Čarlz, Karł, Karal? Jak nazyvać novaha brytanskaha manarcha pa-biełarusku
Movaznaŭca Vincuk Viačorka adkazvaje ŭ fejsbuku.
«Imiony śviatych i manarchaŭ (u prastory chryścijanskaj kultury), jak praviła, u kožnaj movie ŭžyvajucca ŭ svajoj nacyjanalnaj formie. Śviaty Jury, papa Francišak.
Imia hiermanskaha pachodžańnia Karl / Carl biełaruskaja mova zasvojvała ŭ roznych varyjantach, samy stary — Karol (ad imia Karła Vialikaha — Charlemagne, jakoje ŭ słavianskich movach stała ahulnym nazoŭnikam dla manarcha ŭvohule: král, król, karol…). Adsiul proźviščy Karalevič, Karaloŭ. I litoŭcy ad nas uziali Karolis. Paźniej hetaja ž forma była paŭtorna ŭziataja z polskaj movy z polskim ža naciskam: Karal.
Ale prychodziła hetaje imia i ŭ niaźmiennaj formie Karł, adsiul proźviščy Karłovič, Karluk. Inšyja nacyjanalnyja varyjanty — Karuś, Karuk — utvaralisia sufiksalna ŭžo na biełaruskaj hlebie ad luboj z vyšej nazvanych.
Kali vybirać formu dla manarcha, treba zvažać na spałučalnaść. Karol Karol III, dyj karol Karal III hučyć składana. Karuś III zanadta ŭžo svojski. Pry najaŭnaści vybaru forma Karł aptymalnaja», — miarkuje vydatny movaznaŭca.
Chto toj nieadekvatny biełarus, jaki lasnuŭ dziciatka hałavoj ab padłohu ŭ maskoŭskim Šaramiećcievie8
Kamientary
Redka chto moža tak pierakanaŭča davieści, jaki varyjant najlepšy.
Bo Viačorka na siońniašni dzień i jość najlepšy movaznaŭca z usich varyjantaŭ.