Mierkavańni1818

Biełaruskaja hłybinia. Prakapovič na Poli cudaŭ

Piša Pavieł Sieviaryniec.

A toj, chto atrymaŭ adzin talent, pajšoŭ i zakapaŭ jaho ŭ ziamlu, i schavaŭ srebra haspadara svajho.
Maćvieja 25:18

Paŭz darohu ź Bieraściejskaj trasy na Pružany — biaskoncyja čarody jabłynievych sadoŭ. Dreŭcy maleńkija, pryhožańkija — kazka. «Hałandskija», — sa znaŭstvam kažuć tutejšyja. Ale čyje?

— Prakapoviča, jak čyje?

M-m-m. Kaniečnie. Viadoma, što kolišni kiraŭnik Nacbanka Piatro Piatrovič Prakapovič z hetych krajoŭ... Avoj, jakaja cacačnaja impartovaja technika!

— Nu, haspadarki Nacbanka. Nie hladzi tak: jahonyja. Jahonyja!

A dalej viosačka Kazły, adkul Piatro Piatrovič rodam, — alpijskaj pryhažości.

Pytańnie, čyimi vysiłkami i koštam u Pružanach u

2003-m adbylisia respub-likanskija «Dažynki», pabudavanyja ladovy pałac, hateli i akvapark, pavisaje ŭ pavietry. Zdajecca, uvieś tutejšy hłamur, madernizacyja i inšaja bliskučaja darahoŭla moŭčki hladziać na vas jeŭrapakietami — praz znakamityja akulary našaha Markiza de Karabasa.

Narodžany ŭ 1942-m na Pružanščynie (miž inšym, tady terytoryja Treciaha Rejchu, Rejchskamisaryjat «Ukraina»), Prakapovič karystajecca paŭsiudnaj pavahaj palešukoŭ. «Dziadźka — vo! — kažuć. — Cichi taki, maŭčyć, słuchaje, usich vysłuchaje, a paśla — chop i ahučvaje adzina pravilnaje rašeńnie». Prosta car Sałamon, kali ŭličvać fotasiesii kala załatych źlitkaŭ.

Chm.

Tolki kali Piatro Piatrovič taki charošy, čamu ž jon nie ŭ apazicyi?

Pakul adzin viadomy Prakopavič prakopvaŭ darohu da ŭłady praz płošču i turemnyja ścieny — naš Prakapovič zakopvaŭ hetu samuju ŭładu, kanviertavanuju ŭ biełaruskija rubli, siarod tutejšych tarfianikaŭ. Hrošy, nadrukavanyja dla ŭsioj Biełarusi, vyvozilisia ŭ Pružanski rajon, na zapavietnyja pali pamiž Biełaviežskaj i Ružanskaj puščami, pahružalisia ŭ biełaruskuju hłybiniu — i kreks, peks, feks! — z hetych piaci pasiejanych solda prakloŭvalisia... nie, čamuści nie załatyja drevy z manietami 585-j proby zamiest liścia, ale takija naliŭnyja — ništo sabie — hałandskija jabłyčki, ahrasiadziby, dzivosnyja lisy Alisy, katy Bazilia dy skaraśpiełyja aliharchi.

Na kałhasy, kudy ŭ svoj čas zapampoŭvali tyja samyja sotni miljonaŭ dalaraŭ emisijnych nacbankaŭskich hrošaj, uziatych prosta z pavietra («Ajčyna», «60 hadoŭ BSSR», jaki pružancy nazyvali «60 hadoŭ biez uradžaju», były «Saviecki», a ciapier «Žuraŭlinaje», sklapanaje ź piaci haspadarak «Ružany-Ahra»), lud hladzić z sumieśsiu zajzdraści i pahardy. Złasłoviać: kali zhary sypalisia «załatyja», chadzili hohalem dy treśli viasiołkavaj statystykaj. Haspadary! A ciapier, kali Piatrovič syšoŭ, i pustyja rubli huknulisia ŭsioj krainie, spachapilisia — jak žyć?!

Chtości kazaŭ: «Dzie hrošy, Saša?» Ale nadta cikaŭnym buracinam, jakija lubiać sovać svoj doŭhi vostry nos u pryhožyja namalavanyja pałotny, kab daviedacca, što ž tam, za damatkanym ahmianiom nasamreč, možna tolki paraić być bolš aściarožnymi: tajamnicy Markiza de Karabasa achoŭvajuć prakuratura, milicyja i nieviadomyja ŭ cyvilnym ź niezapaminalnymi rysami tvaru.

