Kniharnia «Akademičnaja kniha» (pr.Niezaležnaści, 72).
Viktar Marcinovič. Noč
Viktar Marcinovič - prazaik, mastactvaznaŭca (dysiertacyja pa viciebskim avanhardzie i tvorčaści Marka Šahała); vykładaje ŭ Jeŭrapiejskim humanitarnym univiersitecie ŭ Vilni. Aŭtar ramanaŭ na ruskaj i biełaruskaj movach ( «Paranoja», «Sfahnum», «Mova», «Ściudziony vyraj» i «Voziera radaści»). Novy raman «Noč» byŭ napisany pa-biełarusku i ŭpieršyniu vydajecca na ruskaj movie ŭ aŭtarskim pierakładzie.
«Noč» — heta i antyŭtopija, i raman-traviełoh, i roman-hulnia. Śviet zanuryŭsia ŭ biaskoncuju chałodnuju noč. U svabodnym horadzie Hrušaŭka vada pa raskładzie, adzinaja hazieta «Hazieta» pierapisvajecca pad kapirku i nie pracuje kompas. Hałoŭny hieroj Knižnik - uładalnik adzinaj u horadzie biblijateki i apošniaha sabaki. Uziaŭšy kartu novaha śvietu i tom Hieradota, Knižnik adpraŭlajecca na pošuki kachanaj žančyny, jakaja ŭ momant błekaŭtu apynułasia ŭ Niepale…
Viktar Marcinovič. Sfahnum
Troje maładych złačyncaŭ zabivajuć padzielnika i hublajuć čužyja hrošy, jakija ciapier daviadziecca viartać luboj canoj. Jany vyrašajuć zalehčy na dno ŭ maleńkaj vioscy, ratujučysia i ad kredytoraŭ, i ad kryminalnaha vyšuku. I ŭsio pajšło b pavodle zadumy, kali b nie źniešnie paŭmiortvaja biełaruskaja vieska ź jaje nieŭmiručaj pahanskaj mistykaj, jakaja padkazvaje niečakanaje raźviazańnie prablemy. Hieroi za paŭkroku ad ščaślivaha finału, ale ci nie zarana hladzieć u nieba, kali pad nahami — bahna.
«Naša historyja» №7
15 žniŭnia 2019 hoda spaŭniajecca 250 hadoŭ z dnia naradžeńnia Napaleona Banaparta — čałavieka, jaki pakinuŭ vielizarny śled u suśvietnaj historyi. Pra niezvyčajnyja nastupstvy tahačasnaj napaleonamanii piša kandydat histaryčnych navuk Dzianis Lisiejčykaŭ. Jon znajšoŭ dzień i miesca, kali ŭ Biełarusi ŭpieršyniu dzicia achryścili Napaleonam i kolki takich dziaciej usiaho było.
Hetym razam hieroj vokładki — Andrej Hramyka, samy ŭpłyvovy biełarus SSSR.
Ź inšaha —
chto i jak bambiŭ biełaruskija harady ŭ vajnu: praŭda i mify.
Vampir pad Lepielem: jak u 1845 hodzie sialanie z Akulina raskapali mahiłu i adsiekli hałavu susieda Łarki Pabojni.
Žyvaja i miortvaja. Dźvie žonki kniazia Januša Radziviła na adnym partrecie — raskazvaje mastactvaznaŭca Nadzieja Usava.
Ad Pingwina da «Biełaha polusa»: biełaruskaja historyja maroziva. Raskazvaje doktar historyi Alaksandr Bieły.
Polskaja vioska na bierazie Basfora — z historyjaj bolš čym u paŭtara stahodździa. Piša historyk Siarhiej Jeharejčanka.
«Chalera jasnaja!» Chvaroba, jakoj my nie baimsia, ale časta ŭspaminajem. Piša historyk Andrej Vaškievič.
A ŭ rubrycy «narody Biełarusi» kandydat histaryčnych navuk Juryj Unukovič hetym razam apaviadaje pra litoŭcaŭ uschodu Biełarusi.
Artykuł Hanny Sieviaryniec: čamu pasvarylisia Mickievič i Puškin.
Pieršyja aŭtamabili Biełarusi — amatary aŭtahistoryi znojduć sabie svajo.
I ŭžo tradycyjna na radaść dzieciam i padletkam — komiksy.
Antuan de Sient-Ekziupiery. Maleńki prync. Pierakład Niny Maciaš
«Maleńki prync» — fiłasofskaja kazka, u jakoj čytač luboha vieku znojdzie toje, što adhukajecca jaho dušy. Jana vyjšła ŭ 1943 hodzie ŭ Ńju-Jerku i z taho času była pierakładzienaja bolš jak na 250 moŭ i vydadzieniaa miljonami ekzemplaraŭ pa ŭsim śviecie.
Adzin z najviadomiejšych tvoraŭ suśvietnaj litaratury prapanujecca pa-biełarusku ŭ pierakładzie Niny Maciaš.
