Błohier i delehat Kaardynacyjnaj rady Jan Rudzik raspavioŭ pra svaje płany ŭ prahramie «Ščyra kažučy» na «Biełsacie».

Apošnim časam Rudzik u Kaardynacyjnaj radzie nie vielmi aktyŭny. Pierastała być cikava, tłumačyć jon.
«Niejkaja stahnacyja. Mnie całkam padabajecca Kaardynacyjnaja rada. Ale ja lublu dynamiku».
Rudzik zajaviŭ, što nie budzie bałatavacca na vybary ŭ novy skład Kaardynacyjnaj rady. A płanuje dałučycca da Pałka Kalinoŭskaha.
«Trochi pazajmajusia vajnoj. Mianie zaprasili ŭ miedyjahrupu. Tamu budu zajmacca tym, što ŭ mianie bolš atrymlivajecca. Chacia ja nie viedaju…. Ja ŭ armii jašče nie słužyŭ da hetaha. Mabyć, mnie spadabajecca, i ja raskryjusia ŭžo jak Terminatar. Budu tam dyž-dyž-dyž».
Čytajcie jašče:
U «terarystyčny śpis» dadali Paŭła Biełavusa, Dźmitryja Siemčanku i Jana Rudzika
Rudzik: Situacyja z Pratasievičam moža być našmat bolš strašnaj, čym my sabie ŭjaŭlajem
Paśla aryštu Pratasieviča redaktaram kanała «Biełaruś hałaŭnoha mozhu» staŭ Jan Rudzik
-
Dziadok — apazicyjanieram: Zajmajučysia dyskredytacyjaj Ofisa Cichanoŭskaj, vy ljacie vadu na młyn režymu
-
«Marzaluk — heta naš zubr». Jak praŭładny historyk niečakana staŭ trendam dla zumieraŭ u tyktoku
-
«Šatł-bas spačatku spyniŭsia, a potym pačaŭ pavolna kacicca nazad». Biełarus, jaki staŭ vidavočcam avaryi ŭ Tajłandzie, raskazaŭ padrabiaznaści
Ciapier čytajuć
Sumleńnie, kachańnie, koły piekła i halivudski finał. U siamji budaŭnika i biblijatekarki z Pružanskaha rajona Ihara i Julii Łaptanovičaŭ aryštavali spačatku jaho, paśla — jaje, a paśla i babulu
Kamientary