Каля Мінска на дарогах устанавілі «берлінскія падушкі». Што гэта такое?
На абноўленай аўтадарозе за МКАД, якая вядзе з боку гольф-клуба ў напрамку Калодзішчаў, заўважылі незвычайныя штучныя няроўнасці.
Тут яны прымяняюцца не ўпершыню ў Беларусі, але ўсё ж для большасці нашых кіроўцаў такія «ляжачыя паліцэйскія» — навінка, піша Onliner.by.
Такія штучныя няроўнасці традыцыйна называюць «берлінскімі падушкамі» (Berliner Kissen па-нямецку), бо лічыцца, што прыдумалі і пачалі масава выкарыстоўваць іх у Берліне яшчэ ў канцы 1980‑х — пачатку 1990-х.
Па сутнасці, гэта прамавугольны трапецападобны «востраў», устаноўлены пасярэдзіне паласы руху. Памеры звычайна складаюць каля 1,6—1,8 м у шырыню і 3—4 м у даўжыню, вышыня — 7—10 см.
І, у адрозненне ад звычайнага «ляжачага паліцэйскага», такая «падушка» займае не ўсю шырыню дарогі, а толькі яе цэнтральную частку.
Ідэя ў тым, што легкавым аўтамабілям давядзецца зніжаць хуткасць — аб'ехаць няроўнасць не атрымаецца. А вось аўтобусы, грузавы і спецыяльны габарытны транспарт дзякуючы большай шырыні каляіны могуць праехаць амаль бесперашкодна, прапускаючы «падушку» паміж колаў. Матацыклістам і раварыстам таксама зручна — лёгка аб’язджаюць такую няроўнасць збоку.
У выніку такі від штучнай няроўнасці хоць і ўплывае на зніжэнне хуткасці транспартнага патоку, але робіць гэта больш дакладна. Акрамя таго, як прынята лічыць, менш зношвае падвеску машын, калі тыя запаволіліся да правільнай хуткасці.
У Еўропе «берлінскія падушкі» дагэтуль выкарыстоўваюцца ў многіх краінах, у прыватнасці, іх прымяняюць у жылых кварталах, каля дзіцячых і навучальных устаноў, а таксама на вуліцах з актыўным транзітным трафікам. Дарэчы, там гэта толькі дадатковая мера, бо агульная тэндэнцыя ва многіх гарадах — мяккія метады прытармажэння руху, такія як звужэнне праезнай часткі, прыўзнятыя скрыжаванні і комплекснае пераасэнсаванне вулічнай прасторы.
«Калі б у Беларусі ўсё было добра, то вашы б не ехалі сюды па каўбасу». Рэпартаж з прымежных Баброўнікаў14
Каментары