Ludmiła Dubroŭskaja, vučanica Ptašuka, pastaviła ekzystencyjna-liryčny film “Dzikija źviery śvietu”.
Ale ŭ hetym pakaleńni jana vyłučajecca admietnym hołasam – z datklivaj liryčnaj intanacyjaj.
“Dzikija źviery śvietu” – dyplomnaja stužka Dubroŭskaj. 20-chvilinny film raspaviadaje pra paślavajennych dziaciej, jakija marać pra cyrk. Ale ŭsie “dzikija źviery” ŭ pryviezienym cyrku – plušavyja. Zatoje bomba ŭ dvary – sapraŭdnaja…
Karcina Dubroŭskaj cełasnaja j śvietłaja – z trapnymi pracami maleńkich aktoraŭ. (Dzieci-hledačy zapatrabavali praciahu!). Aperatarkaj na dyplomnym filmie była naša słynnaja Taciana Łohinava (“Dzikaje palavańnie karala Stacha").
Možna papraknuć stužku, što zroblenaja jana na ruskaj movie (zvykłaja zahana studyi!), što paśla “Akupacyi” Andreja Kudzinienki intanacyi 70-ych niedarečnyja, što – iznoŭ vajskovaja tema… Ale filmy Turava j Rubinčyka, ź jakimi paraŭnovali karcinu Dubroŭskaj – heta honar biełaruskaha kino j dobry aryjencir dla vypusknoj pracy.
Ja nie kažu ŭžo pra toje, što ścipły dyplom maładoj režyserki pa svaim uzroŭni šmatkroć pieraŭzychodzić toj kalavajskovy chłud, jaki apošnim časam štampuje “Biełaruśfilm”.
Pahladzicie abaviazkova – kali atrymajecca.
Biełaruś, 2004, kalarovy, 20 chv.
Režyserka: Ludmiła Dubroŭskaja
Roli vykonvajuć: Majkł Brezanski, Siarhiej Ciškoŭski, Palina Kačan, Džuljeta Kazakievič.
Žanr: Drama.
Adznaka: 5,5 (z 10)
Ciapier čytajuć
«Byŭ hałodny, jak z Aśviencima, nie jeŭ ni miasa, ni harodniny». Što viadoma pra śmierć babrujskaha žurnalista, na jakoha zaviali kryminalnuju spravu ŭ Polščy1717
Kamientary