Łukašenka pacisnuŭ ruku Surykavu, ale padhulaŭ Jeŭropie
Admoviŭšysia ad spakusy stać hałoŭnym ńjuśmiejkieram u Prazie, biełaruski aficyjny kiraŭnik zrabiŭ pasłuhu nie Maskvie, a Brusielu. Piša ŭ svaim błohu na NN Alaksandr Kłaskoŭski.
Ustanoŭčaja impreza «Uschodniaha partniorstva» ŭ pachmurnaj Prazie atrymałasia bolej budzionnaj, čym mnohija čakali. Navat vynikovuju dekłaracyju, jak vyśvietliłasia, padpisvać nie praduhledžvali — baki prosta simvalična abmianialisia kopijami tekstu. Dyj nie tolki Łukašenka, ale i lidery šerahu bujnych zachodnich krain u češskuju stalicu nie prylacieli.
Što ž da Łukašenki, to jon u hety dzień jašče i pakazalna sustreŭsia z rasijskim ambasadaram. Pryčym adrazu padkreśliŭ, što choča dakłaści pra sutnaść svajoj hutarki ź Juščankam u Homieli. Maŭlaŭ, nijakich sakretaŭ i nijakich kamianioŭ za pazuchaj. Tak i viedajcie: «Uschodniaje partniorstva» — nie va ŭron Rasii.
Kaniečnie, u Maskvie nie takija praściaki, kab vieścisia na pijaraŭskija rečy. I choć razumiejuć, što Łukašenku svarycca z Rasijaj sapraŭdy niama racyi, ale na novuju prahramu ES usio adno buduć kasavurycca. Jakaja b ni była abhortka, a patychaje hieapalitykaj. Toje, što na movie Brusiela dypłamatyčna nazyvajecca pojasam dobrasusiedstva, dla Maskvy — sanitarny kardon. Abkładajuć!
Varta zhadać, jak niervova adreahavała rasijskaje kiraŭnictva na supolnuju sakavickuju dekłaracyju Kijeva z Brusielem ab madernizacyi ŭkrainskaj hazatranspartnaj sistemy. U Homieli napiaredadni pražskaha samitu kiraŭniki Biełarusi i Ukrainy taksama šmat havaryli pra enierhietyku.
Pastfaktum z vusnaŭ Łukašenki prahučała: «Viktar Juščanka skazaŭ, što Jeŭropa cikavicca pazicyjaj Biełarusi pa enierhietyčnych pytańniach, tranzicie. Ja adkazaŭ: tak, heta nam vielmi vyhadna, usie prajekty buduć nami padtrymlivacca i realizoŭvacca».
Nie sakret, što zvyšzadača Jeŭropy pry hetym — asłabić dyktat uschodniaj «enierhietyčnaj impieryi».
Ci vypadkova u Prahu palacieŭ Siamaška — kuratar biełaruskaj enierhietyki? A ministr Martynaŭ tam ža abmianiaŭsia ź jeŭrakamisarkaj Fierera-Valdnier tekstami pahadnieńnia ab supracy miž Biełaruśsiu i ES u śfiery enierhietyki. Praces pajšoŭ!
Admietna, što Surviła, Paźniak, Šuškievič i Kazulin u supolnaj zajavie datyčna «Uschodniaha partniorstva» taksama robiać akcent na tym, što «pryjarytetnymi napramkami supracoŭnictva ŭ halinie ekanomiki mahli b stać enierhietyka i dyviersifikacyja pastavak enierhietyčnych resursaŭ, mienavita — inviestycyi ŭ prajektnuju i technałahičnuju dziejnaść pa transparciroŭcy enierhietyčnych resursaŭ (nafty, hazu, elektryčnaści)».
Łukašenka ž, admoviŭšysia ad spakusy stać hałoŭnym ńjuśmiejkieram u Prazie, padhulaŭ, jak ni paradaksalna, nie Maskvie, a Jeŭropie. Pazbaviŭ jaje dziejačaŭ ad maralnych zhryzot. Dy i pierad biełaruskaj apazicyjaj Jeŭropa ŭ vyniku vyhladaje bolej prystojna: jak vy i zamaŭlali, panovie — nijakich pociskaŭ ruki «apošniamu dyktataru»!
Paźbiahajučy skandału, biełaruski aficyjny kiraŭnik takim čynam de-fakta prademanstravaŭ zacikaŭlenaść u hładkim razhortvańni stasunkaŭ ź ES.
U dzień strymanaj inaŭhuracyi novaj prahramy stała vyrazna bačna: heta tolki rama dla karciny, jakuju jašče naležyć namalavać. I niama harantyi, što atrymajecca šedeŭr.
Pa-pieršaje, prajekt prakrucili chutka: padšturchnuli vajna na Kaŭkazie dy zimovy hazavy kanflikt Maskvy z Kijevam. Tamu prahrama syraja, tumannaja. Dy i hrošaj na jaje adškadavali ź vierabjovu dziubu. Pa-druhoje, staraja Jeŭropa nie haryć žadańniem nadta adčyniać abdymki «ŭschodnim partnioram». Naprykład, Sarkazi, jaki samit praihnaravaŭ, bolej hladzić na Mižziemnamorje, u bok byłych francuzskich kałonij, čym na ŭschod kantynienta. Pa-treciaje, i sami «ŭschodnija partniory» nahadvajuć natoŭp biestałkovych navabrancaŭ.
Tak što zmročnyja prahnozy aŭstryjskaj Die Presse pra pahrozu miortvanarodžanaha dziciaci nie takija ŭžo i biespadstaŭnyja. Heta suciešyła b Maskvu, ale było b nie na karyść našaj krainie, dla jakoj žyćciova važnyja navat milimietry ŭ Jeŭropu.
Kankretnaje napaŭnieńnie prahramy — heta toje pole, dzie moža skazać słova i hramadzianskaja supolnaść. Ci budzie praciah tych probliskaŭ kansalidacyi, što nazirajucca ŭ asiarodździ apazicyi (nu chto dumaŭ, što Paźniak z Kazulinym stanuć vystupać adzinym frontam)?
Zrešty, vidavočna, što siońnia na režym realna mohuć cisnuć kryzis dy rasijski čyńnik. U intervju Rejter Łukašenka znoŭ nie ŭtrymaŭsia ad kryŭdaŭ na Maskvu. De-fakta heta i jość adno z tłumačeńniaŭ jeŭrapiejskaha trendu Minska.
Pry ŭsich dobra viadomych «ale», źviazanych sa śpiecyfikaj režymu i miakkaciełaściu ES, trend hety — u rečyščy našych nacyjanalnych intaresaŭ.
Načalnik milicyi Brahina stralaŭ u svaju žonku. Jana cudam vyžyła9
Kamientary