Halina Paźniak raskazała, jak heta — być žonkaj Zianona Paźniaka
«Byvajuć niejkija supiarečnaści, čaściej za ŭsio pa majoj vinie: niešta nie tak skazała ci zrabiła».
Žonka Zianona Paźniaka ŭpieršyniu za mnohija hady dała vialikaje intervju. Jana raskazała pra sumiesnaje žyćcio z palitykam, svaju padtrymku jaho ŭ hramadska-palityčnaj dziejnaści i pra toje, ci lohka być žonkaj viadomaha palityka, piša «Svaboda».
Halina Paźniak pa adukacyi nastaŭnica rasiejskaj movy. U 1980— 1990‑ia hady pracavała ŭ Mienskim instytucie piedahohiki. Naprykancy 80‑ch jana dałučyłasia da Biełaruskaha narodnaha frontu i była abranaja deputatkaj Mienharsavietu. Dziakujučy jaje namahańniam bieł-čyrvona-bieły ściah załunaŭ nad dziaržaŭnaj ustanovaj u stalicy — za dva tydni da taho, jak jon staŭ dziaržaŭnym.
U intervju dla jutub-kanała «Biełaruski krok» Halina Paźniak raskazała, što da hramadska-palityčnaj dziejnaści jaje pryciahnuŭ udzieł u akcyi «Dziady» ŭ 1988 hodzie, jakuju ładziŭ jaje budučy muž.
«U 1988 hodzie maje siabry prapanavali mnie schadzić na Maskoŭskija mohiłki, na pieršyja «Dziady». Ja ŭbačyła ludziej z kvietkami, jakija pryjšli adznačyć dzień pamiaci prodkaŭ, i mašyny milicyi z usioj Biełarusi. Da mohiłak treba było iści skroź stroj — heta było strašna. Ja bačyła, jak ź ludziej ździekavalisia ni za što. Heta pieraviarnuła maju śviadomaść».
Halina Paźniak uspaminaje, što kali Biełaruski narodny front vyłučaŭ deputataŭ na vybary, jana ŭdzielničała ŭ adukacyjnych kanfierencyjach dla siabroŭ ruchu. Na adnoj ź ich upieršyniu ŭbačyła budučaha muža.
«Jon adrazu mianie vielmi ŭraziŭ svajoj pałymianaściu, upeŭnienaściu i, skažu vobrazna, skiravanaściu ŭ nieba», — skazała Halina.
U 1995 hodzie jany ź Zianonam Paźniakom pabralisia šlubam. Na pytańnie, ci ciažka być žonkaj palityka, žančyna adkazała:
«Być žonkaj Zianona Paźniaka — heta vialikaje ščaście. Dla mianie heta honar i vialikaja adkaznaść».
Z 1996 hodu Paźniaki žyvuć u emihracyi, u Polščy i ŭ ZŠA. Halina nazyvaje svaju rolu ŭ dziejnaści muža techničnaj:
«Zianon šmat piša knih i artykułaŭ. Za našy hady emihracyi jon napisaŭ i vydaŭ bolš za 40 knih. Ja technična nabiraju ich, vyčytvaju jak movaznaŭca».
Na pytańnie pra kanflikty ŭ siamji Halina adkazała:
«Kanfliktaŭ u nas niama. Byvajuć niejkija supiarečnaści, čaściej za ŭsio pa majoj vinie: niešta nie tak skazała ci zrabiła. Ale sapraŭdnych kanfliktaŭ niama, bo žyviom adnoj maraj, adnym spadziavańniem, adnoj baraćboj».
Na pytańnie, čamu jaje navučyŭ muž, jana adkazała: «Uśviadomlena lubić svoj narod».
Halina pryviała niekalki historyj. Adna ź ich — sa studenckich hadoŭ, kali vypadkova trapiła na viasielle ŭ biełaruskaj vioscy. Tam joj daviałosia načavać u chacie, i haspadynia pakazała rušniki, tkanyja i vyšyvanyja.
«Ja była hetym uražana i vielmi chvaliła žančynu za pryhožuju pracu. Na ranicu jana padaryła mnie adzin z rušnikoŭ. Heta byŭ vialiki skarb, ja sprabavała admovicca, ale jana skazała: «U nas u vioscy, kali hościu niešta spadabałasia, treba abaviazkova padaryć — i robim heta ad ščyraha serca»».
Druhaja historyja ź pieršych hadoŭ paśla emihracyi, kali jana vykładała biełaruskuju movu ŭ Varšaŭskim univiersitecie. Studentka-polka raskazała, jak žyła ŭ Biełarusi i vyvučała miascovyja havorki. Na vulicy jaje vypadkova sustreła inšaja žančyna i nastupnym razam zaprasiła pryjazdžać da jaje: «Dzietka, pryjazdžaj druhi raz da mianie, a nie da Hanny. U mianie chata ciaplejšaja. Jość karoŭka, małako, masła, tvaražok».
«Heta ŭraziła studentku, i jana skazała, što vielmi lubić Biełaruś i biełarusaŭ. Biełaruski narod — dobry i časam, moža, praźmierna ciarplivy da vorahaŭ. Ja zrazumieła heta ŭsio dziakujučy Zianonu, što naš narod vialiki — i heta nie tolki pryhožyja słovy».
Na pytańnie pra paradu biełarusam Halina Paźniak zaklikała viartać biełaruskuju movu:
«Kali pačynaŭsia Biełaruski narodny front, ja była rasiejskamoŭnaj. My sustrakalisia raz na tydzień, abmiarkoŭvali spravy, staralisia havaryć pa-biełarusku, ale časam pierachodzili na rasiejskuju. Ustalavali praviła: hadzinu havorym tolki biełaruskija słovy. Było ciažka, hałava baleła, ale razumieli — bieź biełaruskaj movy my rasiejcy. Treba adradžać svaju movu, bo bieź jaje biełarusy stanuć rasiejcami».
Kamientary