Pieršaja biełaruskaja madel z DCP: «Niedaskanałaść — heta prykmieta sapraŭdnaha žyćcia»
My nie raz raspaviadali pra ludziej, mahčymaści jakich nie abmiežavanyja, a naadvarot — biaźmiežnyja. A biaźmiežnyja jany ad taho, što časam siła voli, dziejnaja natura i imknieńnie da mary mohuć prymusić skoknuć vyšej za hałavu. Dy tak, što ŭsio na hety skačok zahladziacca… Dy i zaapładzirujuć!
Havoračy pra madelaŭ, jakich patrabavalny čałaviek z adnosnym ujaŭleńniem pra estetyku, moža nazvać «toŭstymi», «starymi» i «chvorymi», my vykazvajem svajo zachapleńnie pryhažościu hetych ludziej i kanstatujem: siońnia modna być asobaj.
Adna z takich asobaŭ, vartych taho, kab być prykładam dla ŭsich — navat tych, chto pakul nie viedaje pra jaje isnavańnie, žyvie ŭ Biełarusi. Heta Anhielina Uelskaja (sapraŭdnyja imia i proźvišča), viadomaja taksama pad psieŭdanimam Anioł Uelsa.
Kožny dzień Anhielina robić krok nasustrač svajoj mary — u samym pramym sensie hetaha słova.
Siońnia pieršaja biełaruskaja madel z adroznymi mahčymaściami (mienavita tak jana addaje pieravahu zamianiać suchoje i kazionnaje «sindrom DCP») raspaviała nam pra toje, jak heta — žyć u našaj krainie i damahacca svajoj mety, kali ty nie padobny na astatnich.
— Anhielina, raspaviadzicie, kali łaska, ab momantach vašaha dziacinstva, jakija pakłali pačatak farmavańniu vašaha charaktaru.
— Raspaviadu pra radasny ŭspamin, bo sumnyja siužety ja nie zhadvaju. Mnie było 9 hadoŭ, i ja zajmałasia ŭ hurtku malavańnia pry Centry pazaškolnaj raboty. Na zaniatku ja namalavała Kaścioł sv. Symona i Aleny ŭ svojeasablivaj hieamietryčnaj maniery.
Toje, što atrymałasia, vielmi spadabałasia arhanizataram vystavy dziciačaha malunka, jakaja pravodziłasia ŭ Anhlii. Jany zabrali maju pracu ŭ Vialikabrytaniju i navat vypłacili za jaje hanarar.
Ja była ščaślivaja! Majo tvorčaść była aceniena darosłymi nie tolki ŭ hrašovym, ale pierš za ŭsio ŭ estetyčnym płanie. A dla aŭtara, luboha čałavieka, źviazanaha z tvorčaściu, vielmi važna pryznańnie. Mabyć, z hetaha momantu i pačałosia farmiravańnie majoj asoby, źjavilisia luboŭ da tvorčaści, žadańnie razmaŭlać ź ludźmi pra toje, što dla mianie važna, a hałoŭnaje, adsutnaść strachu pierad budučyniaj i kompleksu «ja nie takaja jak usie». Dziakuj vielizarny tym vydatnym arhanizataram, jakija padaryli dziciaci vieru ŭ cud.
— Nakolki ja zrazumieła z papiarednich intervju, vašy baćki, asabliva mama, taksama zaŭsiody vychoŭvali ŭ vas upeŭnienaść — u sabie i zaŭtrašnim dni …
— Sapraŭdy, maje blizkija zaŭsiody byli mnie padtrymkaj i aporaj va ŭsim. Vielmi važna: mianie nie škadavali, mnie dapamahali.
U mianie prahresiŭnaja siamja, pazbaŭlenaja stereatypaŭ, asabliva ŭ dačynieńni da ludziej z adroznymi mahčymaściami. A tamu ja zaŭsiody adčuvała siabie paŭnavartasnym čałaviekam, jaki pavinien šmat da čaho imknucca i, što hałoŭnaje, moža heta rabić, tamu što pobač tyja, chto lubić ludzi.
Z mamaj my vielmi blizkija nie tolki pa kryvi, ale i pa duchu. Mienavita jana pasprabavała ŭkłaści ŭ mianie metanakiravanaść, žadańnie damahacca pośpiechu ŭ lubych spravach i dabryniu da navakolnaha śvietu. Hałoŭny mamčyn pryncyp — nielha siadzieć na miescy, treba niešta rabić i prosta iści - u pramym sensie hetaha słova.
