Ciapier na kožnym śpiektakli Nacyjanalnaha akademičnaha teatra imia Janki Kupały dadasca jašče adzin hladač, praŭda, virtualny: sam Janka Kupała (Ivan Daminikavič Łucevič), piša «Źviazda».
U teatry ŭ jaho źjaviłasia pastajannaje miesca — toje samaje, na jakim jon pry žyćci lubiŭ siadzieć. Kali pahladzicie na levuju łožu, ubačycie kresła z šyldačkaj i partret kłasika.
«Miesca Janki Kupały» — sumiesny prajekt Kupałaŭskaha teatra i Dziaržaŭnaha litaraturnaha muzieja Janki Kupały, jakija 13 vieraśnia padpisali damovu ab supracoŭnictvie. Data padpisańnia damovy i adkryćcia «Miesca Janki Kupały» vybrana nievypadkova: 104 hady tamu pačaŭ svaju dziejnaść Biełaruski dziaržaŭny teatr, siońniašni Kupałaŭski.
Dyrektar Dziaržaŭnaha litaraturnaha muzieja Janki Kupały Hanna Halinskaja pieradała kiraŭniku teatra list sučaśnicy Ivana Łuceviča Łarysy Hareckaj, u jakim jakraz i zhadvajecca, što Piaśniar zvyčajna siadzieŭ u teatry ŭ levaj łožy, la samoj sceny.
«Miesca Janki Kupały» było ŭračysta adkrytaje jahonym stryječnym unukam — Viktaram Aŭłačynskim. U hety dzień u teatry była prezientavanaja jašče adna navinka — halereja znakamitych kupałaŭcaŭ, stvoranaja pa inicyjatyvie hałoŭnaha mastaka teatra, narodnaha mastaka Biełarusi Barysa Hierłavana. Siarod tych, čyje partrety buduć vitać hledača — Fłaryjan Ždanovič, Jeŭścihniej Mirovič, Stefanija Staniuta, Halina Makarava, Leŭ Litvinaŭ, Valeryj Rajeŭski dy inšyja asoby, što adyhrali vialikuju rolu ŭ stanaŭleńni biełaruskaha teatralnaha mastactva i stvaryli słavu Kupałaŭskaha teatra.
Chrysta Hrozieŭ: ad ramantyka-radyjoamatara da čałavieka, jaki vykryŭ samyja zmročnyja tajamnicy HRU i FSB. Jak jaho vierbavała śpiecsłužba Luksiemburha i jak jon vymušany chavacca ciapier
Kamientary