Vyrašyŭsia los chłopčyka, jaki trapiŭ u prytułak z-za taho, što maci nie adpraviła jaho ŭ škołu
U pačatku śniežnia stała viadoma pra 7‑hadovaha Vaniu z-pad Mazyra. 16 vieraśnia dzicia zabrali ŭ prytułak paśla taho, jak maci nie adpraviła jaho vučycca ŭ škołu — heta było adnym z dvuch kryteryjaŭ, pavodle jakich paźniej chłopčyka pastavili ŭ sacyjalna niebiaśpiečnaje stanovišča.
Zabrać Vaniu byŭ hatovy baćka, jaki na toj momant žyŭ asobna. Adnak syna mužčynu nie addali: byłaja žonka paŭtara hoda nie dazvalała jamu bačycca ź dziciem, i tamu, jak ličyli śpiecyjalisty, dziciača-baćkoŭskija adnosiny patrabavali adnaŭleńnia.
Pakul Uładzimir adčajna zmahaŭsia za toje, kab viarnuć syna dadomu, maci chłopčyka trapiła ŭ psichijatryčnuju kliniku. Učora adbyłosia čarhovaje pasiadžeńnie kamisii pa spravach niepaŭnaletnich, i situacyja vyrašyłasia na karyść baćki, piša Onliner.by.
Uvieś hety čas mužčyna razryvaŭsia pamiž prytułkam, psichijatryčnaj klinikaj (maci chłopčyka dahetul prachodzić lačeńnie) i roznymi instancyjami. Uładzimir jeździŭ u Mazyrski sacyjalna-psichałahičny centr, nieadnarazova sustrakaŭsia ź psichołahami, prachodziŭ test za testam, kab dakazać: niahledziačy na vymušanuju paŭtarahadovuju razłuku, ciepłynia ŭ adnosinach z synam nikudy nie źnikła.
U aŭtorak, 16 śniežnia, adbyłosia čarhovaje pasiadžeńnie kamisii pa spravach niepaŭnaletnich, pa vynikach jakoha było pryniata rašeńnie viarnuć Vaniu baćku.
— Mnie z samaha pačatku było niezrazumieła, čamu kryteryi sacyjalna niebiaśpiečnaha stanovišča byli ŭ tym liku i da mianie, kali ŭsim było viadoma: apošnija paŭtara hoda Valancina nie davała mnie bačycca z synam, ihnarujučy rašeńnie suda. Ja bolš za 80 razoŭ za hod pryjazdžaŭ da dziciaci, ale jana ni razu nie puściła mianie da jaho: prosta začyniałasia ŭ domie. I ŭ škołu nie paviała ni ŭ minułym, ni ŭ hetym hodzie. Ja ž dvojčy padavaŭ zajavu ab zaličeńni syna ŭ pieršy kłas, ale jaje adchilali z-za taho, što ŭ dziciaci niama nieabchodnych dakumientaŭ, u pryvatnaści miedycynskaj daviedki. I atrymlivaŭsia taki zamkniony kruh.
Učora Vania ŭžo byŭ doma. Upieršyniu za paŭtara hoda jon pravioŭ viečar razam z baćkam.
Ciapier čytajuć
Pra Miełkaziorava ŭ jaho apošni dzień: «Było adčuvańnie, što jon stomleny, brakuje enierhii, rysy tvaru byli zapałyja»1
Kamientary
Što tam jašče ź lubimaha šavinistami byvaje?
Jak zadziaŭbło heta što kab dzieciam z baćkam być treba niekamu niešta dakazvać uvieś čas