Akazvajecca, miasa navat u jakasnaj kaŭbasie mienš, čym vy ŭjaŭlajecie.
Peŭnym uzroŭniem prestyžu i jakaści biełaruskaj pradukcyi možna nazvać toje, što jaje padrablajuć, ličyć pieršy namieśnik staršyni Dziaržaŭnaha kamiteta pa standartyzacyi Alena Marhunova, piša BiełTA. A padrablajuć našu małočnuju, miasnuju, kandytarskuju pradukcyju, na dumku Marhunovaj, bo jana adpaviadaje standartam.
«Kali heta šakaład, to heta sapraŭdy šakaład, a nie kandytarskaja abo tłuščavaja hłazur z vykarystańniem ekvivalentaŭ i zamieńnikaŭ kakava-masła», — havoryć śpiecyjalist.
Toje samaje, pavodle jaje słoŭ, tyčycca i kaŭbasy.
«Kali heta kaŭbasa, to tam pavinna być nie mienš za 60% miasnoj syraviny», — kaža Marhunova.
Śpiecyjalist dadaje, što dziaržaŭnyja standarty ŭ svajoj bolšaści — dobraachvotnyja, ale kali vytvorca ŭklučaje navat niejki peŭny abzac standartu ŭ svaju dakumientacyju abo ŭkazvaje adpaviednaść jamu ŭ markiroŭcy, to jon abaviazvaje siabie vykonvać jaho patrabavańni.
U Cierciela prahučaŭ novy akcent: «razradka ŭ cełym toj napružanaści» ŭ adnosinach z Polščaj i Bałtyjaj21
Kamientary