U Babrujsku raście tapola, jakaja nie skinuła liścia na zimu FOTAFAKT
Na vulicy Sacyjalistyčnaj u Babrujsku adna sa starych tapolaŭ čamuści ŭvosień nie ablacieła, a staić ź liściem dahetul, zaŭvažyŭ Komkur.info. U čym pryčyna hetaj pryrodnaj źjavy?
Niezvyčajnaje dreva prykmiecili jašče ŭ kancy kastryčnika. Tady litaralna za niekalki niepahodlivych dzion z dreŭ absypałasia ŭsia žoŭtaja listota, a voś z hetaj tapoli — nie, niahledziačy i na viatry, i na daždžy, i na śnieh. Pry hetym listy na im užo daŭno nie zialonyja, chutčej šeryja, ale na ziamlu padać nie śpiašajucca.
Raście dreva tut amal paŭstahodździa, ale ničoha padobnaha za im raniej nie nazirałasia. Hod tamu kamunalniki abrezali na im usie haliny, pakinuŭšy tolki stvoł vyšynioj u piać mietraŭ. Za viasnu i leta haliny znoŭ adraśli, a voś ciapier na pałovie ź ich takaja niespadziavanka.
Łandšaftny architektar Ihar Kutałoŭski patłumačyŭ, što takaja źjava moža aznačać:
«Kali staryja listy paciamnieli i nie zmahli absypacca, značyć, novyja na hetych halinach užo nie źjaviacca.
Dla listapada nieabchodnyja peŭnyja žyćciovyja pracesy: dreva vypracoŭvaje fiermienty, pad ich uździejańniem čaranok lista robicca kvołym i list padaje. U našym vypadku čaranok i list, vidavočna, zasochli jašče da vosieni.
Minułaj viasnoj dreva paśpieła zaćviści, ale pad uździejańniem šerahu faktaraŭ častka halin admierła. Pryčyny mohuć być roznyja. I ŭzrost dreva, i źniešnija ŭździejańni, i navat sol, jakoj pasypajuć darohi».
Kamientary