«Atrymlivajecca, što patrabavańnie mahčymaści vybaru — vyjechać ci zastacca — u piensijanieraŭ vyklikana prablemaj niavypłaty piensii». Byłaja palitźniavolenaja Natalla Dulina adreahavała na artykuł Volhi Łojka «Źjechać nielha zastacca. Jak vyžyć biełaruskim piensijanieram-palitviaźniam».
Viadomaja linhvistka Natalla Dulina piša, što joj nie padabajecca hetaja publikacyja tym, jak rasstaŭleny akcenty ŭ joj.
«Atrymlivajecca, što patrabavańnie mahčymaści vybaru — vyjechać ci zastacca — u piensijanieraŭ vyklikana prablemaj niavypłaty piensii. To bok, nibyta piensijaniery chočuć zastacca, bo inakš nie zmohuć atrymlivać piensiju. Nu, asabista dla mianie takoje tłumačeńnie — heta, vybačajcie, plavok u tvar. Ja dumaju, što mnohija inšyja ŭdzielniki hetaj našaj piensijnaj kampanii taksama nie pa hetych pryčynach mohuć być niezadavolenyja vydvareńniem», — piša Natalla Dulina.
Jana nahadvaje, što ŭžo vykazvałasia, što značyć dla jaje hetaja žachlivaja akcyja pa vykidvańni za miežy Biełarusi. Jana pisała i pra prablemu piensii. Hałoŭnaje dla jaje — heta aburalnaje parušeńnie zakona.
«U artykule aŭtar piša pra prablemy z uładkavańniem, zdaroŭjem, nieabchodnaściu zabiaśpiečvać svaju «staraść».
Dy plavała ja na ŭsio heta, ja nie lublu chalavy i budu sama zabiaśpiečvać siabie, pracavać, šukać vychady. Ale ni pry jakich abstavinach — jość u mianie srodki da isnavańnia ci nie — mianie nie majuć prava pazbavić taho, što ja ŭžo zasłužyła, tamu što ŭžo adpracavała kuču hadoŭ u krainie, płaciła padatki i rabiła vypłaty ŭ piensijny fond.
I čamu zaraz krainy, jakija prymajuć mianie, kab dać mnie mahčymaść žyć na svabodzie, pavinny «zamaročvacca» tymi hrašyma, jakija ja ŭžo adpracavała da hetaha, u inšaj krainie. Niaŭžo heta niezrazumieła?» — piša Dulina.
Raniej Natalla Dulina tłumačyła fiłosafu Piatru Rudkoŭskamu, jaki zaklikaŭ nie abiasceńvać namahańni amierykancaŭ pa vyzvaleńni palitviaźniaŭ, čamu jana suprać takoha vyzvaleńnia.
Ciapier čytajuć
«U turmie ja lubiŭ vynosić śmiećcie». Historyja Mandeły, jaki razumieŭ, što niemahčyma zamanić voraha ŭ zasadu, kali nie viedaješ, jak myślać jaho hienierały66
«U turmie ja lubiŭ vynosić śmiećcie». Historyja Mandeły, jaki razumieŭ, što niemahčyma zamanić voraha ŭ zasadu, kali nie viedaješ, jak myślać jaho hienierały6
«Jak Volski prychodziŭ ź pieratrusam da Kołasa, a Krapiva i Hlebka danosili na kaleh». Apublikavanyja žachlivyja ŭspaminy Ryhora Biarozkina pra represii 1920—1940-ch1515
Kamientary