Ułada dziejničaje ŭ svajoj paradyhmie. Piša ŭ błohu na NN Alaksandr Kłaskoŭski.
Samy hučny vynik sustrečy Łukašenki z amierykanskimi kanhresmienami — ukaz ab pamiłavańni Zelcera.
Vyraz «palityčny torh» datyčna palityki aficyjnaha Minska staŭ užo kliše, mavietonam dla analitykaŭ. I tym nie mieniej — heta sapraŭdy firmavy styl režymu. Letaś vyzvalili Kazulina dy inšych sa śpisu palitviaźniaŭ — i atrymali ad Štataŭ bonus: prypynieńnie sankcyj suprać dvuch pradpryjemstvaŭ «Biełnaftachima». Ciapier voś na šalu vahaŭ kładziecca los niebaraki Zelcera.
Ułada dziejničaje ŭ svajoj paradyhmie. Jej niezrazumiełyja efiemiernyja materyi. Mientalna bližejšy prymityŭny čenč: ty — mnie, ja — tabie.
Zrešty, Łukašenka zrabiŭ i jašče adzin vierbalna šyroki žest: prapanavaŭ znoŭ razharnuć ambasady (paśla letašniaj dypłamatyčnaj vajny ŭ ich zastałosia pa žmieńcy supracoŭnikaŭ). Adnak umovaj pastaviŭ skasavańnie «Akta ab demakratyi ŭ Biełarusi». Darečy, deputat Krystafier Śmit, adzin ź siońniašnich haściej Łukašenki, byŭ suaŭtaram i pałkim pramoŭteram žorstkaha antydyktatarskaha zakona.
Na skasavańnie «Akta» Vašynhton pakul što nie pojdzie. Ale de-fakta jaho pazicyja pamiakčeła. Adna ź idej toha zakona: nijakaj finansavaj padtrymki despatyčnamu režymu! Ciapier ža amierykancy paspryjali, kab MVF daŭ Minsku dadatkovy miljard. Atrymałasia ŭ piku Maskvie, jakaja zatarmaziła tranšu na paŭmiljarda, zapatrabavaŭšy, sa słoŭ Łukašenki, pryznać Abchaziju dy Paŭdniovuju Asieciju.
Takim čynam, i ŭ padychodzie ZŠA, badaj, pabolšała hieapalityčnaha prahmatyzmu. Biełaruskaj uładzie dajuć bonusy za procistajańnie Kramlu.
Na sustrečy z kanhresmienami 30 červienia Łukašenka navat dazvoliŭ sabie lohkaje mientarstva, paraiŭšy Amierycy admovicca ad staŭki na palityku siły. Maŭlaŭ, pavučyciesia ŭ Jeŭrasajuza, katory łaskaj damohsia kudy bolšaha prahresu ŭ dačynieńniach ź Biełaruśsiu.
Sapraŭdy, Vašynhton z sankcyjami zaraz padvisaje. Brusiel aŭtanomna pierazahruziŭ svaje dačynieńni z «apošniaj dyktaturaj», i pra jeŭraatłantyčnaje partniorstva ŭ biełaruskim pytańni možna kazać ciapier tolki vielmi ŭmoŭna.
Takim čynam, biełaruskaje kiraŭnictva pašyraje płacdarm dla zamiežnapalityčnaj hulni. Amierykancam Łukašenka stavić u prykład jeŭrapiejskuju «reałpalityk». Jeŭrasajuzu nakidaje prahmatyčny dyjałoh, pradaje niepryznańnie kaŭkazskich respublik. Nu a Maskvu pałochaje sychodam na Zachad. U vyniku chto bolej, a chto mieniej, ale ŭsie prapłačvajuć.
Ci vialiki resurs u takoha manieŭravańnia? Palitołah Valer Karbalevič miarkuje, što dastatkova vialiki. I pryvodzić prykład manieŭraŭ kirhizskaha kiraŭnictva, jakoje spačatku raskruciła na hrošy Maskvu skasavańniem damovy na avijabazu z amierykancami, a potym adnaviła jaje pad inšaj šyldaj — užo za dapłatu ŭ dołarach.
Nu a Biełaruś ža — serca Jeŭropy, tut takija babki možna kasić na manieŭrovaj hieapalitycy! U pryvatnaści, na našaj terytoryi — až dva nadzvyčaj važnyja dla Kramla vajskovyja abjekty, nahadvaje ekśpiert.
Kaniečnie, navat takoje dalokaje ad ideałaŭ vysokaj palityki manieŭravańnie — heta lepiej, čym miortva zastyć u abcuhach Kramla. Ale budučynia Biełarusi niapeŭnaja. Represii pryhłušany, adnak i źmienami ŭ hramadstvie nie patychaje. Palityčnaja hleba vypalena, patencyjał apazicyi padarvany, socyum apatyčny, i naiŭna dumać, što viertykal voźmiecca kultyvavać tut parastki hramadzianskaj aktyŭnaści.
Hieapalityčny ža akcent Zachadu aznačaje, u pryvatnaści, što jon u ahladnaj pierśpiektyvie (pry tym što zachavajecca adroznaść u pazicyjach miahkaciełaha Brusiela i bolej pryncypovaha Vašynhtona) moža zadavolicca dekaratyŭnymi sastupkami ŭ halinie demakratyi.
I, va ŭsiakim razie, nie stanie nadta pieraškadžać novamu prezidenckamu terminu Łukašenki, jaki paśpieŭ užo nazvać kanhresmienaŭ siabrami.
Kamientary