Hety karlikavy kot z saramlivym vyhladam staŭ novaj zorkaj sacsietak
Frensisu — 14 hadoŭ, ale vyhladaje jon jak małoje kaciania, bo mienšy za kielich dla šampanskaha.
U 2010 hodzie kaciania znajšli ŭ Bierlinie. Jaho vyratavali budaŭniki i addali baćkam Mieliny. Jany nazvali jaho Frensis i ŭ toj čas jašče nie viedali, što jon zastaniecca zusim maleńkim.
«Tady jon byŭ pamieram z moj kułak, — kaža Mielina. — Z taho dnia maje baćki kłapacilisia pra jaho».
Čas išoŭ, i ŭsie čakali, što Frensis vyraście darosłym katom. Ale jaho rost adrazu spyniŭsia.
Akazałasia, što ŭ jaho redkaje hienietyčnaje zachvorvańnie, i Frensis akazaŭsia karlikavym katom. Ciapier jamu 14 hadoŭ, i jaho minijaturny rost stvaraje ŭražańnie, što jon nazaŭždy zastaniecca kacianiom z saramlivym vyhladam.
«Heta nie niejkaja asablivaja paroda. Heta zvyčajny kot z hienietyčnym zachvorvańniem», — kaža Mielina. — Ale ŭ astatnim jon całkam zdarovy. Prosta jon maleńki».
Mielina viadzie akaŭnty Frensisa ŭ sacsietkach. U instahramie ŭ jaho 810 tysiač padpisčykaŭ (u kata Ściapana — 1,4 młn)
«Cielca ŭ kata, moža, i maleńkaje, ale charaktar — nie. U maich baćkoŭ doma šmat vyratavanych žyvioł, ale Frensis — hałoŭny. I jon heta viedaje», — kaža Mielina.
Dziaŭčyna dadaje: «Jon nie vykazvaje nijakaha strachu pierad vialikimi sabakami i lubić ź imi abdymacca».
Ciapier čytajuć
Hienierał Kiełah raskazaŭ, čamu ZŠA razmaŭlajuć z Łukašenkam2
Kamientary
bo, jak na moj pohlad, dyk pryroda vas... hchm.. skažam tak - odariła vsiem