Aleś Čumakoŭ vykanaŭ pa-biełarusku viadomuju polskuju pieśniu pra Homiel
Nad stvareńniem biełaruskaj viersii kranalnaj polskaj pieśni Gdzie jest mój Homel pracavaŭ majstar-huślar Aleś Čumakoŭ, a adaptavaŭ tekst bard Siaržuk Sokałaŭ-Vojuš, piša «Štodzień».
Pieśnia «Moj luby Homiel» raskazvaje pra žyćcio horada nad Sožam u pieršaj pałovie XX stahodździa. Tady značnuju častku žycharoŭ Homiela składała mienavita jaŭrejskaje nasielnictva. Hety śpieŭ byŭ stvorany pa matyvach kultavaha tvora piśmieńnika Ilji Erenburha «Virlivaje žyćcio Łazika Rojtšvanca» — viadomaha ŭ śviecie satyryčnaha tvora, jaki nie sastupaje ramanu češskaha piśmieńnika Jarasłava Hašaka pra pryhody bravaha vajaki Šviejka.
Łazik Rojtšvaniec, ad imia jakoha vykonvajecca pieśnia, — kraviec z Homiela, jaki ŭvieś čas traplaje ŭ absurdnyja situacyi i, znachodziačysia ŭ roznych krainach, pryznajecca ŭ lubvi da svajho rodnaha horada. Raman Erenburha «Virlivaje žyćcio Łazika Rojtšvanca» vyjšaŭ u 1928 hodzie ŭ Paryžy. U SSSR hetaja kniha była zabaroniena da 1989 hoda.
Aryhinalnaja pieśnia Gdzie jest mój Homel vykonvałasia roznymi polskimi śpievakami ŭ znakamitym krakaŭskim kabare «Padvał pad baranami». Ale najbolš viadomyja vykanaŭcy — Aloša Aŭdziejeŭ i Tadevuš Kvinta.
Ciapier čytajuć
«Ja byŭ suprać, kab mianie mianiali na 20 rasijskich vajskoŭcaŭ. Nie zmoh by hladzieć u vočy ludziam, syny jakich siadziać»: pieršaje intervju eks-mera Chiersona11
Kamientary