Футбольныя легіянеры з Афрыкі расказалі, як ім заходзяць стравы беларускай кухні
Спартыўнае выданне Bet News вырашыла пагаварыць з афрыканскімі футбалістамі, якія гуляюць у Беларусі, пра тое, якія праблемы з ежай узнікалі ў іх у нашай краіне. Усё ж такі агульная рознасць культур уплывае ў тым ліку і на гастранамічнае ўспрыняцце.
Не так даўно футбольны агент Юрый Фамін расказаў займальную гісторыю пра аднаго са сваіх кліентаў, камерунца Саагі Дзенягу, які выступаў за «Мінск» у 2022-2023 гадах:
«У нейкі перыяд у клубе вельмі шмат грэчкай кармілі, а афрыканцы не разумелі, што гэта за прадукт. Дайшло да таго, што ў нейкі момант Саагі сказаў: калі сёння будзе грэчка, то на трэніроўку не выйду. Прыйшлося купіць макароны».
Гэта сітуацыя якраз і натхніла журналістаў на тое, каб распытаць і іншых афрыканскіх футбалістаў, што гуляюць у Беларусі, пра іх кулінарныя ўпадабанні.
Эгедэг Маглуар («Віцебск»; Камерун)
«У Беларусі я практычна не сутыкаўся з гастранамічнымі цяжкасцямі. Заўсёды з апетытам ем беларускія стравы, і яны мне падабаюцца. Але грэчка таксама здаецца чымсьці вельмі дзіўным. Не вельмі падабаецца яе асаблівы смак.
У гэтым годзе на Масленіцу я пакаштаваў бліны. Вельмі спадабаліся. Вядома, у Камеруне таксама ёсць падобныя стравы. Больш за ўсё са страў, што я ем тут, мне падабаецца плоў».
Люк Нэльсан («Агра-Пелішча» з Камянца; Нігерыя)
«Думаю, непаважліва казаць кепска пра ежу іншай краіны. Але, жывучы ў Брэсце, я купляю шмат афрыканскіх прадуктаў. Заказваю іх у крамах у Польшчы альбо Расіі. Так што праблем у мяне няма.
З беларускай ежы люблю смажаную бульбу, але ем яе не так часта, як вашы людзі. Люблю бліны.
Зразумела, што культуры ў нас зусім розныя. Я, напрыклад, не разумею, як можна есці чорны хлеб без цукру. Як? Хоць умаляйце мяне, але я есці не буду — ён жа на смак несалодкі! Люблю і белы хлеб з цукрам.
Таксама я не п'ю гарэлку і піва, не ем тунец, саленні. Акрамя таго, не вельмі падабаюцца салаты, якія тут робяць. Вядома, я іх ем. Але калі ёсць магчымасць, то лепш я сам прыгатую салату».
Дуглас Вісдом («Слонім-2017», Нігерыя)
«З ежай у Беларусі ўсё добра. Проста вашы традыцыйныя стравы я амаль не ем. Нічога дрэннага не скажу, але прывык да іншай ежы — афрыканскай і англійскай.
Напрыклад, не магу есці беларускія супы. Для мяне гэта дзіўна. Але большасць маіх афрыканскіх субратоў іх любяць. Проста я вельмі пераборлівы ў ежы чалавек.
Тут я ў асноўным гатую рыс і таматнае рагу з курыцай, індыком альбо свінінай. Таксама ўжываю шмат садавіны і сокаў. Пры гэтым я не п'ю алкаголь і не куру».
Крысціян Інтсоен («Смаргонь»; Камерун)
«Шчыра кажучы, па прыездзе ў Беларусь нічога дзіўнага з ежы я не сустрэў. Што ў Беларусі, што на радзіме прадукты ў крамах прыкладна аднолькавыя. Беларускую ежу сам не гатую, яе гатуе мая жонка, і я ем з задавальненнем.
А вось з афрыканскіх страў люблю сам гатаваць арахісавую пасту з курыцай і рысам і манку са шпінатам. Гэта вельмі смачна».
Ціта Ёрмі Джуніёр («Ліда»; Ліберыя)
Усю беларускую ежу ем з задавальненнем. І ўсе прадукты, што каштаваў, мне падабаюцца. Вядома, мяне як чалавека з Ліберыі некаторыя стравы адразу здзівілі. Але яны ўсё адно падабаюцца.
Баршчу і дранікаў у Ліберыі папросту няма, і для нас гэта можа падацца дзіўным. Як няма і сала менавіта ў такім выглядзе. Але гэта не значыць, што мы не ўжываем тлушчы жывёльнага паходжання зусім. Проста гатуюць тое ж сала ў нас крыху па-іншаму. Яго звычайна выкарыстоўваюць у рагу».
Лукуман Аліу («Гомель»; Нігерыя)
«Я зусім не ем стравы, дзе ёсць свініна. Таму што я мусульманін, і мне не дазваляе гэтага рабіць рэлігія. Вось і ўсё. Астатняе я ем».
Цяпер чытаюць
Анатоль Котаў ужо выязджаў у Турцыю і лічыў яе бяспечнай — крыніцы12
Каментары