Andrej Horvat. Premjera
Premjera» zajaŭlenaja jak «trahikamiedyja ŭ dźviuch častkach z antraktam». Jaje hieroi dziejničajuć nie ŭ viaskovych dekaracyjach, jak było ŭ debiutnaj knizie Horvata «Radziva Prudok».
Stvarajučy iraničnuju i liryčnuju «Premjeru», aŭtar skarystaŭsia svaim dośviedam pracy ŭ Kupałaŭskim teatry.
U čaćviortym tomie raskryta raźvićcio biełaruskaj dziaržaŭnaści ŭ pieryjad ad vieraśnia 1939 hoda da 1953 hoda. Asablivaja ŭvaha nadajecca pieryjadu Druhoj suśvietnaj vajny.
Istorija biełorusskoj hosudarstviennosti. U 5 t. T. 3. Biełorusskaja hosudarstviennosť: ot idiei k nacionalnomu hosudarstvu (1917-1939 hh.) / A. A. Kavalenia [i inš.]; adk. red. toma: V. H. Maziec, N. V. Śmiachovič, S. A. Traćciak; Nac. akad. navuk Biełarusi, In-t historyi.
U trecim tomie «Historyi biełaruskaj dziaržaŭnaści» raskrytyja pieradumovy, vyjaŭlenyja zakanamiernaści, razhledžanyja i acharaktaryzavanyja etapy, formy, kirunki i asablivaści pracesu stanaŭleńnia i raźvićcia biełaruskaj nacyjanalnaj dziaržaŭnaści ŭ kantekście hłabalnych hieapalityčnych źmienaŭ ciaham 1917—1939 h.
Vydańnie raźličana na šyrokaje koła čytačoŭ: prafiesijnych historykaŭ, vykładčykaŭ VNU i siarednich škoł, moładź, rekamiendujecca dla vykarystańnia ŭ navukova-daśledčaj rabocie i navučalnym pracesie.
Taksama ŭ «Akademknizie» jość papiarednija tamy vydańnia.
U pieršym tomie «Historyi» havorka idzie pra vytoki biełaruskaj dziaržaŭnaści ad staražytnaści da kanca ChVIII st., razhledžanyja i acharaktaryzavanyja Połackaje kniastva (ziamla), Turaŭskaje kniastva, Kijeŭskaja Ruś, Vialikaje Kniastva Litoŭskaje, Reč Paspalitaja.
U druhim tomie vyvučajecca dziaržaŭna-pravavy status biełaruskich ziamiel u składzie Rasijskaj impieryi. Tut razhledžanyja etapy farmiravańnia biełaruskaj nacyi i nacyjanalnaj idei, apaviadajecca pra palityku rasijskaj dziaržavy ŭ dačynieńni da biełaruskaha naroda, baraćbu biełaruskich palityčnych partyj i arhanizacyj za realizacyju idei nacyjanalnaj dziaržaŭnaści.
Sieviaryn Kviatkoŭski. Kałaradskaja pušča
Satyra, postapakalipsis, fentezi — try słovy, jakija charaktaryzujuć raman «Kałaradskaja pušča».
Minuła tryccać hadoŭ paśla hłabalnaj katastrofy. Suśvietny akijan uźniaŭsia na 199 mietraŭ. Mienskaje ŭzvyšša pieratvaryłasia ŭ archipiełah. Miensk padzialiŭsia kalučym drotam i vizavym režymam na ŭłasna Miensk i Horad-Hieroj. Paśla katastrofy častka mienčukoŭ pierabrałasia na addalenyja vyspy, dzie ŭtvaryła horad Dobraje Miesca. Niečakanaja niebiaśpieka vymusiła ich vypravić u Horad-Hieroj svajho vyviednika na mianušku Dzikun.
U chitrazaplecienym siužecie ŭjaŭnaj budučyni čytač moža ŭbačyć sučasny Minsk i navat bolej — sučasnuju krainu, na jakim by kantyniencie jana ni była.
Lilija Iljušyna. Kluč daroh. Pačatak
Na śviecie jość miesca, adkul pačynajucca ŭsie šlachi i darohi Suśvietu. Toj, chto vałodaje Klučom ad jaho, moža abudzić daŭno pasnułyja ściežki ci nazaŭždy zakryć šlach da ščaścia. Džym vyjaŭlaje ŭ siabie zdolnaść kiravać darohami, a ŭ svajho siabra — dar bačyć śmierć. Jany vypadkova daviedvajucca, što niepryjemnaści ŭ ich miastečku —- sprava mistara S., viadomaha biźniesmiena. Voś tolki jak spravicca ź im, kali jon i jość Haspadarom Daroh, da taho ž źviazanym sa staražytnymi viedźmakami?..
Nabyć hetyja dy inšyja novyja vydańni i biestsielery, možna ŭ kniharni «Akademičnaja kniha» (pr. Niezaležnaści, 72).
RUP «Akademičnaja kniha» UNP 101462648
Ciapier čytajuć
Buchi Ihar ź Viciebska ŭžo nie viedaje, jak adbicca ad padarunkaŭ ad roznych brendaŭ. I ŭžo zvalniajecca z zavoda10
Kamientary