Nudna-festyvalnaja stužka dla asobnych krytykaŭ.
Flandryja (Flandres)
Francyja, 2006, kalarovy, 91 chv.
Režyser: Bruna Dziumon
Roli vykonvajuć: Adeałaid Loru, Samuel Buaden, Anry Kretel, Žan-Mary Bruvar
Žanr: Drama
Adznaka: 6 (z 10)
Hran-Pry Kanskaha kinafestu
Fermer Demiester kormić śvińniaŭ, paša ziamlu i zabaŭlajecca ŭ kustach ź siabroŭkaj dziacinstva. Dziaŭčyna biez zhryzotaŭ sumleńnia śpić i ź siabram Demiestra. Ale abodvuch adpraŭlajuć na vajnu. U dalokaj musulmanskaj krainie hieroi buduć zabivać dziaciej, hvałtavać žančynaŭ – i ŭciakać ad partyzanaŭ. Demiester kinie svajho siabra paranienym i vierniecca da dziaŭčyny, kab skazać, što kachaje jaje.
Film kanskaha ŭlubionca Bruno Dziumona, jaki ŭžo “dabivaŭ” publiku svajoj “Čałaviečnaściu” i “29 palmami” – askietyčna-minimaliski i niezabyŭna nudny.
Čviakańnie brudu pad botami ryfmujecca z chlipami kaitusnych ciełaŭ, adstaroniena-pastaralnyja pejzažy źmianiajucca hvałtoŭnymi scenkami, a tvary nieprafesijnych aktoraŭ ničoha nie vyjaŭlajuć. Muzyki niama, huki viaznuć u cišyni, słovy amal nie patrebnyja.
Festyvalny film filozafa Bruno Dziumona nie raźličany na masavuju aŭdytoryju. Heta kino dla krytykaŭ, jakija padzialilisia ŭ svaich mierkavańniach.
Pry žadańni ŭ karcinie možna znajści metafizyčny naturalizm, prypavieścievuju hłybiniu i sacyjalny pratest, brechtaŭskuju adstaronienaść i bresonaŭski askietyzm, vyšukać namioki na Dastajeŭskaha j Ruso – i paradavacca za “kalihrafična-cialesnuju” fotahieniju.
I krytykam aničoha bolej nie zastajecca.
Bo jak šče apraŭdać paŭtary hadziny bieznadziejna zhublenaha času?
Film demanstrujecca ŭ mienskim «Domie kino», jak radykalnaja kanskaja stužka.
Taksama ŭ kinateatrach «Pryncesa», «Typu krutyja mianty», «Luboŭ-morkva», «Fantan», «Karaleva», «Most u Terabityju».
Fota z sajtu Lenta.ru
Ciapier čytajuć
Cichanoŭski raskazaŭ, što treba było rabić u žniŭni 2020-ha21
Kamientary