Ci pierahorniem staronku 2020-ha? Buhaj maje na ŭvazie adno, a Łukašenka — zusim inšaje

Artykuł šanoŭnaha Mikoły Buhaja vyklikaŭ supiarečlivuju reakcyju navat siarod čytačoŭ «Našaj Nivy». Bo tezis, ź jakoha pačynaje aŭtar, dubluje firmovy łukašenkaŭski: «Treba pieraharnuć staronku 2020-ha». Maŭlaŭ, varta «źnizić čakańni i admovicca ad vodapadziełaŭ 20-ha».

Šerah sprečnych dumak nie pieraškodziŭ Buhaju trapić u čakańni častki supolnaści (užo sfarmavanyja). Pra toje śviedčyć apytanka, jakuju ŭ svaim telehram-kanale zładziŭ krychu raniej šanoŭny Siarhiej Navumčyk.

«Ci ličycie Vy metazhodnaj samalikvidacyju stvoranych za miažoj paśla 2020 h. palityčnych centraŭ uzamien na vyzvaleńnie ŭsich palitviaźniaŭ, poŭnuju amnistyju i harantyju biaśpiečnaha viartańnia ŭ Biełaruś usich emihrantaŭ, jakija b pažadali viarnucca?»

Na momant napisańnia artykułu 57% prahałasavaŭšy adkazali «tak», 24% — «nie», 19% — «nie maju adkazu».

Naturalna, heta nie sacyjałahičnaje daśledavańnie (dy j boty mahli padkarektavać vyniki). Ale śviedčańnie isnavańnia nastrojaŭ na «pierahortvańnie».

Prablema ŭ tym, što pierahortvać nie hatovy Łukašenka. I nikoli nie byŭ hatovy. Jahony adpaviedny zaklik byŭ usiaho tolki chitrykam, kab ścišyć pratestnyja nastroi i vyjhrać čas dziela raspravy z apanientami.

Łukašenka čarhovy raz zaśviedčyŭ heta litaralna praź dzień paśla artykuła Buhaja. Cytata:

«Rassčityvať na to, čto my banditov vypustim, kotoryje žhli, vzryvali, i oni eto priznajut, [nie stoit]. My ich vypustim, a oni snova protiv nas budut vojnu viesti?»

Darečy, zaraz užo bolšaść siadzić navat nie za ŭdzieł u mirnych pratestach, a za kamientary, łajki dy inšyja padobnyja prajavy niełajalnaści. Tolki što Viasna daviedałasia pra žachlivy vypadak, kali na 5 hadoŭ u kałoniju adpravili siamju — muža, žonku i dačku — za videa suprać hvałtu siłavikoŭ.

Łukašenka šaleje, kali ŭzhadvaje pra 2020-y. Heta traŭma zastaniecca ź im da skonu. I heta nie toj čałaviek, jakomu ŭłaścivaja litaść.

Tamu prychilnikam demakratyčnaj i niezaležnaj Biełarusi paprostu biessensoŭna pahadžacca choć na «pierahortvańnie», choć na «vyryvańnie» staronki. Heta nijak nie palepšyć situacyju, a, naadvarot, stvoryć hłyboki i nadzvyčaj škodny z punktu hledžańnia pierśpiektyvy raskoł unutry supolnaści pa absalutna štučnym pytańni.

Mikoła Buhaj słušna piša pra nieabchodnaść admovicca ad «nierealistyčnych čakańniaŭ» (tym, u kaho jany jašče zastalisia). Adnak ci varta mianiać adny iluzii na inšyja?

«Pieraharnuć staronku, pačać žyćcio spačatku — ach, hetaja staražytnaja jak śviet, marnaja mara». Emaniuel Karer, francuzski piśmieńnik.

Vybar nam usim pakinuli nievialiki: kapitulavać abo praciahvać iści svaim šlacham.

Na hetym šlachu buduć niepaźbiežnyja i patrebnyja samyja roznyja kampramisy. Ale jość roźnica pamiž razumnaj karekciroŭkaj taktyki i chistańniami ad adnaho nakirunku da inšaha. Praŭda ŭ tym, što my nie viedajem, jaki ź ich viadzie da svabody i niezaležnaści. Tamu ŭ hetym «marafonie skroź noč» lepš zachoŭvać zdarovy sens, spakoj, hnutkaść padychodaŭ i niaźmiennaść met. 

• 21
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0