalečnaj trupy. Ja źviazaŭsia z kiraŭnictvam i vyśvietliŭ, što sapraŭdy patrebny režysior-lalečnik. Tak ja apynuŭsia ŭ horadzie na Dźvinie», — raskazvaŭ jon sam u intervju.
Heta adbyłosia ŭ 1985 hodzie. Tady pry dramatyčnym teatry imia Jakuba Kołasa była stvorana lalečnaja trupa. U 1986 hodzie byŭ syhrany pieršy śpiektakl — «Dzied i žoraŭ» pa pjesie Vitala Volskaha. U 1990-m trupa atrymała niezaležnaść. Tak uźnik Biełaruski teatr «Lalka». Klimčuk staŭ pieršym mastackim kiraŭnikom kalektyvu i zastavaŭsia na hetaj pasadzie da hetaha času.
Klimčuk źjaŭlajecca zasłužanym dziejačam mastactvaŭ Respubliki Biełaruś, Čałaviekam hoda Viciebščyny — 2011, jahony kalektyŭ byŭ nieadnarazova adznačany dypłomami na prestyžnych mižnarodnych fiestyvalach.
Ciapier u Biełarusi zastałosia ŭsiaho čatyry teatry — «Lalka», Kupałaŭski, Kołasaŭski (apošni pracuje ŭ Viciebsku), a taksama Respublikanski teatr biełaruskaj dramaturhii — jakija pakazvajuć usie svaje śpiektakli na biełaruskaj movie.
Ciapier čytajuć
«Ja byŭ suprać, kab mianie mianiali na 20 rasijskich vajskoŭcaŭ. Nie zmoh by hladzieć u vočy ludziam, syny jakich siadziać»: pieršaje intervju eks-mera Chiersona
Kamientary