U adnym z hrodzienskich internataŭ pasialiłasia sotnia kažanoŭ
U adnym z hrodzienskich internataŭ supracoŭniki MNS «vysielili» niezvyčajnych žycharoŭ — kažanoŭ. Kala sotni asobin byli vyjaŭlenyja na haryščy, ich pryjšłosia evakuiravać u miascovy zaapark.
Niečakanyja žychary, jak paźniej raskazali ŭ zaaparku, upadabali haryšča internata jak miesca dla zimoŭki. Adnak plusavyja tempieratury, jakija trymalisia na praciahu listapada, nie dali žyviołam zasnuć. Kažany ščabiatali i vydavali vielmi dziŭnyja huki. Heta ŭstryvožyła nasielnikaŭ internata, i jany źviarnulisia pa dapamohu da ratavalnikaŭ.
Tyja ŭ svaju čarhu źmiaścili šumnych «susiedziaŭ» u skrynki z-pad abutku i adpravili ŭ zaapark. Na čas zimoŭki žyvioł raźmiaścili pad dacham vieterynarnaha korpusa.
«Tut idealnyja ŭmovy dla zimoŭki — niama skraźniakoŭ, tempieratura plus 5 i vysokaja vilhotnaść», — adznačyli supracoŭniki ŭstanovy.
U zaaparku kažany pažyvuć da viasny, zatym ich vypuściać na volu.
U Hrodzienskim zaaparku dali rekamiendacyi, jak siabie pavodzić, kali raptam znajšli zimoj kažana. Varta nadzieć palčatki sa ščylnaj tkaniny, akuratna abchapić žyviolinu i źmiaścić jaje ŭ kardonnuju skrynku, jakuju paśla treba pastavić u prachałodnym i vilhotnym miescy.
Hetyja žyvioliny zimoj zvyčajna ŭpadajuć u śpiačku, a ŭ jakaści «apačyvalni», jak praviła, addajuć pieravahu zakinutym budynkam, padvałam, šachtam, haryščam, zrubam kałodziežaŭ, adrynam i inšym padobnym zbudavańniam.
Ciapier čytajuć
Što za 17-hadovy startapier, jaki vyliŭ cebar chłuśni na Libiera na radaść biełaruskim śpiecsłužbam7
Kamientary