Maral tam i nie načavała, ale ž prapaŭ navat palityčny niuch
U historyi sa śmierciu Iryny Kazulinaj ułada vybrała samy biazdarny varyjant pavodzinaŭ. Piša ŭ svaim błohu Alaksandar Kłaskoŭski.
Šmat skazana pra toje, što ŭ źviazku sa śmierciu Iryny Kazulinaj ułada dziejničała nie pa-ludzku, amaralna. Ale kali vynieści za dužki etyčnyja momanty, davodzicca kanstatavać, što navat u sensie palityčnaha prahmatyzmu, jaki zaŭždy byŭ kańkom Łukašenki, hetym razam byŭ abrany samy niaŭdały, niedarečny varyjant.
Byŭ varyjant uvohule vyzvalić Kazulina. Śmierć jahonaj žonki davała ŭładzie mahčymaść zachavać tvar — u jejnym razumieńni. Maŭlaŭ, nijakamu zachodniamu cisku nie paddalisia, a prosta ŭličyli vyklučnyja asabistyja abstaviny. I pierad elektaratam słabiny nia vyjavili, i ŭ vačoch Eŭropy bałaŭ nabrali.
Byŭ redukavany varyjant: adrazu dazvolić Kazulinu tak zvany karotkaterminovy vyjezd u Miensk. Va ŭsiakim razie, nie było b takoha škvału hramadzkaha abureńnia, nie zapachła b novym skandałam mižnarodnaha maštabu. Narod by razvažyŭ: nu, choć niejkaje kaliva ludzkaści "tam" jašče zastałosia!
Ale, jak my viedajem, realizavaŭsia samy biazdarny scenar. Kazulina adpuścili na troje sutak (darečy, zakon dazvalaje da siami biez uliku darohi) tolki paśla taho, jak palitviazień i jahonyja dočki vyrašyli trymać haładoŭku. Tady, kali akcyi salidarnaści stali nabyvać pahroźlivy maštab (a razhaniać žałobnyja mierapryjemstvy — heta ŭžo, badaj, zanadta navat dla ajčynnych dziejačaŭ). I kali Zachad, ź jakim tak pakutliva niešta vybudoŭvali apošnim časam, znoŭ natapyryŭsia, jak u najhoršyja časy.
Ciapier usim vidavočna: spačatku kiroŭnaja viarchoŭka bajałasia vypuskać Kazulina, a potym jašče macniej zbajałasia rezanansu hetaj historyi ŭnutry krainy dy taho, što laśniecca ŭvieś "prahmatyčny dyjaloh" z Eŭropaj. Ułada sieła ŭ haloš, kapitalna padmačyła svaju reputacyju navat siarod apalityčnaha elektaratu i ŭvohule narabiła sabie samoj bahata škody va ŭsich sensach.
Takoje ŭražańnie, što naviersie razvučylisia praličvać sytuacyju chacia b na paru chadoŭ. Vidavočna i toje, što na kiraŭnictva dziaržavy razburalna dziejničaje adsutnaść zvarotnaj suviazi. Mała taho, što pierastajuć pracavać maralnyja tarmazy, dyk jašče i stračvajecca palityčny niuch.
Ciapier čytajuć
Źnikły Kotaŭ vyjechaŭ z Turcyi moram — mahčyma, u bok Rasii4
Kamientary