U lesie na poŭnačy Tajłanda palicyja znajšła vaśmihadovaha chłopčyka, jakoha, jak miarkujecca, vychavali sabaki, paviedamlaje Bild.
Chłopčyk doŭhi čas žyŭ razam z maci ŭ paŭrazburanaj chacinie na ŭskrainie lesu. Žančyna mieła surjoznuju zaležnaść ad narkotykaŭ i časta pakidała syna adnaho, sama ž tym časam prasiła miłaścinu kala chramaŭ. Uvieś hety čas chłopčyku dapamahali vyžyć sabaki.
Paśla paviedamleńniaŭ miascovych žycharoŭ situacyjaj zacikaviłasia dabračynnaja arhanizacyja, jakaja zajmajecca abaronaj dziaciej. Jaje kiraŭnica Pavina Chonhsakuł źviarnułasia ŭ palicyju. U kancy červienia pravaachoŭniki praviali pieratrus u chacinie na draŭlanych słupach i znajšli tam chłopčyka razam z šaściu sabakami.
Susiedzi raskazali, što inšyja dzieci nie padychodzili da chłopčyka, tamu jon usio bolš siabravaŭ z sabakami i pačaŭ pavodzić siabie tak, jak jany. Padčas vyratavańnia jon, pa słovach śviedak, brachaŭ i poŭzaŭ na čatyroch kaniečnaściach. Pavina Chonhsakuł paćvierdziła: «Jon nie razmaŭlaŭ — tolki haŭkaŭ. Heta było žudasna bačyć».
Ciapier dzicia znachodzicca ŭ miascovym prytułku. Ułady nazyvajuć jaho tolki pieršaj litaraj «A». Pavina Chonhsakuł adznačyła, što jamu buduć akazvać usiu nieabchodnuju dapamohu i jość nadzieja, što jon zmoža naładzić svajo žyćcio.
Ciapier čytajuć
Piśmieńnica Taćciana Zamiroŭskaja raskazała pra novuju knihu, sny pra Łukašenku, košt žyćcia ŭ Ńju-Jorku i toje, čamu złuje na niekatorych biełarusaŭ1616
Kamientary