Łukašenka pierad rasijskimi žurnalistami vilaŭ u adkaz na pytańnie, čamu Biełaruś nie pryznała niezaležnaści zaniatych rasijskimi vojskami rehijonaŭ Hruzii.
Łukašenka pierad rasijskimi žurnalistami vilaŭ u adkaz na pytańnie, čamu Biełaruś nie pryznała niezaležnaści zaniatych rasijskimi vojskami rehijonaŭ Hruzii.
Rasija sama vinavata ŭ tym, što Biełaruś dahetul nie pryznała niezaležnaść Abchazii i Paŭdniovaj Asiecii, zajaviŭ Łukašenka.
Łukašenka padkreśliŭ, što ŭ Biełarusi «cudoŭnyja adnosiny» z hetymi respublikami. «Ja ŭžo šmat razoŭ pra heta kazaŭ, što ŭ Abchazii ja — dobry čałaviek vielmi dla ich. Dahetul dobryja adnosiny składvalisia z Abchazijaj. Z Paŭdniovaj Asiecijaj u nas kantaktaŭ było vielmi mała, ale, kali heta niaščaście adbyłosia, ja pasłaŭ tudy hrupu ludziej z humanitarnaj dapamohaj, deputaty našy tudy jeździli», — skazaŭ kiraŭnik dziaržavy.
Pavodle jaho słoŭ, kali paŭstała pytańnie ab pryznańni dźviuch respublik, jon chacieŭ vyvučyć, jakaja situacyja i što tam adbyłosia. «My adnaznačna zaniali pazicyju Rasijskaj Fiederacyi, padtrymaŭšy na ŭsich uzroŭniach. Ale pryznańnie ž — surjozny akt. Usie respubliki SND kateharyčna admovilisia pryznavać, — skazaŭ Łukašenka. — Pa vialikim rachunku, my daŭno pavinny byli pryznać Abchaziju i Paŭdniovuju Asieciju — nie maje značeńnia, što tam adbyłosia, — tym samym padtrymaŭšy našaha sajuźnika. Na žal, sam sajuźnik vinavaty ŭ tym, što my dahetul nie vyrašyli hetaje pytańnie».
Jak zaznačyŭ Łukašenka, ES i ZŠA byli prainfarmavanyja ab tym, što Biełaruś budzie «iści da pryznańnia hetych respublik».
«Ale kamuści ŭ Rasii vielmi chaciełasia abo nas «nachilić» chutčej, abo, moža, naohuł nie chaciełasia, kab my pryznavali hetyja respubliki, — zajaviŭ jon.
— Pačali nas centralnyja ŚMI, jaŭna padkantrolnyja dziaržaŭnym čynoŭnikam, prosta travić, što nie pryznaje, tamu što 500 młn. dalaraŭ nie dali. Nibyta ja za hrošy pavinien pryznavać hetyja respubliki. Nu i pajšła hetaja chvala ŭ toj momant, kali my pavinny byli pryznać. Heta pryznali vašy kiraŭniki. Tamu ja skazaŭ: «Stop, chłopcy, u hetaj situacyi tak nie budzie». Ja pra heta niadaŭna skazaŭ adnamu i druhomu (Dźmitryju Miadźviedzievu i Uładzimiru Pucinu): «Chłopcy, vy sami stvaryli takuju situacyju, tamu ciarpicie». Heta vielmi balučaje pytańnie, ale, dumaju, raźbiaremsia».
Kamientary