200 vypusknikoŭ najmacniejšaj minskaj matematyčnaj himnazii źviarnulisia da svaich piedahohaŭ z vybarkama
Vypuskniki staličnaj himnazii №41 napisali adkryty zvarot da svaich nastaŭnikaŭ, jakija ŭvachodziać u vybarčuju kamisiju.
Pavažanyja i darahija našy nastaŭniki!
My, vašy vučni, źviartajemsia da vas i vykazvajem svaju hłybokuju ŭdziačnaść. Dziakujučy vam my zdabyli mocnyja viedy, a ŭ pamiaci nazaŭždy zastanucca dobryja ŭspaminy i jarkija momanty školnaha žyćcia. Usie našy pośpiechi i dasiahnieńni — heta vynik taho, što było zakładziena vašaj pracaj i ciarpieńniem. Vy padrychtavali nas da darosłaha žyćcia, navučyli dasiahać pastaŭlenych metaŭ, hodna i sumlenna ruchacca na šlachu da ich.
Ciapier nadychodzić važny čas dla ŭsich, kali ad vas zaležyć nie tolki los vučniaŭ, ale i budučynia našaj krainy. U časy volnaha dostupu da infarmacyi lubyja naŭmysnyja pamyłki pry padliku hałasoŭ nie zastanucca niezaŭvažanymi, i ich nastupstvy mohuć zakranuć vas naŭprost. My ščyra vierym, što vy abjektyŭna, z hodnaściu i ŭ ramkach zakona vykanajecie abaviazki členaŭ vybarčaj kamisii.
My vydatna razumiejem uzrovień cisku, ź jakim davodzicca sutykacca kožnamu z vas i što niekatoryja rašeńni ŭ žyćci patrabujuć asablivaj śmiełaści. Ale my zaŭsiody hatovyja vas padtrymać.
Žadajem vam dalejšych pośpiechaŭ u vychavańni budučych pakaleńniaŭ biełarusaŭ i vierym, što i dla ich vy staniecie prykładam, bo hałoŭnaje ŭ žyćci — być hodnym i nieabyjakavym čałaviekam.
Ź vialikaj pavahaj,
vašyja vučni
Ciapier čytajuć
«Mama płakała try dni, a tata nie razmaŭlaŭ hod». Kazaška vyjšła zamuž za biełarusa — i sutyknułasia z chejtam9
Kamientary