Жыхары аграгарадка звярнуліся да Лукашэнкі: дзіцячы садок закрываюць, а малых, нават двухгадовых, будуць вазіць за 20 км

Зварот да Аляксандра Лукашэнкі з’явіўся ў тыктоку. Паводле аўтараў, ён запісаны ад імя ўсіх бацькоў дзяцей з аграгарадка Гаршчэўшчына Талачынскага раёна, а «кожнае слова — гэта агульнае меркаванне і трывога ўсяго аграгарадка».

Аўтары звароту кажуць, што раённым выканаўчым камітэтам было прынята рашэнне закрыць добраўпарадкаваны дзіцячы сад, у якім ёсць прасторныя групавыя пакоі, гульнявая, спальня, спартыўная і актавая залы.

@polinapolivenok #рекомендации #обращениекпрезеденту#услыштенас помогите#распространить ♬ оригинальный звук - polinapolivenok

А дзяцей, сярод якіх ёсць і двухгадовыя, прапануецца вазіць у школу ў Абольцы, дзе для дашкольнікаў выдзелена толькі два кабінеты. Побач займаюцца школьнікі, у якіх урокі і перамены.

«Нікога не хвалюе, што шум і школьныя званкі перашкаджаюць маленькім дзецям спаць. У Абольцах на 1 верасня застаюцца толькі трое выхаванцаў. Дзетак да трох гадоў увогуле няма. Дык чаму застаецца адкрытым дзіцячы сад там, дзе дзяцей амаль няма і дзе горшыя ўмовы, чым у нас?» — задаюць пытанне аўтары звароту.

«З высокіх трыбун гучаць словы пра тое, што ў краіне вялікая ўвага надаецца здароўю дзяцей. Але насамрэч малыя павінны зімой, у сцюжу і завею, чакаць аўтобус, які можа і не прыехаць, а пасля трэсціся 18 кіламетраў у адзін бок па дарозе, якая часткова не заасфальтаваная. Гэта хвалюе толькі бацькоў. Для кіраўніцтва галоўнае — «аптымізацыя», а тое, што гэта адбываецца за кошт здароўя і шчаслівага дзяцінства малых, — не істотна», — гаворыцца ў звароце.

Жыхары аграгарадка звярталіся з просьбай захаваць дзіцячы сад у райвыканкам, аблвыканкам, адміністрацыю Лукашэнкі, але ўсе звароты вярталіся тым жа кіраўнікам, якія ўжо выдалі свой «прысуд».

Аўтары звароту нагадваюць, што Лукашэнка, выступаючы на «Дажынках-2024», казаў: «Я шчыра радуюся поспехам кожнага рэгіёна. Але пры гэтым уважліва вывучаю, што яшчэ можна зрабіць для людзей, як павысіць прывабнасць сяла, каб чалавек разумеў: жыць у сельскай мясцовасці — гэта добра, выгадна і перспектыўна».

«А якая можа быць выгаднасць і перспектыва, калі няма ні садка, ні школы? Большасць бацькоў нашых выхаванцаў — мясцовыя, яны засталіся жыць на сваёй малой радзіме. Паверылі ў яе будучыню. Усе мы працуем у СГФ «Надзежына», якая займае значную частку раёна. Тут вялікі жывёлагадоўчы комплекс, фермы, велізарныя палі, якім патрэбныя працоўныя рукі.

Народная мудрасць кажа: рыба шукае дзе глыбей, а чалавек — дзе лепей. Закрыецца сад — сем’і з дзецьмі будуць шукаць месца лепшае для дзяцей. А нам вельмі хочацца жыць і працаваць тут. Мы вельмі спадзяёмся, што нас пачуюць», — не губляюць надзеі бацькі.

• 2
• 0
• 4
• 0
• 1
• 1
• 0
• 0