Kaliści Sapiehi, Radziviły, Abramovičy dy Chraptovičy taksama ŭkładali bahaćcie ŭ svaju ziamlu — dahetul ichnija pałacy dy siadziby, fundavanyja imi cerkvy i kaścioły trymajuć na svaich plačach nieba pa-nad Biełaruśsiu.

A što zastaniecca tut ad Piatra Piatroviča?

Nievypadkova paśla adstaŭki Prakapoviča zaŭvažyli na ekskursii ŭ Ružanach, dzie pacichu adnaŭlajecca zamak Sapiehaŭ...

U rešcie rešt, i takich ciapierašnich mahnataŭ, jak Prakapovič, abo bieraściejec Alaksandr Mašenski (što spansaruje budaŭnictva chramaŭ dy minskaje chakiejnaje «Dynama), abo biarozaŭski aliharch Juryj Čyž (što ŭtrymlivaje «Dynama» futbolnaje), ci picierski pradprymalnik ź biełaruskimi karaniami Mikałaj Burnas (što adbudavaŭ u Puščy siadzibu «Biełaviežtur») — ciahnie i rana ci pozna zaciahvaje biełaruskaja hłybinia.

Bo ŭsim, usim nam lažać u hetaj bałocistaj, dzie piasčanaj, dzie suhlinistaj, dzie tarfianoj ziamli — prachu, adkul my ŭziatyja i kudy vierniemsia — u čakańni Pryšeścia. Zamirać. Prysłuchoŭvacca, jak raście trava. Jak ciabie topčuć, paminajuć i zabyvajuć... Lažać cicha-cicha, byccam zakapanym tałantam, pa jakija ŭrešcie sapraŭdnym Haspadarom pryjdzie i spytaje z kožnaha pa spravach jahonych Hospad Boh.

Hladzi jašče:

Biełaruskaja hłybinia. Malitva na Płoščy

Biełaruskaja hłybinia. Uśmieška Vaśkoviča

Bkłaruskaja hłybinia. Viskuli

Biełaruskaja hłybinia. Paparać-ludzi

Biełaruskaja hłybinia. Šeśćsot tamoŭ Krašeŭskaha

Biełaruskaja hłybinia. Karani ŭ kryvi

Biełaruskaja hłybinia. Pad sercam Jeŭropy

Biełaruskaja hłybinia. Udych.

Biełaruskaja hłybinia. Siem synoŭ Jova

Biełaruskaja hłybinia. Častka I

Biełaruskaja hłybinia. Kamienda

Biełaruskaja hłybinia. Łastaŭki ŭ stresie

Biełaruskaja hłybinia. Pieraŭtvareńnie Hospada

Kamientary18

Ciapier čytajuć

Rasijskaja armija prarvała pad Dabrapollem apošniuju kapitalnuju liniju abarony Danbasa3

Rasijskaja armija prarvała pad Dabrapollem apošniuju kapitalnuju liniju abarony Danbasa

Usie naviny →
Usie naviny

Mužčyna i dziaŭčyna ź Minska na jachcie z 17-hadovym styrnavym pierakulilisia na voziery ŭ Brasłavie — vyratavali ŭsich traich

Zahinuŭ 24-hadovy z-błohier Śviatoša, jaki chvaliŭsia zabojstvami pałonnych10

Na prypynku «Łamanosava» ŭ stalicy adramantavali asfalt. Vynik uražvaje2

U paŭdniovaj Jeŭropie staić čyrvonaja śpioka4

Maci čatyroch dziaciej, jakuju schapili na vychadzie z ankadyspansiera, adpuścili da suda dadomu2

«Rasijanie zajzdrościać uzroŭniu biełaruskaha adzinstva»42

Na MAZie vybrali maskota i dali jamu imia14

ZŠA majuć namier złamić spažyŭcoŭ rasijskaj nafty ŭ vypadku pravału ŭrehulavańnia vajny va Ukrainie3

Jak biełaruska ŭ 18 hadoŭ stała prafiesijnym kapitanam jachty i robić na hetym biźnies1

bolš čytanych navin
bolš łajkanych navin

Rasijskaja armija prarvała pad Dabrapollem apošniuju kapitalnuju liniju abarony Danbasa3

Rasijskaja armija prarvała pad Dabrapollem apošniuju kapitalnuju liniju abarony Danbasa

Hałoŭnaje
Usie naviny →

Zaŭvaha:

 

 

 

 

Zakryć Paviedamić