«Кветка расце ў рэбрах»: Syndrom Samazvanca выдаў экзістэнцыяльны альбом «Востраў скаргаў»
Роўна праз год пасля публікацыі першага альбома Sonk праект Syndrom Samazvanca выклаў у сеціва новы альбом «Востраў скаргаў». Псіхадэл-рок, крыху панка, нью крафт-рок — па-сутнасці, пісаць у гэтым выпадку пра музычныя падрабязнасці неяк дробязна, бо гэта неверагодны альбом, які схоплівае «невыноснасць» нашага быцця, заносіць цябе ў прастору персанальнай і творчай свабоды, піша reform.by.
Роўна праз год пасля публікацыі першага альбома Sonk праект музыкаў Syndrom Samazvanca выклаў у сеціва новы альбом «Востраў скаргаў». Псіхадэл-рок, крыху панка, нью крафт-рок — па-сутнасці, пісаць у гэтым выпадку пра музычныя падрабязнасці неяк дробязна, бо гэта неверагодны альбом, які схоплівае «невыноснасць» нашага быцця, заносіць цябе ў прастору персанальнай і творчай свабоды.
Свабода — менавіта тая асаблівасць выказвання гурта, ад якой проста займае дух. Такія нечаканыя распрацоўкі ў кампазіцыях, як рытмічныя запавольванні/паскарэнні, танальныя аднаўленні, тэматычныя адгалінаванні, свабода музычнай думкі, — усё гэта заварожвае і прымушае сачыць за музыкай альбома з вялікай цікавасцю і асалодай.
Выкананне. З гэтым таксама ўсё ОК. Альбом гучыць супермузыкальна — усе на адной «хвалі».
Тэксты. У альбоме lyrics даюць слухачу тую сугестыўную апору, што дазваляе казаць менавіта пра беларускі свет. У тэкстах паэта і музыкі ёсць шмат алюзій і «прывітанняў» — скажам, гурту Ulis, Артуру Клінаву, Альгерду Бахарэвічу. Не выпадкова і адна з кампазіцый альбома называецца на выдуманай мове «бальбута» — «Bu samoje». Адзін з трэкаў прысвечаны ўвогуле Алене Кіш — і варта падкрэсліць, што не робіць нейкі твор in memoriam — гэта прастора беларускіх знакаў, кодаў, лінкаў, асобаў — цалкам для яго жывая і рэальная.
Па-чацвёртае, горад. Мне падаецца, што лепшай метафары для ўваходу ў музычны космас альбома і нельга прыдумаць. Мы ўваходзім у нейкі горад і блукаем па яго вуліцах, спыняемся, наганяем, уцякаем, паварочваем за рог, караскаемся, «завісаем» і далей, і далей. Калі вы адчуеце рытм гэтага горада — падарожжа ўжо ніколі не забудзецца.
Ды і напрыканцы галоўнае. Як трансфармуецца ў гэтай прасторы наш «невыносны цяжар быцця» — выклікае шчырае захапленне, спадзеў і «сатысфакцыю». Перастварыць чарговую бязглуздую пастанову ў паліва для палёту — вось вам кампазіцыя I h.d., адзін «абрыдлы рытуал» у трызненне — песня Halijaf, даць «любімай траўме» перамагчы смерць — трэк Liod / Kryhalom. «Востраў скаргаў» пераконвае нас у тым, што перамагчы страх і боль можна толькі праз усведамленне ўласнай свабоды (духу). Бо калі яна ёсць, яе ўжо ніхто не здолее адабраць.
Слухаць альбом «Востраў скаргаў» можна тут.
Цяпер чытаюць
Мінчукі скардзяцца на атручванне пасля наведвання вядомага рэстарана. Працу ўстановы прыпынілі5
Каментары