Maci zabitaha ŭ Kijevie biełarusa: «Jon kazaŭ, što chutka pryjedzie dadomu»
Baćki Michaiła Žyźnieŭskaha žyvuć u Homieli. Abodva piensijaniery. Ninie Vasiljeŭnie nie tak daŭno pastavili kardyjostymulatar. Jana nie strymlivaje ślez:
— Viarnicie mnie cieła! Dajcie pachavać majho syna na rodnaj ziamli!
Apošni raz Michał Žyźnieŭski stupaŭ na rodnuju ziamlu ŭ 2005 hodzie. Nina Vasiljeŭna kaža, što tady Michaiła vyvieźli z krainy, zdaryłasia niejkaja błytanaja historyja:
— Jamu było 17 hadoŭ. Jaho znajomy, Andrej, byŭ pavinien šmat hrošaj niejkim ludziam. Nie viedaju, što jon tam Mišu naploŭ, ale jany vyjechali ź Biełarusi. Ja jeździła na mytniu, pytałasia: «Nu niaŭžo vy nie bačyli, što heta niepaŭnahodniaje dzicio?» A mnie adkazvali, byccam jon spaŭ u toj momant i nichto nie źviarnuŭ ŭvahi, – praciahvaje maci.
Potym tyja ludzi da jaje pryjazdžali, zapeŭnili, što mienavita jaje syn ničoha nie pavinien, im by tolki kantakty Andreja znajści.
— Dy ź imi maci taho znajomaha całkam raźličyłasia — moj syn ni pry čym! — nie moža ŭtrymacca Nina Vasiljeŭna.
Šukać svajho syna baćki pačali adrazu, ale zamiest siłavikoŭ dapamoh internet. Paśla rasstańnia siamja ŭźjadnałasia hod tamu — sustrecca z synam u Kijeŭ pryjechali baćki. Viartacca dadomu jon nie žadaŭ, tłumačačy heta i tym, što jaho šukajuć śpiecsłužby. Ale, sa słoŭ maci, šukali jaho tolki z-za jaje zajavy ab źniknieńni — heta jamu padćvierdzili i sami pravaachoŭniki ŭ telefonnaj razmovie.
Usio ž Michał vyrašyŭ pabyć na druhoj radzimie jašče krychu i viarnucca dadomu hetaj viasnoj.
— Jon kazaŭ, što nieŭzabavie pryjedzie ŭ Biełaruś. Chutka pavinny byli sustrecca. U hetym hodzie, — kaža zabitaja horam Nina Vasiljeŭna.
Płany nie ździejśnilisia — padčas masavych akcyj u Kijevie 25-hadovaha syna zabili strełam u serca. Ab žudasnaj navinie baćkam paviedamili supracoŭniki ŭkrainskaha MUS.
— Baćka, pačuŭšy ab stracie syna, syšoŭ z domu — błukaje niedzie adzin, kuryć, — kaža maci Michaiła. — Ukraincy choć numar telefona pakinuli, a našy milicyjaniery telefanavali sa schavanych numaroŭ, prasili pryjechać da ich — apaznać pa fotazdymkach. Ja ŭžo nie pajechała, pajechała dačka — adna jana zastałasia.
A siabry pajechali ŭ Kijeŭ apaznavać cieła.
Ab svaim staŭleńni da ŭdziełu syna ŭ revalucyjnych padziejach na poŭdni kaža tak:
— Nie pra mianie jon dumaŭ, a pra Ukrainu. Navošta ja jaho naradžała, pakutavała ŭsie hetyja hady? Heta nie vykazać! My dumali, što budzie nas kamu na staraści dahledzieć, ale voś jak vyjšła.
Michaił Žyźnieŭski staŭ treciaj achviaraj sutyčak u Kijevie. Pavodle źviestak «Našaj Nivy», Žyźnieŭski ŭvachodziŭ u kamandu Vitala Kličko, byŭ aktyvistam ukrainskaj nacyjanalistyčnaj arhanizacyi UNA-UNSO. Mieŭ mianušku «Łoki».
Ciapier čytajuć
Nasta Bazar pastupiła na prahramu Kalinoŭskaha i choča stać sacyjałahiniaj: «Vučoba paśla 40 hadoŭ — svojeasablivy eliksir maładości»67
Kamientary