«Vy nie bačycie roźnicy pamiž časopisam i harełkaj». U litaraturnych kołach niekalki dzion spračajucca z-za nazvy paetyčnaha prajekta
Dniami źjaviŭsia novy litaraturny internet-časopis «Taŭbin». Jon pryśviečany sučasnaj biełaruskaj paezii. Ale haračuju dyskusiju vyklikała nazva časopisa: maŭlaŭ, jak možna — karystacca imiem paeta.
Redaktarka prajekta Kryścina Banduryna adrazu rasstaviła ŭsie kropki nad i:
«Dazvoł na vykarystańnie imia Julija Taŭbina atrymany asabista mnoj ad jaho naščadkaŭ.
My nie stavili sabie za metu paŭtaryć ideju vydavieckaj inicyjatyvy «Pflaŭmbaŭm». Nazva pryjšła mnie ŭ hałavu, kali ja pisała tekst na «Noč paetaŭ» i zrazumieła, što ŭ nas ź im šmat ahulnaha. Heta nie sajt paezii Julija Taŭbina i nie virtualny muziej papiarednikaŭ. Heta partał sučasnaj paezii», — patłumačyła jana ŭ Fejsbuku.
Kreatyŭ acanili nie ŭsie. Piśmieńnik Valeryj Hapiejeŭ napisaŭ źjedlivy post:
«Mnie tak padajecca, što nam treba śmialej być u spravie ŭviekaviečańnia słynnych synoŭ Biełarusi.
To idziom u hetym kirunku dalej:
- Štotydniovik «Kulbak».
- Hazieta «Ciotka».
- Dziciačy časopis «Zarecki».
Prasoŭvajem imiony ŭ kulturu:
- Ansambl narodnaha tanca «Lavonny».
- Narodny chor «Čarot».
Napaŭniajem pamiaćciu aktyŭny adpačynak mieścičaŭ:
- Restaran-kabare «Volny».
- Kazino «Dudar».
Zanosim litaraturnuju spadčynu ŭ kvatery i damy:
- Nabor haścinaj mebli «Klaštorny».
- Mužčynskaja zimovaja šapka «Hałavač».
I lohka šlifujem paŭsiadzionnaść:
- Čypsy «Charyk».
- Harełka «MarakoFF».
Kreatyvim, karaciej…
Niama kamu spytać za hetyja imiony».
Piśmieńnik dadaŭ, što absalutna suprać taho, kab imiem čałavieka nazyvaŭsia pradukt inšych ludziej.
«Vy nie bačycie roźnicy pamiž litaraturnym časopisam i harełkaj», — pačali spračacca z Hapiejevym.
«U Francyi kańjak «Napaleon»! Ale mnie zdajecca, što Hapiejeŭ tut trochi pra inšaje. Bo roźnica jość, kali supierviadomaje imia vykarystoŭvajuć, bo ŭsie i tak viedajuć, što impieratar — heta nie buchło, i inšaja sprava, kali jość šancy, što druhasny pradukt stanie bolš viadomy, čym tvorčaść taho, čyim imieniem byŭ nazvany», — razvažaje litaraturny krytyk Hanna Kisłycyna.
Adnak bolšaść padtrymała ideju z nazvaj. Na dumku Hanny Sieviaryniec, «Taŭbin» — šykoŭnaje imia dla paetyčnaha partała.
«Jak na mianie, Taubin — davoli dobry nejminh u duchu zumieraŭ. U ich pakaleńni pierajemnaść pakaleńniaŭ i kaštoŭnaściaŭ prajaŭlajecca mienavita tak», — vykazałasia paetka Maryja Martysievič.
Julij Taŭbin — biełaruski paet jaki pisaŭ u 1920-30-ja hady. Apošnija svaje hady jon pravioŭ u ciumienskaj vysyłcy. Razam ź inšymi tvorcami byŭ rasstralany ŭ noč z 29 na 30 kastryčnika 1937-ha.
Kamientary