U vydaviectvie Skaryna Press vyjšaŭ debiutny zbornik apaviadańniaŭ litaratarki Volhi Kaściuk «Dubovyje jabłočki». Jak adznačajuć vydaŭcy, hety ščyry i śmieły prajekt asabistaha letapisu, jaki pačynajecca pa-rasiejsku, a zakančvajecca na biełaruskaj movie i na rodnaj aŭtarcy palašuckaj havorcy, piša Bellit.info.
«Hieroi apaviadańniaŭ hetaj knihi nie źviazany pamiž saboj, ale ich historyi pajadnany adzinym minułym i ŭplecienyja ŭ padziei, jakija nikoha z nas nie pakinuli ŭbaku. Adnych hierojaŭ i hierainiaŭ paznaješ adrazu; u inšych historyjach i dyjałohach bačyš siabie, siabroŭ abo susiedziaŭ», — havorycca ŭ anatacyi.
Volha Kaściuk žyvie ŭ Novaj Ziełandyi (Aatearoa). Jejnyja apaviadańni, vieršy, ese i pierakłady publikavalisia ŭ časopisach, antałohijach i anłajn-vydańniach pa ŭsim śviecie. U svajoj tvorčaści jana časta zakranaje temy, aktualnyja dla fieminisckaj litaratury, pytańni dekałanizacyi i moŭ.
Papiarovuju knihu možna kupić na sajcie vydaviectva Skarynapress.com, a taksama na Amazonie i inšych knižnych placoŭkach.
Elektronnaja viersija knihi dastupnaja tut: Apple Books, Google Play Books, Kobo
U słovie «Ad aŭtarki» Volha Kaściuk raskazała, jak stvarałasia kniha i jakija teksty jaje skłali.
«»Dubovyje jabłočki» pačynalisia z pratestaŭ u 2020 hodzie. Na toj čas ja ŭžo vosiem hod žyła ŭ Novaj Ziełandyi (Aatearoa) i nie mahła vychodzić na biełaruskija vulicy, tamu vyrašyła pratestavać svaimi apaviadańniami. Tak naradzilisia mnohija teksty hetaha zbornika. Paśla ŭvarvańnia Rasii va Ukrainu ŭ im źjavilisia apaviadańni pra vajnu. Tady ž mianie pačało razryvać znutry, i moj lepšy siabra B nahadaŭ mnie, što maja babula, da jakoj ja kožny dzień na rovary jeździła pa małako, była biełaruskamoŭnaj i što razam z hetym małakom ja ŭsmaktała biełaruskuju movu. U toj čas ja vielmi skieptyčna adniesłasia da hetaha napaminu, ale paśla amal tryccaci hod vyrašyła pačać pisać pa-biełarusku. Tak u «Dubovych jabłočok» źjaviŭsia druhi raździeł — «Mova».
Nazva pieršaha raździeła, «Jazyk.», zakančvajecca kropkaj, a ŭ druhim, «Mova», jaje niama. Heta tamu, što ź jazykom ja skončyła svaje adnosiny, a voś z movaj maje stasunki tolki pačynajucca».
«Ja byŭ suprać, kab mianie mianiali na 20 rasijskich vajskoŭcaŭ. Nie zmoh by hladzieć u vočy ludziam, syny jakich siadziać»: pieršaje intervju eks-mera Chiersona
Kamientary