U Biełaviežskaj puščy źjavilisia niezvyčajnyja «ledzianyja vałasy». Što heta takoje?
Zahadku hetaha ŭnikalnaj pryrodnaj źjavy ŭdałosia razhadać zusim niadaŭna.
U Biełaviežskaj puščy zaŭvažyli tak zvanyja «ledzianyja vałasy». Takija niezvyčajnyja ŭtvareńni na hniłoj draŭninie ŭźnikajuć u prachałodny pieryjad, kali tempieratura trymajecca ŭ rajonie nula.
Źniešnie hetaja dziŭnaja pryrodnaja źjava nahadvaje sivuju baradu, a daŭžynia asobnych «vałaskoŭ» moža dasiahać 20 santymietraŭ. Zahadku «ledzianych vałasoŭ» vučonym udałosia razhadvać tolki ŭ XXI st., raspaviali ŭ Biełaviežskaj puščy.
U 2015 hodzie vučonyja daśledavali ledzianyja «vałaski» i vyjavili, što vyrašalnuju rolu ŭ ich utvareńni adyhryvaje hryb pad nazvaj Exidiopsis effusa. U składzie hetaha hryba znachodziacca asablivyja rečyvy, jakija słužać svojeasablivym cemientam u pabudovie takich ledzianych struktur.
Kali vadkaść z draŭniny vychodzić praź mikrapory pad uździejańniem choładu, fiermienty hryba źmiešvajucca ź vilhaćciu i nie dajuć joj źlipacca ŭ bujnyja kryštali lodu. «Ledzianyja pasmy» rastuć, pakul nie skončycca vadkaść u drevie abo nie źmieniacca navakolnyja ŭmovy.
Dla rostu takoj «ledzianoj barady» abaviazkova pavinny supaści niekalki ŭmoŭ — heta vialikaja kolkaść vilhaci ŭ samoj draŭninie i navakolnym pavietry, a tempieratura pry hetym pavinna być blizkaj da nula. Pry najmienšym źmianieńni atmaśfiernych umoŭ «ledzianyja vałasy» chutka raspadajucca i źnikajuć.
Hetu ŭnikalnuju pryrodnuju źjavu možna ŭbačyć tolki ŭ Paŭnočnym paŭšarji, pamiž 45-j i 50-j paralelami, i tolki ŭ šyrokaliścievych lasach. Čamu «ledzianyja vałasy» nie ŭtvarajucca na chvojnych drevach i nastolki patrabavalnyja da šyraty, vučonym jašče daviadziecca vyśvietlić.
Ciapier čytajuć
Anatol Kotaŭ užo vyjazdžaŭ u Turcyju i ličyŭ jaje biaśpiečnaj — krynicy2
Kamientary