«A Łukašenka nie ŭ kursie, adkul byŭ napad na hetu asfaltavanuju darohu?» U vioscy praviali viełaprabieh — ale ŭsia ŭvaha dastałasia darozie
«Viełaprabieh na fonie darohi — heta niešta ź niečym».
Dabramyślenski sielvykankam (Ivacevicki rajon Brestčyny) pravioŭ viełaprabieh da tak zvanaha Dnia narodnaha adzinstva. Šeść čałaviek z čyrvona-zialonymi ściahami prajechalisia pa darozie biez asfaltu.
«Śpiešvajemsia, Piatroŭna!» — kamientuje za kadram akcyju toj, chto zdymaŭ jaje.
Ale natchnić inšych nie atrymałasia.
«Niby ideja pravilnaja i z dobrym pačatkam, ale niejak sumna stała», — pišuć u kamientaryjach pad videa ź viełaprabieham.
«Byŭ ža niejki «idejny natchnialnik» hetaha «ispanskaha soramu». Mabyć, toj, chto skamandavaŭ: «Śpiešvajemsia, Piatroŭna!»
Bolš za ŭsio ŭvahi pryciahnuła daroha dla viełaprabiehu.
«Choć by darohu vybrali lepiej dla pakazuchi».
«A Łukašenka nie ŭ kursie, adkul byŭ napad na hetu asfaltavanuju darohu?»
«Viełaprabieh na fonie darohi — heta niešta ź niečym».
Ciapier čytajuć
Stali viadomyja novyja detali ŭ maštabnaj spravie arhanizataraŭ kancertaŭ2
Kamientary