Siońnia ŭ Sienicy pad Minskam adkryvali dom dla supracoŭnikaŭ prakuratury i suda. Klučy ad kvater atrymali 186 čałaviek. Siarod prysutnych była i prakurorka Valeryja Taratynka.
U mierapryjemstvie ŭziali ŭdzieł staršynia Minskaha abłvykankama Alaksandr Turčyn, staršynia Viarchoŭnaha suda Valancin Sukała i hienprakuror Andrej Švied.
«Niahledziačy na toje, što ekanomika Biełarusi znachodzicca ŭ dosyć składanym stanoviščy z ulikam sankcyjnaj palityki, niahledziačy na kałasalny cisk z usich bakoŭ pa roznych napramkach, u našaj krainie zaŭsiody nadavali, nadajuć i buduć nadavać uvahu ludziam, u tym liku pravaachoŭnaha błoka. Heta nieabchodna, kab pravaachoŭnaja sistema pracavała efiektyŭna», — zaŭvažyŭ siońnia Andrej Švied.
Vyhladaje na toje, što kvateru tut pabudavała i prakurorka Valeryja Taratynka, jakaja spryčyniłasia da niekalkich hučnych palityčnych spravaŭ. Jana stajała siarod rabotnikaŭ prakuratur i sudoŭ, sabranych na ŭračystaść. Žyllo, jakoje vydzialajuć śpiecyjalna dla rabotnikaŭ, zvyčajna možna nabyć na lhotnych umovach płaciažu.
28-hadovaja Valeryja Taratynka, siarod inšaha, była abvinavaŭcaj pa spravie minčukoŭ, što pakinuli nadpis «Nie zabudziem» na tratuary na miescy hibieli Alaksandra Tarajkoŭskaha, a taksama na sudzie nakont aplavuchi prapahandystu Ryhoru Azaronku. U niekalkich sudovych spravach jana była paciarpiełaj — ad kamientaryjaŭ.
Ciapier čytajuć
Kamientary