Mama zaŭsiody kaža, što naš hałoŭny abaviazak pierad saboj — pražyć cikavaje žyćcio, pryśviaciŭšy siabie lubimaj spravie i hodnaj mety, u jakoj by ciažkaj situacyi my nie apynulisia.
Ale samaje hałoŭnaje — zastacca čałaviekam, nie azłobicca, nie stać žorstkim. Mienavita tak možna z honaram vyjści ź lubych žyćciovych niepryjemnaściej.
- Viedaju, što vy ŭ svoj čas nastajali na tym, kab vučycca ŭ zvyčajnaj škole. Čym była abumoŭlena takaja nastojlivaść?
- Mnie nieabchodna było navučycca znosinam z adnahodkami i vykładčykami ŭ ramkach škoły — vialikaha kalektyvu … Treba było adčuć, što značyć pryjści na ŭračystuju liniejku z kvietkami i bantami, siadzieć za partaj z adnakłaśnikam, kamuści padkazvać, u kahości śpisvać…
Ad hetych drobiaziaŭ, jakija budzionyja dla ŭsich školnikaŭ, ja atrymlivała asablivuju radaść. Nu a ciažkaściaŭ u navučańni ja nie adčuvała i ŭ cełym była pryniataja dobra, za što i ciapier dziakuju svajmu kłasnamu kiraŭniku i ŭsim piedahoham, jakija prykłali namahańni dla majoj adaptacyi. Naturalna, nie ŭsio było hładka. Nie budu malavać idealistyčnaj karcinku i kazać, što ŭsie adnakłaśniki byli adnolkava taktoŭnyja i vietlivyja. Niekatoryja ihnaravali, byli i tyja, chto ździekavalisia … Ale ja zła nie pamiataju! Zło raźjadaje taho čałavieka, jaki jaho adčuvaje.
— Paśla škoły vaš vybar upaŭ na BDUKM. Čamu vyrašyli źviazać svaju prafiesiju z kulturaj i mastactvam?
— Ja ź dziacinstva słuchała ihru mamy na fartepijana, kłasičnuju muzyku, jakaja zaŭsiody hučała ŭ našym domie, šmat malavała. Heta łahična pryviało mianie da pastupleńnia ŭ tvorčuju VNU, jakuju ja skončyła ŭ 2014 hodzie.
Ciapier ja pastupaju ŭ mahistraturu Akademii mastactvaŭ na śpiecyjalnaść «Teatralnaje mastactva». Maja mara — stvaryć svoj prafiesijny teatr mody i dramy, dzie budzie prysutničać sintez abodvuch hetych mastactvaŭ. Miarkuju, heta moža stać novym słovam, i jaho treba skazać! Kab zrabić heta, ja i sabrałasia pavysić svaju adukacyju, pastupiŭšy ŭ mahistraturu.
- A što vas pryciahnuła ŭ madelnym biznesie?
— Stać madellu ja vyrašyła ŭ 17 hadoŭ. Na majo rašeńnie paŭpłyvali modnyja pakazy Viktoryi Sikriet i šou Tajra Benks «Top-madel pa-amierykansku».
Tady ja, pryznajusia, ličyła svajo cieła niepryhožym, nie lubiła jaho, ale vostra chacieła stać idealnaj.
Ciapier ja ŭsprymaju «idealnaść» inakš: jana vynikaje nie praź źniešniaje da ŭnutranaha, a naadvarot — ad unutranaha da źniešniaha.
Svajo staŭleńnie da pryhažości, daskanałaści i śviecie ŭ cełym ja pierahledzieła, tolki prajšoŭšy roznaha rodu čałaviečyja i prafiesijnyja vyprabavańni. Siońnia ja viedaju, što pryhažość nie jość «pryhažość», a niedaskanałaść - heta prykmieta sapraŭdnaha žyćcia.
Maje ruchi abyvacieli nazavuć niazhrabnymi. Ale kali hetaja niazhrabnaść pa-svojmu miłaja, to jana stanovicca śpiecyfičnaj hrańniu pryhažości, hracyjaj inšych ruchaŭ. Dziakujučy novamu razumieńniu rečaisnaści ja navučyłasia adčuvać da svajho cieła harmaničnyja pačućci, što dapamahaje mnie pražyvać z radaściu kožny dzień i damahacca pieramoh u madelinhu. Za heta doŭhačakanaje pieraasensavańnie i pryniaćcie siabie ja i ŭdziačnaja modzie i madelnamu biznesu.
Čytać bolej pra Anhielinu Uelskuju na Tut.by
Kamientary