Novy hod, novaja trahiedyja — novaja zajaŭka ŭ modzie? Z takim, chutčej rytaryčnym, pytańniem źviartajecca da nas amierykanskaje vydańnie. Kanstatujučy niaŭmieńnie sučasnych demakratyčnych hramadstvaŭ adekvatna prajaŭlać svaju salidarnaść ci žałobu.
Što jašče moža źjavicca z napisam «Je suis Charlie»? U Internecie ŭžo jość z hetym napisam futbołki, fartuchi, branzalety, huziki, piša «The New York Times».
Pačałosia heta amal adrazu ž paśla zabojstvaŭ ŭ Charlie Hebdo; ad «Załatych hłobusaŭ», dzie Amal Kłuni apranuła čorny značok «Je suis Charlie» ź jaje čornaj sukienkaj ad Dior i skančvajecca ŭ Internecie zapytańniem «dzie kupić» taki značok.
Treba adznačyć, što niekatoryja «žałobnyja» suvieniry, vyrablenyja hramadskimi arhanizacyjami, pieraličvajuć častku atrymanaha prybytku na hramadskuju dziejnaść. Ale paŭstaje pytańnie, takuju kašulku ci značok varta nasić?
U kančatkovym rachunku, adznačaje amierykanskaje vydańnie, prava vyrašać, što pravilna i što niapravilna lažyć na pakupniku.
Ciapier čytajuć
«Zabrali jaho. Nie kinieš ža, usio ž taki naš čałaviek». Łukašenka vykazaŭsia pra Statkieviča17
«Zabrali jaho. Nie kinieš ža, usio ž taki naš čałaviek». Łukašenka vykazaŭsia pra Statkieviča
«U vyniku jon skazaŭ mnie: «Chopić mianie šantažavać, ja chaču palubavacca hetymi drevami». Aksana Kołb raskazała, pra što razmaŭlała sa Statkievičam na miažy88
Kamientary