Zładziei raściahvajuć usio, što bačać, z doma Słučaka i Nahornaj
Alina Nahornaja i Ihar Słučak, jakija stali viadomyja jak abaroncy moŭnych pravoŭ biełarusaŭ, vymušana pakinuli svoj dom. Vielmi chutka adnaviaskoŭcy pačali vynosić ź jaho ŭsio kaštoŭnaje, śćviardžaje Ihar.
Ihar Słučak, viadomy ŭ internecie mianuškaj «moŭny inśpiektar», juryst pa adukacyi, jaki šmat hadoŭ źviartajecca da orhanaŭ ułady i pradpryjemstvaŭ z prośbaj šanavać biełaruskuju movu i vykonvać patrabavańni «Zakona ab movach», a taksama Kanstytucyi, napisaŭ pra padziei ŭ svajoj haspadarcy na staroncy ŭ fejsbuku, sarkastyčna nazvaŭšy toje, što adbyłosia, «historyjaj biełaruskaj salidarnaści».
«Kali my byli vymušany źjechać sa svajho doma, domik niekatory čas stajaŭ spakojna i čakaŭ nas. Ale praź niekatory čas miascovyja žychary, našyja rodnyja sialanie, dla jakich my zrabili darohi, čystuju vadu, dobraje napružańnie ŭ elektrasietkach, biaśpiečnyja pierachody, pazbavili viosku ad dziesiacihodździami nakidanych hor śmiećcia, ab čyim žyćci my kłapacilisia padčas kavidu, naohuł sprabavali rabić niešta dobraje, vyrašyli nam za heta ŭ vyniku adździačyć.
Zrazumieŭšy, što chutka my nie vierniemsia, spačatku jany pakrali z padvorku ŭsie mietaličnyja rečy i, samaje kryŭdnaje, samarobny manhał. Paśla čarha dajšła da haspadarčych pabudoŭ — ź ich taksama pavynosili ŭsio, što bolš-mienš mietaličnaje. Prajšło jašče krychu času, i čarha dajšła da płota ź sietki-rabicy — jaho taksama źnieśli».
Ihar Słučak piša, što heta jaho nie nadta ździviła, bo pra takija rečy, što adbylisia ź im, jon raniej užo čytaŭ.
«Pra heta jašče 100 hod tamu napisaŭ Siłanpia ŭ svajoj «Praviednaj halečy», što apisvała žyćcio finskich sialan i za jakuju jon atrymaŭ Nobieleŭskuju premiju ŭ litaratury. I heta pakidaje spadzieŭ, što praz čas i ŭ nas budzie jak u Finlandyi, i manhał byŭ skradzieny i pierapłaŭleny ŭ Biełdžy niedarma».
Słučak miarkuje, što varta i nadalej «pracavać z hetymi i inšymi ludźmi, navat kali jany hetaha zaraz nie chočuć i zaraz heta im nie patrebna».
Ciapier čytajuć
«Piensijanieram dzieci pieraškadžajuć!» U Breście nie pieršy miesiac iduć sprečki nakont miesca dla budaŭnictva dziciačaha sada5
Kamientary
Nazavi kankretnych ludziej, jakija vyniaśli niešta ŭ tvajho padvorku.
Na ŭsiu viosku taki adzin moža znojdziecca. Moža i nie znojdziecca nivodnaha.
Ad artykuła hidlivaść da Słučaka.