Tradycyjna na druhija vychadnyja vieraśnia ŭ Minsku adznačajecca Dzień horada. Nie staŭ vyklučeńniem i hety hod.
Z nadvorjem sioleta pašancavała, jano nie pieraškadžała ni pravodzić usie zapłanavanyja vuličnyja mierapryjemstvy, ni ŭ ich udzielničać.
Nie abychodziłasia biez aficyjozu. Na cyrymonii ŭkładańnia kvietak kala steły «Minsk — horad-hieroj» hałoŭnaj pavodle statusu asobaj była Natalla Kačanava, taksama prysutničaŭ ministr unutranych spraŭ Ivan Kubrakoŭ.
Pa słovach čytačoŭ vydańnia «Salidarnaść», na kožnym kroku byli milicejskija patruli. Ludzi aburalisia z nahody prachodu praz turnikiety da łakacyj, čerhaŭ i asabistaha dahladu. I ŭvohule, jak zvyčajna na padobnych mierapryjemstvach u Biełarusi, «siłavy» kampanient byŭ zaŭvažny.
Siarod prapanavanych suvieniraŭ byŭ i «mierč Pieršaha», choć ažyjatažnym popytam i nie karystaŭsia.
Pamiž Pałacam sportu i Stełaj «Minsk — horad-hieroj» zładzili histaryčny fiestyval «Minsk staražytny».
Płošča Svabody była addadziena pad pradstaŭleńnie hubiernskaha Minska. Tut ža hrała i simfaničnaja muzyka.
Niamała miesca tradycyjna było pryśviečana i vajennaj tematycy.
Asnoŭnaja častka hulańniaŭ prachodziła kala Pałaca sportu, ludna było taksama na nabiarežnaj Śvisłačy ŭ Trajeckim pradmieści. U miescach asnoŭnych łakacyj pracavali fud-korty.
Svaje mierapryjemstvy prachodzili pa rajonach Minska.
Zaviaršylisia subotnija ŭračystaści tradycyjnym fiejervierkam.
Ciapier čytajuć
«Ja jašče moh sumniavacca ŭ sabie. Ale kali Maša takoje zrabiła!» Nieviadomyja fakty pra Viktara Babaryku raskazała jaho advakatka Natalla Mackievič77
Kamientary