Va ŭzroście 60 hadoŭ pamior biełaruski litaraturaznaviec, krytyk, prazaik, dramaturh, eseist, kazačnik i aŭtar fentezi Piatro Vasiučenka.
Piatro Vasiučenka naradziŭsia 15 lutaha 1959 u Połacku.
Skončyŭ fakultet žurnalistyki BDU (1981), aśpiranturu pry Instytucie litaratury imia Janki Kupały NANB (1984). Kandydat fiłałahičnych navuk (1983). U 1984—1997 pracavaŭ małodšym, zatym staršym navukovym supracoŭnikam u Instytucie litaratury imia Janki Kupały NANB. Z 1997 — zahadčyk kafiedry biełaruskaj movy i litaratury Minskaha dziaržaŭnaha linhvistyčnaha ŭniviersiteta. Člen Sajuza biełaruskich piśmieńnikaŭ.
Aŭtar litaraturaznaŭčych manahrafij «Dramaturhija i čas» (1991), «Dramaturhičnaja spadčyna Janki Kupały» (1994), «Pošuki stračanaha dziacinstva» (1995), «Sučasnaja biełaruskaja dramaturhija» (2000), «Biełaruskaja litaratura XX stahodździa i simvalizm» (2004), «Biełaruskaja litaratura i śviet: ad epochi ramantyzmu da našych dzion» (razam z Barščeŭskim i Tyčynam).
Aŭtar knih prozy «Bieły murašnik» (1993), «Žyli-byli pany Kublicki dy Zabłocki» (1997), «Pryhody adnaho hubašlopa» (1999), «Adlustravańnie pieršatvora» (2004), ekałahičnaj kazki «Kalarovaja zatoka» (2008), zbornika pjes «Maleńki zbrajanosiec» (1999), knihi paezii «Piramida Lińnieja» (2008). Tvory P. Vasiučenki pierakładalisia na anhlijskuju, bałharskuju, niamieckuju, polskuju, ruskuju, słavackuju i češskuju movy.
Pastanoŭki na jaho tvory rabilisia ŭ staličnym Teatry junaha hledača, maładziečanskim Teatry lalek i inšych teatrach krainy.
Ciapier čytajuć
«Franak, adnosiny pamiž ludźmi mohuć budavacca nie tolki na manipulacyjach». Prakop‘jeŭ daŭ vodpaviedź Biaspałavu. I Viačorku37
Kamientary